Rust zacht, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

 

Met grote droefheid neemt de VUB-gemeenschap afscheid van ererector Caroline Pauwels. Ze overleed op vrijdag 5 augustus 2022 in het UZ Brussel aan de gevolgen van maag- en slokdarmkanker. Caroline Pauwels laat twee kinderen na. 
 

Ze was een visionaire en bevlogen rector, een inspirerende en warme persoonlijkheid. In een tijd waarin verbindend leiderschap meer dan ooit nodig is, zullen we haar ontzettend missen.  Met de hele VUB-gemeenschap leven we mee met de familie, vrienden en kennissen van Caroline.

Laat hieronder een bericht van troost of een mooie herinnering. 

Rector met hamer

In 2016 is ze als rector van start gegaan met een sloophamer in de hand. Break down the walls, luidde het daadkrachtig in haar eerste academische openingsrede. Om te kunnen verbinden moesten eerst spreekwoordelijke muren tegen de vlakte. De muren tussen de campus en de stad, tussen de universiteit en de samenleving, tussen wetenschappelijke disciplines, tussen wetenschap en kunst ook. Caroline Pauwels is er op indrukwekkende manier in geslaagd om al die muren te slopen en in de plaats bruggen te bouwen en verbondenheid te creëren. Het resultaat oogt indrukwekkend: er is weKONEKT.brussels met als blikvangers Mindblowers en de off campus week, er is het jaarlijkse evenement Difference Day op 3 mei, de internationale dag van de persvrijheid, er is de interdisciplinaire denktank POINcaré, er was Theater Aan Zee 2021 in Oostende met Caroline Pauwels als curator én een grote VUB-inbreng tijdens het theaterfestival, enz. 

Caroline Pauwels dacht veelvuldig en grondig na over de positionering van de VUB als Vlaamse pionierende universiteit in het multiculturele Brussel, als een Urban Engaged University met een internationale oriëntatie en een sterke Europese verankering via het Eutopia-netwerk.  

Met haar beleidsplannen als leidraad positioneerde de VUB zich als uitgesproken humanistisch, radicaal divers, radicaal democratisch en radicaal duurzaam. En ja, radicaal digitaal. Door de coronapandemie werd dat zelfs brutaal digitaal. Als rector bleek ze een uitstekende crisismanager die de VUB door de beklemmende en afmattende coronaperiode heeft geloodst. Ze deed dat samen met haar team én met de studentenvertegenwoordigers die volgens rector Pauwels een cruciale rol vervulden. 

Als bestuurder van het aan de VUB verbonden universitair ziekenhuis, had ze met haar humanistische visie en maatschappelijk engagement ook impact op het UZ Brussel. 

Possibilisme en verwondering

Voor haar voorganger Paul De Knop, die een dag voor Caroline Pauwels is overleden aan de gevolgen van melanoomkanker, was optimism a moral duty. Caroline Pauwels heeft als rector aan dat optimisme een nieuwe dimensie toegevoegd, die van het possibilisme. Het diepe besef dat we de wereld beter kunnen maken, dat de wereld ons nodig heeft ook. Ze werd niet alleen een belangrijke inspiratiebron voor de hele VUB-gemeenschap, maar eveneens voor de samenleving. Haar vele mediaoptredens, columns en publicaties hebben ontzettend veel mensen geïnspireerd. In 2021 kreeg ze de prestigieuze Arkprijs van het Vrije Woord. Ze hoorde beslist bij de invloedrijkste Vlaamse intellectuelen en dat heeft de uitstraling van de universiteit zonder twijfel een boost gegeven. Vooral omdat alles wat ze zei en deed, authentiek was. Doordacht en doorvoeld. Verwondering was voor haar cruciaal. Ze schreef boeken voor een breed publiek, zoals ‘Ode aan de Verwondering’ en – samen met Jean Paul Van Bendegem en Pat Donnez – ‘Wonderlust’. In 2021 verscheen ‘Ronduit. Overpeinzingen van een possibilist’ dat een bestseller werd en nog altijd is.  

Ook hoe ze omging met haar slepende ziekte, liet niemand onberoerd. Na het vroegtijdig en noodgedwongen neerleggen van haar functie als rector in februari van dit jaar, bleef ze nog actief betrokken bij de universiteit. Ze hield zich met name bezig met ethische en reflectieve thema’s. 

Studie en carrière

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studeerde Wijsbegeerte aan de UAntwerpen en Communicatiewetenschappen aan de VUB. Na haar studie werkte ze in 1989 korte tijd op het kabinet van toenmalig Eurocommissaris Karel Van Miert waarna ze datzelfde jaar als onderzoeker startte aan de vakgroep Communicatiewetenschappen van de VUB. Ze promoveerde in 1995. Haar doctoraatsonderzoek ging over het audiovisueel beleid van de Europese Unie. In 1998 werd ze hoogleraar. Zij heeft tal van gezaghebbende publicaties op het gebied van communicatie en media op haar naam staan. 

 

Van 2000 tot 2016 was Caroline Pauwels directeur van SMIT, een VUB-onderzoekscentrum gespecialiseerd in de studie van informatie- en communicatietechnologieën, en sinds 2004 deel uitmaakt van het netwerk iMinds. Binnen iMinds leidde Caroline Pauwels het Digital Society departement dat onderzoeksgroepen van Gent, Leuven en Brussel samenbrengt. Ze kreeg in 2014 de binnenlandse Francqui-leerstoel van de Universiteit van Gent en tussen 2012 en 2016 was ze houder van de Jean Monnet Leerstoel. Ze was actief in tal van raden van bestuur, als regeringscommissaris bij de openbare omroep VRT en als lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. 

 

Haar persoonlijke strijd tegen de vergankelijkheid heeft ze verloren, maar ze leerde ons dat er altijd iets zal blijven. ‘Het gaat voorbij maar er blijft overschot’ citeerde ze een vriend. Die ‘overschot’ is in haar geval een indrukwekkende nalatenschap. De VUB-gemeenschap is Caroline Pauwels daar ontzettend dankbaar voor. 

Laat hier je bericht

Berichten

Een Grote Dame is heen gegaazn. Diep getroffen ben ik hierdoor. Veel sterkte aan uw kinderen en familieleden in deze zeer droevige en moeilijkte tijden.. Nicole Danau

Verwacht. En altijd te vroeg. De donderslag kwam in Oostende toen ik er was voor jouw #TAZ. En me klaarmaakte om naar Johan Heldenbergs "Marx" te gaan. Over jouw markante rectoraatsjaren is terecht al zoveel goeds verteld. Wij kennen elkaar van lang tevoren. Vooral van in het cafetaria. En vanwege Brussel. Ik was toen - al 25 jaar geleden - aan de slag om van Cosmopolis een centrum voor stadsstudies te maken en kwam op voor de Brusselse multcultuur tegenover het enge (Vlaamse) gemeenschapsdenken en het nationalisme. Dat verbond ons. Brussel. Een stad is geen land, het is een gehele wereld.Toen je in 2016 overwoog je kandidatuur als rector in te dienen hebben we het er nog eens uitgebreid over gehad. De VUB met de stad verbinden was voor jou geen institutionele kwestie, maar de intellectuele lat hoger leggen naar meer complexiteit, naar de onopgeloste uitdagingen van multicultuur en meertaligheid, naar verbinding met Europa en de wereld. Geen "public relations" maar vooral ook een interne uitdaging: hoe van de nationale "gemeenschaps"-universiteit, met haar disciplines, diensten en faculteiten een cosmpolitische stadsuniversteit te maken met meer thematisch, transdisciplinair en probleemoplossend onderzoek. Hoe echt om te gaan met de ecologsiche uitdaging, met sociale ongelijkheid, met leven in respect voor verschil?  Jouw "possibilisme" was meer dan hippiedenken in utilitaire, gepolariseerde, commerciële en egocentrische tijden. Het was een poging de onderzoeksagenda te herschikken, vragen te herformuleren en in te gaan tegen al te vastgeroeste routines. Jij belichaamde het verrtouwen dat dat niet alleen nodig maar ook mogelijk was. Dat gaf de VUB een geweldige boost en dat "redelijk eigenzinnig" imago. Jij was als mens die steen waardoor de rivier wel anders moest gaan stromen. Nu is het aan ons om samen die steen te blijven en ervoor te zorgen dat  het werk ook echt wordt afgemaakt. Dat verdien je. Nog een dikke knuffel. (Eric)

Diep getroffen door je heengaan... Mijn man en ik zijn echt verdrietig. Zoveel kracht en perspectief gaf je aan ons .Het zal ons en onze kinderen en kleinkinderen blijven inspireren om in verwondering en met moed in het leven te staan.Heel veel moed, kinderen van Caroline en ons diepste medeleven.Marleen

Mijn oprechte deelneming aan de familie, vrienden en vele medewerkers van Caroline. Als alumnus van de VUB was ik telkens weer fier op haar en op onze VUB. Zij zal mij  en naar ik hoop, nog vele anderen blijven inspireren.

Liefste Caroline,Wat een gemis jou te moeten laten gaan...We hebben elkaar (te) laat leren kennen maar ik voelde zoveel verbinding in de missie en de kracht van positieve veranderingen in de samenleving!Ontwapenend mooi, sereen, liefdevol, wijs en open minded...Ik had je nog zo dikwijls willen ontmoeten!Met grote dank voor je positieve aandacht en inzet voor TEJO en namens TEJO 'Therapeuten voor jongeren' warme deelneming aan je gezin en familie.'Onherhaalbaar' van Claire vanden Abbeele;...hartstochtelijk en kwetsbaaren als verstomd stilstaan bij dat ene momentdat meest zeggende, nooit uitgesproken ogenblikwaarin ik voelin merg en benhoe ongrijpbaar mooihoe onherhaalbaarjij bent.

Alles van waarde is weerloos maar na aanraking rijk en aan alles gelijk. Caroline Pauwels zal nog lang in onze gedachten een prominente plaats innemen. Alle sterkte aan de familie. 

 Caroline was voor mij een groot voorbeeld en dit op allerlei gebied. Zij stond voor het toekomstbeeld waarnaar de maatschappij zou moeten evolueren. Ik verlies een fijne zuster!  Veel sterkte voor de familie. 

Inspirerend, bezielend, maar vooral door woorden én daden tonend dat menselijke verbinding een samenleving sterker kan maken. Een stralend en verlichtend voorbeeld voor de VUB gemeenschap en alle mensen.

In naam van de Raad van Bestuur van BECI wens ik onze oprechte deelneming te betuigen bij het overlijden van ere-rector Caroline Pauwels.Zij was lid van onze Raad van Bestuur en ons Uitvoerend Comité en hebben het voorrecht gehad haar te leren kennen als een gedreven, positieve en warme pleitbezorgster voor Brussel en haar VUB.We wensen veel sterkte aan de familie, vrienden en de gemeenschap van de VUB.We zullen haar missen

Ik wens langs deze weg de familie van Prof. Dr. Caroline Pauwels mijn oprechte deelneming. Ik had het geluk haar enkele keren te mogen ontmoeten. Het was een erudiete vrouw die erin geslaagd is om steeds in contact te treden met eenieder op zijn/haar niveau. Haar heengaan is zowel voor de Alma Mater, de VUB als voor haar gezin en familie ongetwijfeld een enorm verlies. Ik hoop dat de leegte die haar heengaan achterlaat opgevuld wordt met geloof, hoop en liefde in en voor de mens. Een prachtige dame en humaniste. 

Allerliefste Caroline, Als tante en onkel hebben we je als baby verder zien oproeie. Iets "groter" werd je als een zus ontvangen in ons nest van drie jongens. Met onze oudste zoon (bijna even oud als jij) en met zijn broers werd het een periode van kattekwaad, sport, quizzen, natuuronderzoek... maar vooral ook van reizen.Alle jaren trokken de 2 gezinnen samen op vakantie in binnen en buitenland. Voor ons waren jouw andere zussen onze steun als babysitters en surveillanten om het jonge geweld wat te bedwingen. Ook in alle andere feestvieringen, met andere ooms, tantes en hun kroost zaten we aan leen lange tafel Steeds gezelligheid troef. Caroline nu heb je andere vleugels om over ons te spreiden,Nog een laatste dikke bisou van ons allen.

Onze oprechte deelneming bij het heengaan van een geweldige rector en persoonlijkheid. Ze was zeer gedreven en bekommerd om het welzijn van haar studenten. In opdracht van haar werd elke student apart opgebeld tijdens de coronaperiode of het allemaal nog lukte. Ook haar mooie toespraak tijdens de proclamatie van onze zoon Lode vorig jaar begin oktober, is ons bijgebleven. Dank je wel voor zoveel inzet, bekommernis, je menselijkheid als rector en nog zoveel meer. Woorden schieten tekort om jou te beschrijven. Familie Leurs-Kelchtermans uit Dilsen-Stokkem 

Iedereen in zijn leven is op zoek naar de kern van zijn/haar bestaan. Alleen jammer dat niet ieders leven voldoende lang is om het te vinden. Jouw taak was nooit volbracht, ieder dag bracht wel iets nieuws. We gaan je o zo hard missen. Rust nu maar in alle vrede. 

merci caroline voor alles, maar vooral voor je blik op de wereld

Ik heb nooit de eer gehad u teleren kennen, Mevrouw Pauwels maar u heeft ongetwijfeld deze wereld beter gemaakt, dat ondervind ik nu. Wat kan een mooiere nalatenschap zijn dan dat?

Ik had het genoegen u één keer te mogen ontmoeten op een nevenevenement in Antwerpen. U was een lieve en warme madam, met een gulle lach en veel empathie, die ik nooit zal vergeten. 

Lieve Caroline, ik heb het voorrecht gehad om jou een keer persoonlijk te ontmoeten. Het werd een interessant en warm gesprek over de positie van vrouwen in de zakenwereld. En wij waren inderdaad bijna de enige vrouwen op dit evenement.  Je hebt toen een blijvende indruk op mij gelaten als een warme, intelligente en geengageerde persoon los van de positie die je bekleedde. De wereld heeft meer vrouwen zoals jij nodig.Alle strekte aan de kinderen en familie. Caroline was een grote dame en een inspiratiebron voor velen!

Met Caroline verlies ik een dierbare vriendin en de maatschappij een groots mens. Het gemis is groot en zal lang duren. Veel sterkte voor haar familie.

Beste Caroline, ik leerde je kennen als studievriendin in je eerste jaar communicatiewetenschappen aan de VUB in 1986. Wat een innemende en gedreven persoonlijkheid was je toen al. Hoewel we elkaar nadien nog slechts een enkele keer ontmoetten, las ik jouw columns in De Tijd of interviews allerhande steeds met grote belangstelling. Je wist complexe maatschappelijke kwesties steeds op een bevattelijke manier te analyseren en probeerde er vaak ook een aanzet van oplossing voor te suggereren. Hoe jammer voor Brussel, Vlaanderen en de wereld om zo'n verbindend en inspirerend iemand zo vroeg te moeten verliezen.Aan familie, vrienden, collega's en kennissen van jou heel veel sterkte, moed en vertrouwen toegewenst.

Mijn oprechte deelneming aan familieleden en naasten. 5 jaar lang gestudeerd onder het rectorschap van Caroline, fantastisch hoe ze zich engageerde voor VUB.Â