Rest in Peace, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

It is with great sadness that the VUB community must say goodbye to Honorary Rector Caroline Pauwels. She died on Friday 5 August 2022 at UZ Brussel from cancer of the stomach and oesophagus. She leaves behind two children.

Caroline Pauwels was a visionary and passionate rector, an inspiring and warm personality. At a time when leadership that connects us is needed more than ever, we will miss her terribly.  Our thoughts go to the family and friends of Paul.

Feel free to add some words and memories below.

Breaking down the walls

In 2016, Caroline began her time as rector brandishing a metaphorical sledgehammer. “Break down the walls,” her first academic address forcefully read. To create connections, the proverbial walls must first come down. The walls between the campus and the city, between the university and society, between scientific disciplines, and even between science and art. In the most impressive way, Caroline Pauwels succeeded in tearing down all those walls, building bridges and creating connections in their place. The results are impressive: there is weKONEKT.brussels, with the eye-catching Mindblowers event and off-campus week, there is the annual Difference Day event on World Press Freedom Day, 3 May, there is the POINcaré interdisciplinary think tank, and there was the Theater Aan Zee festival in 2021 in Ostend with Caroline as curator and a large VUB contribution.

Caroline Pauwels thought intensively and deeply about VUB’s position as a pioneering Flemish university in multicultural Brussels, as an urban engaged university with an international orientation and a strong European anchoring through the EUTOPIA network.  

With her policy plans as a guide, VUB positioned itself as distinctly humanist, radically diverse, radically democratic and radically sustainable. And yes, radically digital. With the Covid pandemic, that approach became brutally digital. As rector, she proved to be an excellent crisis manager who guided VUB through that oppressive and exhausting time. She did so with her team and with the student representatives, who she believed played a crucial role.

As director of the university hospital affiliated with VUB, she also had an impact on the UZ Brussel through her humanist vision and social commitment.

Possibilism and wonder

For her predecessor, Paul De Knop, who died one day before Caroline Pauwels from the consequences of melanoma, optimism was a moral duty. As rector, Caroline added a new dimension to that optimism: possibilism. The deep awareness that we can make the world a better place, that the world needs us too. She became an important source of inspiration not only for the VUB community, but also for society. Her media appearances, columns and publications have inspired many people. In 2021 she was awarded the prestigious Ark Prize of the Free Word. She is certainly among the most influential Flemish intellectuals and this has undoubtedly boosted the university’s image. Not least because everything she said and did was authentic. Considered and deeply felt. Wonder was crucial to her too. She wrote books for a wide audience, such as Ode aan de Verwondering and – with Jean Paul Van Bendegem and Pat Donnez – Wonderlust. Ronduit: Overpeinzingen van een possibilist was published in 2021 and became a bestseller.  

The way she dealt with her illness also left no one unmoved. After her premature and forced resignation as rector in February this year, she remained actively involved with the university. She was particularly concerned with ethical and reflective issues.

Studies and career

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studied Philosophy at UAntwerp and Communication Sciences at VUB. After graduating, she worked for a short time in 1989 in the cabinet of European Commissioner Karel Van Miert, after which she became a researcher at VUB’s Department of Communication Sciences. She obtained her doctorate in 1995 with research focusing on the European Union’s audiovisual policy. In 1998, she became a professor, and she has numerous influential publications to her name in the field of communication and media.

 

From 2000 to 2016, she was director of SMIT, a research centre specialising in the study of information and communication technologies, which since 2004 has been part of the iMinds network. Within iMinds, Caroline Pauwels led the Digital Society department, which brings together research groups from Ghent, Leuven and Brussels. She was awarded the Francqui Chair by the University of Ghent in 2014, and between 2012 and 2016 she held the Jean Monnet Chair. In addition, she served on several boards of directors, was a government commissioner at public broadcaster VRT and a member of the Royal Flemish Academy of Belgium for Science and the Arts. 

 

Caroline Pauwels may have lost her personal battle against transience, but she taught us that something will always remain. “It will pass, but the surplus will remain”, as a good friend of hers once said. In her case, that “surplus” is an impressive legacy. For that, the VUB community is extremely grateful to Caroline Pauwels.  

Leave your message

Posted messages

Mijn en onze diephartige deelneming bij het overlijden van deze gróóte dame, Caroline Pauwels. Zij heeft de nodige wonderen gedaan en zeker voor haar gewaardeerde universiteit. Vorige maand ontving ik nog een mooi boeket bloemen van haar. Wij waren zeer goed bevriend. Dat zal zo blijven.Roger Dillemans

Een Grote Dame is heen gegaazn. Diep getroffen ben ik hierdoor. Veel sterkte aan uw kinderen en familieleden in deze zeer droevige en moeilijkte tijden.. Nicole Danau

Verwacht. En altijd te vroeg. De donderslag kwam in Oostende toen ik er was voor jouw #TAZ. En me klaarmaakte om naar Johan Heldenbergs "Marx" te gaan. Over jouw markante rectoraatsjaren is terecht al zoveel goeds verteld. Wij kennen elkaar van lang tevoren. Vooral van in het cafetaria. En vanwege Brussel. Ik was toen - al 25 jaar geleden - aan de slag om van Cosmopolis een centrum voor stadsstudies te maken en kwam op voor de Brusselse multcultuur tegenover het enge (Vlaamse) gemeenschapsdenken en het nationalisme. Dat verbond ons. Brussel. Een stad is geen land, het is een gehele wereld.Toen je in 2016 overwoog je kandidatuur als rector in te dienen hebben we het er nog eens uitgebreid over gehad. De VUB met de stad verbinden was voor jou geen institutionele kwestie, maar de intellectuele lat hoger leggen naar meer complexiteit, naar de onopgeloste uitdagingen van multicultuur en meertaligheid, naar verbinding met Europa en de wereld. Geen "public relations" maar vooral ook een interne uitdaging: hoe van de nationale "gemeenschaps"-universiteit, met haar disciplines, diensten en faculteiten een cosmpolitische stadsuniversteit te maken met meer thematisch, transdisciplinair en probleemoplossend onderzoek. Hoe echt om te gaan met de ecologsiche uitdaging, met sociale ongelijkheid, met leven in respect voor verschil?  Jouw "possibilisme" was meer dan hippiedenken in utilitaire, gepolariseerde, commerciële en egocentrische tijden. Het was een poging de onderzoeksagenda te herschikken, vragen te herformuleren en in te gaan tegen al te vastgeroeste routines. Jij belichaamde het verrtouwen dat dat niet alleen nodig maar ook mogelijk was. Dat gaf de VUB een geweldige boost en dat "redelijk eigenzinnig" imago. Jij was als mens die steen waardoor de rivier wel anders moest gaan stromen. Nu is het aan ons om samen die steen te blijven en ervoor te zorgen dat  het werk ook echt wordt afgemaakt. Dat verdien je. Nog een dikke knuffel. (Eric)

Diep getroffen door je heengaan... Mijn man en ik zijn echt verdrietig. Zoveel kracht en perspectief gaf je aan ons .Het zal ons en onze kinderen en kleinkinderen blijven inspireren om in verwondering en met moed in het leven te staan.Heel veel moed, kinderen van Caroline en ons diepste medeleven.Marleen

Mijn oprechte deelneming aan de familie, vrienden en vele medewerkers van Caroline. Als alumnus van de VUB was ik telkens weer fier op haar en op onze VUB. Zij zal mij  en naar ik hoop, nog vele anderen blijven inspireren.

Liefste Caroline,Wat een gemis jou te moeten laten gaan...We hebben elkaar (te) laat leren kennen maar ik voelde zoveel verbinding in de missie en de kracht van positieve veranderingen in de samenleving!Ontwapenend mooi, sereen, liefdevol, wijs en open minded...Ik had je nog zo dikwijls willen ontmoeten!Met grote dank voor je positieve aandacht en inzet voor TEJO en namens TEJO 'Therapeuten voor jongeren' warme deelneming aan je gezin en familie.'Onherhaalbaar' van Claire vanden Abbeele;...hartstochtelijk en kwetsbaaren als verstomd stilstaan bij dat ene momentdat meest zeggende, nooit uitgesproken ogenblikwaarin ik voelin merg en benhoe ongrijpbaar mooihoe onherhaalbaarjij bent.

Alles van waarde is weerloos maar na aanraking rijk en aan alles gelijk. Caroline Pauwels zal nog lang in onze gedachten een prominente plaats innemen. Alle sterkte aan de familie. 

 Caroline was voor mij een groot voorbeeld en dit op allerlei gebied. Zij stond voor het toekomstbeeld waarnaar de maatschappij zou moeten evolueren. Ik verlies een fijne zuster!  Veel sterkte voor de familie. 

Inspirerend, bezielend, maar vooral door woorden Ă©n daden tonend dat menselijke verbinding een samenleving sterker kan maken. Een stralend en verlichtend voorbeeld voor de VUB gemeenschap en alle mensen.

In naam van de Raad van Bestuur van BECI wens ik onze oprechte deelneming te betuigen bij het overlijden van ere-rector Caroline Pauwels.Zij was lid van onze Raad van Bestuur en ons Uitvoerend Comité en hebben het voorrecht gehad haar te leren kennen als een gedreven, positieve en warme pleitbezorgster voor Brussel en haar VUB.We wensen veel sterkte aan de familie, vrienden en de gemeenschap van de VUB.We zullen haar missen

Ik wens langs deze weg de familie van Prof. Dr. Caroline Pauwels mijn oprechte deelneming. Ik had het geluk haar enkele keren te mogen ontmoeten. Het was een erudiete vrouw die erin geslaagd is om steeds in contact te treden met eenieder op zijn/haar niveau. Haar heengaan is zowel voor de Alma Mater, de VUB als voor haar gezin en familie ongetwijfeld een enorm verlies. Ik hoop dat de leegte die haar heengaan achterlaat opgevuld wordt met geloof, hoop en liefde in en voor de mens. Een prachtige dame en humaniste. 

Allerliefste Caroline, Als tante en onkel hebben we je als baby verder zien oproeie. Iets "groter" werd je als een zus ontvangen in ons nest van drie jongens. Met onze oudste zoon (bijna even oud als jij) en met zijn broers werd het een periode van kattekwaad, sport, quizzen, natuuronderzoek... maar vooral ook van reizen.Alle jaren trokken de 2 gezinnen samen op vakantie in binnen en buitenland. Voor ons waren jouw andere zussen onze steun als babysitters en surveillanten om het jonge geweld wat te bedwingen. Ook in alle andere feestvieringen, met andere ooms, tantes en hun kroost zaten we aan leen lange tafel Steeds gezelligheid troef. Caroline nu heb je andere vleugels om over ons te spreiden,Nog een laatste dikke bisou van ons allen.

Onze oprechte deelneming bij het heengaan van een geweldige rector en persoonlijkheid. Ze was zeer gedreven en bekommerd om het welzijn van haar studenten. In opdracht van haar werd elke student apart opgebeld tijdens de coronaperiode of het allemaal nog lukte. Ook haar mooie toespraak tijdens de proclamatie van onze zoon Lode vorig jaar begin oktober, is ons bijgebleven. Dank je wel voor zoveel inzet, bekommernis, je menselijkheid als rector en nog zoveel meer. Woorden schieten tekort om jou te beschrijven. Familie Leurs-Kelchtermans uit Dilsen-Stokkem 

Iedereen in zijn leven is op zoek naar de kern van zijn/haar bestaan. Alleen jammer dat niet ieders leven voldoende lang is om het te vinden. Jouw taak was nooit volbracht, ieder dag bracht wel iets nieuws. We gaan je o zo hard missen. Rust nu maar in alle vrede. 

merci caroline voor alles, maar vooral voor je blik op de wereld

Ik heb nooit de eer gehad u teleren kennen, Mevrouw Pauwels maar u heeft ongetwijfeld deze wereld beter gemaakt, dat ondervind ik nu. Wat kan een mooiere nalatenschap zijn dan dat?

Ik had het genoegen u één keer te mogen ontmoeten op een nevenevenement in Antwerpen. U was een lieve en warme madam, met een gulle lach en veel empathie, die ik nooit zal vergeten. 

Lieve Caroline, ik heb het voorrecht gehad om jou een keer persoonlijk te ontmoeten. Het werd een interessant en warm gesprek over de positie van vrouwen in de zakenwereld. En wij waren inderdaad bijna de enige vrouwen op dit evenement.  Je hebt toen een blijvende indruk op mij gelaten als een warme, intelligente en geengageerde persoon los van de positie die je bekleedde. De wereld heeft meer vrouwen zoals jij nodig.Alle strekte aan de kinderen en familie. Caroline was een grote dame en een inspiratiebron voor velen!

Met Caroline verlies ik een dierbare vriendin en de maatschappij een groots mens. Het gemis is groot en zal lang duren. Veel sterkte voor haar familie.

Beste Caroline, ik leerde je kennen als studievriendin in je eerste jaar communicatiewetenschappen aan de VUB in 1986. Wat een innemende en gedreven persoonlijkheid was je toen al. Hoewel we elkaar nadien nog slechts een enkele keer ontmoetten, las ik jouw columns in De Tijd of interviews allerhande steeds met grote belangstelling. Je wist complexe maatschappelijke kwesties steeds op een bevattelijke manier te analyseren en probeerde er vaak ook een aanzet van oplossing voor te suggereren. Hoe jammer voor Brussel, Vlaanderen en de wereld om zo'n verbindend en inspirerend iemand zo vroeg te moeten verliezen.Aan familie, vrienden, collega's en kennissen van jou heel veel sterkte, moed en vertrouwen toegewenst.