Rest in Peace, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

It is with great sadness that the VUB community must say goodbye to Honorary Rector Caroline Pauwels. She died on Friday 5 August 2022 at UZ Brussel from cancer of the stomach and oesophagus. She leaves behind two children.

Caroline Pauwels was a visionary and passionate rector, an inspiring and warm personality. At a time when leadership that connects us is needed more than ever, we will miss her terribly.  Our thoughts go to the family and friends of Paul.

Feel free to add some words and memories below.

Breaking down the walls

In 2016, Caroline began her time as rector brandishing a metaphorical sledgehammer. “Break down the walls,” her first academic address forcefully read. To create connections, the proverbial walls must first come down. The walls between the campus and the city, between the university and society, between scientific disciplines, and even between science and art. In the most impressive way, Caroline Pauwels succeeded in tearing down all those walls, building bridges and creating connections in their place. The results are impressive: there is weKONEKT.brussels, with the eye-catching Mindblowers event and off-campus week, there is the annual Difference Day event on World Press Freedom Day, 3 May, there is the POINcarĂ© interdisciplinary think tank, and there was the Theater Aan Zee festival in 2021 in Ostend with Caroline as curator and a large VUB contribution.

Caroline Pauwels thought intensively and deeply about VUB’s position as a pioneering Flemish university in multicultural Brussels, as an urban engaged university with an international orientation and a strong European anchoring through the EUTOPIA network.  

With her policy plans as a guide, VUB positioned itself as distinctly humanist, radically diverse, radically democratic and radically sustainable. And yes, radically digital. With the Covid pandemic, that approach became brutally digital. As rector, she proved to be an excellent crisis manager who guided VUB through that oppressive and exhausting time. She did so with her team and with the student representatives, who she believed played a crucial role.

As director of the university hospital affiliated with VUB, she also had an impact on the UZ Brussel through her humanist vision and social commitment.

Possibilism and wonder

For her predecessor, Paul De Knop, who died one day before Caroline Pauwels from the consequences of melanoma, optimism was a moral duty. As rector, Caroline added a new dimension to that optimism: possibilism. The deep awareness that we can make the world a better place, that the world needs us too. She became an important source of inspiration not only for the VUB community, but also for society. Her media appearances, columns and publications have inspired many people. In 2021 she was awarded the prestigious Ark Prize of the Free Word. She is certainly among the most influential Flemish intellectuals and this has undoubtedly boosted the university’s image. Not least because everything she said and did was authentic. Considered and deeply felt. Wonder was crucial to her too. She wrote books for a wide audience, such as Ode aan de Verwondering and – with Jean Paul Van Bendegem and Pat Donnez – Wonderlust. Ronduit: Overpeinzingen van een possibilist was published in 2021 and became a bestseller.  

The way she dealt with her illness also left no one unmoved. After her premature and forced resignation as rector in February this year, she remained actively involved with the university. She was particularly concerned with ethical and reflective issues.

Studies and career

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studied Philosophy at UAntwerp and Communication Sciences at VUB. After graduating, she worked for a short time in 1989 in the cabinet of European Commissioner Karel Van Miert, after which she became a researcher at VUB’s Department of Communication Sciences. She obtained her doctorate in 1995 with research focusing on the European Union’s audiovisual policy. In 1998, she became a professor, and she has numerous influential publications to her name in the field of communication and media.

 

From 2000 to 2016, she was director of SMIT, a research centre specialising in the study of information and communication technologies, which since 2004 has been part of the iMinds network. Within iMinds, Caroline Pauwels led the Digital Society department, which brings together research groups from Ghent, Leuven and Brussels. She was awarded the Francqui Chair by the University of Ghent in 2014, and between 2012 and 2016 she held the Jean Monnet Chair. In addition, she served on several boards of directors, was a government commissioner at public broadcaster VRT and a member of the Royal Flemish Academy of Belgium for Science and the Arts. 

 

Caroline Pauwels may have lost her personal battle against transience, but she taught us that something will always remain. “It will pass, but the surplus will remain”, as a good friend of hers once said. In her case, that “surplus” is an impressive legacy. For that, the VUB community is extremely grateful to Caroline Pauwels.  

Leave your message

Posted messages

BesteNiemand, echt niemand, zei het zo duidelijk.  Ik citeer haar: "het gaat om mensen, het gaat om liefde".  Top!

Geraakt door jou blijf ik in grote be-/ver-wondering. Warme dankjewel

Grande Dame, hiel gruute Madam...wat jammer dat je zo vroeg " moet gaan ", heb je altijd hard bewonderd, nu nog meer...moge je naam nog heel lang nazinderen, in alle " facetten " van onze samenleving.

Ik denk met veel plezier terug aan de immer opgewekte prof op All Stars en de vakken die ik bij haar volgde. Als promotor wist ze woorden van aanmoediging te vinden op het juiste moment.Hoe geweldig dat zij dat gevoel van nuchtere mogelijkheid, verbinding en optimisme wist op te roepen en te delen met eenieder die ze tegenkwam. Wat een spijt dit nieuws te horen. Innige deelneming en veel sterke aan haar naasten en iedereen die haar een warm hart toedraagt. Moge jullie kracht putten, niet alleen uit de wetenschap dat zij voor zovelen een inspiratiebron is, maar vooral uit de ongetwijfeld vele goede en mooie herinneringen die jullie met haar beleefden.

Ik denk met veel plezier terug aan de immer opgewekte prof op All Stars en de vakken die ik bij haar volgde. Als promotor wist ze woorden van aanmoediging te vinden op het juiste moment. Hoe geweldig dat zij dat gevoel van nuchtere mogelijkheid, verbinding en optimisme wist op te roepen en te delen met eenieder die ze tegenkwam. Wat een spijt dit nieuws te horen. Innige deelneming en heel erg veel sterke aan haar naasten en iedereen die haar een warm hart toedraagt. Moge jullie kracht putten, niet alleen uit de wetenschap dat zij voor velen een inspiratiebron is, maar vooral uit de ongetwijfeld vele goede en mooie herinneringen die jullie met haar beleefden.

Na jaren harde moedige strijd is Caroline haar voorganger als rector van de Vrije Universiteit Brussel, één dag later gevolgd. Zij is niet meer, maar we zullen haar nooit vergeten.Caroline Pauwels heeft op ons, zoals op ontelbaar vele anderen, immers zo een sterke indruk nagelaten met haar uitspraken en stellingnames, met haar hele persoonlijkheid.Doordrongen als ze was van de humanistische waarden van vrijheid, gelijkheid en solidariteit, heeft ze de banden aangetrokken met onze moederuniversiteit de Université Libre de Bruxelles, met de Brusselaars van alle origines.Ze heeft initiatieven genomen om de universiteit open en toegankelijk te maken, ook voor kansarme leden van de bevolking.Caroline gaf blijk van grote interesse en kennis in allerlei domeinen. Haar inzet kende geen grenzen.We hadden voor Caroline de grootste bewondering en we willen haar familie, haar kinderen en ouders en alle vrienden, ons medeleven zeggen.Zij blijft voor altijd een mede-zus op onze weg naar een betere wereld. We missen haar verschrikkelijk. Peter Deconinckem. VUB 

Wat niet mocht, is...Dank je wel waardevolle, lieve Carolinevoor wat je voor Brusseleir! en Brussel hebt betekend...  We zullen je herdenken en missen maar jij zal ons blijven inspireren!  Brusseleir!Dank je wel voor de genegenheid, de warmte, voor al die schoonheid en wijsheid. 't GoĂȘt a good!  Geert Dehaes

Toen vroeg Amrita: ‘Spreek tot ons over de dood’.En hij zei:‘Je wilt het geheim van de dood weten?Maar hoe zal je dat vinden, tenzij je zoekt in het hart van het leven?De uil die alleen in de nacht kan kijken, kan het mysterie van het licht niet kennen.Als je Ă©cht de ziel van de dood wilt kennen, open je hart dan voor het leven,want leven en dood zijn Ă©Ă©n, zoals de rivier en de zee ook Ă©Ă©n zijn.In de diepten van je hoop en je wensen, ligt de stille kennis van het gindse, de toekomst.En zoals zaden die dromen onder de sneeuw, droomt jouw hart van de lente.Vertrouw op die dromen, want in hen ligt de poort naar de eeuwigheid.Je angst voor de dood is als het trillen van de schaapherder als hij voor de koning staat die zijn hand oplegt om hem eer te betonen.Hij zal het teken van de koning dragen en is dat niet vreugdevol?Maar toch houdt die herder zich meer bezig met het trillen van zijn angst.Maar wat is de dood anders dan naakt in de wind te staan en in de zon te versmelten?En wat is het ophouden van het ademen anders dan vrij te zijn van die adem met zijn rusteloze eb en vloed, zodat deze omhoog rijst en de Eeuwige onbekommerd tegemoet kan gaan?Alleen als je drinkt uit de rivier van de stilte, zal je inderdaad kunnen zingen.En als je de bergtop bereikt hebt, pas dan zal je beginnen met klimmen.En wanneer de aarde je botten opeist, alleen dĂĄn zal je werkelijk vrij zijn.(Khalil Gibran)Veel sterkte aan vrienden en familie.

Haar innemende persoonlijkheid zal ons altijd bijblijven, bedankt mevrouw Pauwels voor uw inzet naar een betere verstandhouding en visie voor een tolerantere maatschappij. Onze oprechte deelneming .Fam De Meulemeester 

Dankjewel inspirerende, goedlachse en zomerse dame. Dankjewel voor zoveel menselijkheid.Veel warms en sterkte aan familie en vrienden.

Oprechte deelneming aan de familie en vrienden van Caroline. Haar veel te vroege afscheid is een immens verlies! We zetelden samen in de raad van bestuur van vzw Bibnet. Ik zal haar herinneren als een bijzonder intelligente, gedreven, kunstzinnige, postieve, wijze en bescheiden vrouw, iemand die ik erg bewonderde en nooit zal vergeten! 

Als voorzitter Vrijzinnig Willebroek kreeg ik de opdracht onze oprechte deelneming over te maken aan de familie van Caroline. Ze was voor ons een warm voorbeeld van vrijzinnig humanisme..  Dank voor alles wat je voor ons betekende. 

Zeer mooie herinneringen aan onze schooltijd in Sint-Niklaas. Een geloofwaardige en optimistische dame. Veel te vroeg weggeplukt. Veel sterkte aan de familie en vrienden. 

Tu es passĂ©e du temps court de nos conversations au temps long de mes souvenirs. Bon vent, Caroline.OĂč que tu sois, tu restes avec nous

Een Grootse dame is heengegaan.Caroline heeft ons een onschatbare erfenis achtergelaten. Ze leerde ons het Possibilisme en de Verwondering. Inspireerde ons om positief in het leven te staan, te verbinden, te begrijpen. Moed te hebben. Met mijn oprechte deelneming aan de kinderen en de familie.  

'Zonder zelf kleiner te worden, kan je anderen doen groeien.' Deze woorden van Lao-Tse typeren Caroline Pauwels. Zij slaagde erin te schitteren door anderen te laten groeien. Een grote dame is gestorven. Oprechte deelneming in de rouw aan de familie en de VUB?Jaak BlockenAlumnus VUB

Caroline is er niet meer, maar haar erfenis blijft

Ik kende Caroline niet maar ze stond voor alles waarin ik geloof. De belichaming van onze VUB: vrijzinnig en verdraagzaam. Liefs, ergens tussen de sterren.

En dan komt dat bericht en dan is het toch te plots, te hard te vroeg, te... Lieve Caroline, 8 fijne jaren samen gewerkt, samen gelachten, samen gegeten, gedanst, gediscussieerd (nooit te lang), geleerd van elkaar, gevloekt op elkaar, terug gelachen, terug gegeten, en iets gedronken... Maar het ging ons altijd over de anderen, die nieuwe onderzoekers, de bestaande, de groep, de VUB, iMinds, hoe maken we het beter: het onderzoek, het samenwerken met elkaar, binnen SMIT, daarbuiten, ... zonder daarom onze eigenheid te verliezen: work hard play hard - weet je wel. Leiderschap met een zachte toets, leading by example, het zacht tegen hard, lukt dat wel? hoe vermoeiend soms ook, het loonde, keer op keer. Een leidmotief, hopelijk ondertussen voor velen. Je wordt gemist, maar ook gevierd. Dat zou je zeker prachtig gevonden hebben. Liefs & dankje voor alles wat was en nog komen gaat.

Liefste Caroline, Onze paden kruisten een eerste maal bij de oprichting van het Interdisciplinair Instituut voor Breedbandtechnologie (IBBT) in 2003, later omgedoopt tot iMinds en nu ingebed in imec. In afwachting van een gezamenlijke locatie voor de betrokken VUB-groepen, SMIT en ETRO, betrokken we een pand langs de Triomflaan, een voormalige studentenwoning met inwonende gepensioneerde ‘kotmadam’ die het zeer op prijs stelde dat er wat leven in de brouwerij kwam. Je kwam toen al snel met het idee op de proppen een pingpongtafel in de kelder te plaatsen want naast werk moest er ook ruimte voor ontspanning en verbinding zijn. Daarna verhuisde de groep naar gebouw X, de locatie van de voormalige VUB-kindercrĂšche en vervolgens naar Pleinlaan 9 onze huidige stek.Ik herinner me uit die beginperiode vooral je zoektocht naar hoe een onderzoekploeg aan te sturen, onze gesprekken daarover, je existentiĂ«le vragen, en de pogingen met vallen en opstaan om ingenieurs en communicatiewetenschappers te laten samenwerken – toch twee totaal verschillende beestjes.  Je bent erin geslaagd om SMIT, opgericht door Jean-Claude Burgelman, verder uit te bouwen tot een uitstekend onderzoeksteam met maatschappelijke impact, op zich al een aanzienlijk nalatenschap.  Toen je rector werd heb je de grote vraagstukken die je occupeerden op fantastische wijze vertaald naar het universitaire beleidsniveau en ervoor gezorgd dat de VUB ook maatschappelijk een ‘smoel’ kreeg. Je positivisme en maatschappelijk engagement waren inspirerend voor velen, en zelfs toen je zelf in zwaar vaarwater terecht kwam bleef je die rots in de branding, oneindig veel respect. Ik denk dat velen die gedurende al die jaren aan de zijlijn toekeken verbaasd vaststelden – of toch niet – hoe die bescheiden, warme dame uitgroeide tot de “grande dame” die we allen in onze harten sloten. Ik las de mooie rouwbetuiging van #Friedl Lesage waarin ze je nu aan een lange houten tafel ziet met Hannah Arendt, Karen Blixen en Virginia Woolf, je lichtbakens in je nooit eindigende zoektocht naar schoonheid, rechtvaardigheid, emancipatie en burgerschap. Het was een eer ook ooit aan jouw lange houten tafel te hebben mogen aanschuiven. Rust zacht Caroline. Mogen je kinderen, familie en vrienden bij het verwerken van dit onmetelijke verlies enige troost vinden in het feit dat je ook een lichtbaken en inspirator was en zal blijven voor velen.