Rest in Peace, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

It is with great sadness that the VUB community must say goodbye to Honorary Rector Caroline Pauwels. She died on Friday 5 August 2022 at UZ Brussel from cancer of the stomach and oesophagus. She leaves behind two children.

Caroline Pauwels was a visionary and passionate rector, an inspiring and warm personality. At a time when leadership that connects us is needed more than ever, we will miss her terribly.  Our thoughts go to the family and friends of Paul.

Feel free to add some words and memories below.

Breaking down the walls

In 2016, Caroline began her time as rector brandishing a metaphorical sledgehammer. “Break down the walls,” her first academic address forcefully read. To create connections, the proverbial walls must first come down. The walls between the campus and the city, between the university and society, between scientific disciplines, and even between science and art. In the most impressive way, Caroline Pauwels succeeded in tearing down all those walls, building bridges and creating connections in their place. The results are impressive: there is weKONEKT.brussels, with the eye-catching Mindblowers event and off-campus week, there is the annual Difference Day event on World Press Freedom Day, 3 May, there is the POINcarĂ© interdisciplinary think tank, and there was the Theater Aan Zee festival in 2021 in Ostend with Caroline as curator and a large VUB contribution.

Caroline Pauwels thought intensively and deeply about VUB’s position as a pioneering Flemish university in multicultural Brussels, as an urban engaged university with an international orientation and a strong European anchoring through the EUTOPIA network.  

With her policy plans as a guide, VUB positioned itself as distinctly humanist, radically diverse, radically democratic and radically sustainable. And yes, radically digital. With the Covid pandemic, that approach became brutally digital. As rector, she proved to be an excellent crisis manager who guided VUB through that oppressive and exhausting time. She did so with her team and with the student representatives, who she believed played a crucial role.

As director of the university hospital affiliated with VUB, she also had an impact on the UZ Brussel through her humanist vision and social commitment.

Possibilism and wonder

For her predecessor, Paul De Knop, who died one day before Caroline Pauwels from the consequences of melanoma, optimism was a moral duty. As rector, Caroline added a new dimension to that optimism: possibilism. The deep awareness that we can make the world a better place, that the world needs us too. She became an important source of inspiration not only for the VUB community, but also for society. Her media appearances, columns and publications have inspired many people. In 2021 she was awarded the prestigious Ark Prize of the Free Word. She is certainly among the most influential Flemish intellectuals and this has undoubtedly boosted the university’s image. Not least because everything she said and did was authentic. Considered and deeply felt. Wonder was crucial to her too. She wrote books for a wide audience, such as Ode aan de Verwondering and – with Jean Paul Van Bendegem and Pat Donnez – Wonderlust. Ronduit: Overpeinzingen van een possibilist was published in 2021 and became a bestseller.  

The way she dealt with her illness also left no one unmoved. After her premature and forced resignation as rector in February this year, she remained actively involved with the university. She was particularly concerned with ethical and reflective issues.

Studies and career

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studied Philosophy at UAntwerp and Communication Sciences at VUB. After graduating, she worked for a short time in 1989 in the cabinet of European Commissioner Karel Van Miert, after which she became a researcher at VUB’s Department of Communication Sciences. She obtained her doctorate in 1995 with research focusing on the European Union’s audiovisual policy. In 1998, she became a professor, and she has numerous influential publications to her name in the field of communication and media.

 

From 2000 to 2016, she was director of SMIT, a research centre specialising in the study of information and communication technologies, which since 2004 has been part of the iMinds network. Within iMinds, Caroline Pauwels led the Digital Society department, which brings together research groups from Ghent, Leuven and Brussels. She was awarded the Francqui Chair by the University of Ghent in 2014, and between 2012 and 2016 she held the Jean Monnet Chair. In addition, she served on several boards of directors, was a government commissioner at public broadcaster VRT and a member of the Royal Flemish Academy of Belgium for Science and the Arts. 

 

Caroline Pauwels may have lost her personal battle against transience, but she taught us that something will always remain. “It will pass, but the surplus will remain”, as a good friend of hers once said. In her case, that “surplus” is an impressive legacy. For that, the VUB community is extremely grateful to Caroline Pauwels.  

Leave your message

Posted messages

Wat een sterke, gracieuze en inspirererende dam! Tijdens onze eenmalige korte ontmoeting werd ik van mijn sokken geblazen door haar presence en charme.

Wat een inspiratie was zij toch, keer op keer verwonderd!

Als alumnus heb ik de VUB ervaren als een universiteit met een duidelijk profiel!

Samen met de ULB (op één campus, vormen ze de universiteit van de Europese hoofdstad. Brussel is per definitie een internationale, multiculturele stad, waar ideeën elkaar onmoeten. Caroline Pauwels was de juiste persoon op de juiste plaats, die die visie belichaamde en naar buiten bracht. Ze heeft veel mensen gïnspireerd en op die wijze de universiteit meer gestalte en bekendheid gegeven.

Oprechte deelneming.
Prachtige Canvas reportage.

Lieve CAROLINE mijn innige deelname .Volgens mijn inziens heb jij niet gekozen voor de allerbeste oncologen .Mijn meisje isook overleden aan een zelfzame in vormvan kanker de ik kreeg géén toelating van het medisch team(...)van VINCENTIUS kliniek om rianeke te laten over brengen naar een gespecialiseerde
oncolgische kliniek in Nederland CMC IK BEN GEEN DOKTER maar ik weet pertinent dat ze nog zou leven nu -kanker kan genezen worden hoe delicaat het ook moge wezen.

Wat een mooie en lieve Mama was ze ook, achter die powervrouw als rector. ❀

Een vrouw waar iedereen naar opkeek. Veel sterkte aan de familie

Wat verliezen we een grote dame. Ik ben Caroline dankbaar voor de mooie wending die mijn loopbaan vier jaar geleden heeft genomen.
Ik hoop dat familie en vrienden kracht kunnen putten uit de mooie herinneringen met haar.

Ontroering, was wat we voelden bij het heengaan van Caroline. Verwondering, bewondering over wat een frĂȘle vrouw kan teweegbrengen in een gemeenschap, de VUB, Theater aan Zee, het Hannah Arendt instituut, bij ieder waar ze even mee uitwisselde,  ....  We zullen me die momenten blijven herinneren. Met weemoed om je woorden. die blijven,  je daden die krachtig nazinderen. 

Tijdens de eerste helft van de jaren negentig, naar aanleiding van een symposium over 'Hannah Arendt en de moderniteit', leerde ik Caroline kennen als een bescheiden en begeesterde 'leerlinge' van deze grootse denker. Uit haar verdere levensloop en loopbaan blijkt hoezeer Caroline de 'liefde-voor-de-wereld' heeft belichaamd en veruitwendigd in de 'actie'.

Heel jammer om zo een boegbeeld te moeten verliezen. Het gaf veel trots om te zien hoe Caroline onze universiteit volop in de publieke belangstelling bracht. Ze heeft ook een positieve sfeer vol ambitie gecreëerd aan onze universiteit. Persoonlijk heb ik een heel goede herinnering aan het initiatief dat zij genomen heeft om bij de landing van het InSight ruimtetuig op Mars een grote bijeenkomst op de campus te organiseren. Het was geweldig om het grote enthousiasme in een overvolle promotiezaal te mogen zien bij medewerkers en studenten.

I send my deepest condolences to Caroline's family and colleagues at the VUB. Even when I was a first year PhD student at another instituion who happened to drop by her office, Caroline found time to speak. She treated everyone as a colleague, as someone who had something worthwhile to say. Over the years I knew her she was always warm, energetic, and encouraging. Her contribution to our field is documented in her scholarship, but it is also present in the subtle, positive marks she left on many of us. May she rest in peace and be always remembers. 

Mijn innige deelneming aan de kinderen, familie en vrienden van Caroline en aan de brede VUB-gemeenschap. Ik leerde ze kennen als student en kwam ze later nog tegen in het kader van WeKonekt.Brussels. Ze was een inspirerende persoonlijkheid die stond voor verbinding, vandaag de dag meer dan nodig. We hebben meer mensen als Caroline Pauwels nodig. Rust zacht. 

Lieve Caroline, wij leerden elkaar beter kennen toen ik jou vroeg om regeringscommissaris van de VRT te worden. Je was enthousisast,  je twijfelde ook, maar nam de uitdaging aan. Net die combinatie van levensvreugde maar ook vraagsstelling boetseert jou charisma en impact, ook op mij. We konden nog samen nakaarten over de recente zeer positieve instellingsrevieuw door de NVAO van de VUB. Je glom van trots over jou team, en ik was trots op jou. Nog een laatste facebookbericht over Theater Aan Zee en toen de mokerslag. Je blijft in mijn gedachten dwalen. ik wens jou geliefden veel troost. Ingrid

Mijn innige deelneming aan jullie.Liefste Caroline.  Voor altijd onze Caroline. Wat een vrouw!  Wat een prachtmens!  Wat een intellect! Wat een curator van TAZ!  Wat een rector!  Wij VUB-ers zijn super fier op jou!  Wij dragen jouw liefde en visie mee zodat we kunnen blijven werken aan een warmere samenleving. Ik ga je missen. Dikke knuffel in gedachten X Alumna LK

Aan de kinderen van Caroline Pauwels, veel sterkte toegewenst bij het overlijden van jullie moeder.

Dear Professor Danckaert, On behalf of the EUA Board and Secretariat and the wider European university community, I attach a letter extending our sympathies on the passing of Caroline Pauwels and Paul De Knop. With sincere condolences,  Amanda CrowfootSecretary GeneralEUROPEAN UNIVERSITY ASSOCIATION (EUA)Avenue de l’Yser, 24 | 1040 Brussels | Belgium+32 (0) 2230 554444www.eua.eu | @euatweets

Met jouw heengaan hoop ik dat we met z'n allen heel erg bedroefd zijn.  Jij was een sterk lichtend voorbeeld voor ieder van ons in dit land. Moge jouw nalatenschap ons tot voorbeeld zijn om van deze wereld, dit land, ...een betere plek te maken.  Heel veel sterkte aan de familie.Vanwege een oud-student 

Ode aan de verwondering van Caroline Pauwels, Ode aan Caroline Pauwels – Peter Callewaert, 13/08/2022 Voor mij is het niet raar dat ik rouw om iemand die ik nooit ontmoet heb, van wie ik alleen twee boeken heb gelezen en meerdere interviews heb beluisterd. Bij het nieuws van haar overlijden voelde ik eerst verdriet om haar pijn en die van haar kinderen, familie, vrienden en haar universiteitsfamilie. En tegelijk vond een hartverwarmende dankbaarheid om haar leven de weg naar mijn hart.  De dagen gaan voorbij in de normale dingen maar ik loop met haar leven en dood in mijn hoofd. Als filosofe, wetenschapper en in haar leidende functie als rector van de VUB heeft ze bij velen met mij de blik om naar de wereld te kijken gemoderniseerd.Zo goed ken ik haar niet en ben geen wetenschapper maar het is alleszins duidelijk dat ze de moderne wetenschappers een extra methode heeft voorgesteld, aangeraden en daarbij het voorbeeld heeft getoond: de verwondering.  De verwonderingsmethode is niet nieuw. Lang geleden was de verwondering bijna de basis van wetenschappelijk onderzoek. In ‘Ode aan de verwondering’ lees ik over enkele iconische wetenschappers: De ruim 7.200 bladzijden aantekeningen en kladjes die Leonardo Da Vinci naliet, zijn het verslag van een geest die danst met de natuur. ‘Ik heb geen bijzondere talenten, ik ben alleen enorm nieuwsgierig,’ schreef Albert Einstein aan een vriend.In een gesprek met voetbalbondscoach Roberto Martinez zei Caroline je hebt sterren nodig om sterrenstof te verspreiden. (Bruzz, 23/06/2021)Voor mij is die uitspraak een teken dat Caroline Pauwels zeer goed De Kleine Prins kende en Ă©Ă©n was met het kind dat ze ooit geweest is, haar inner child, haar innerkind. Het kind dat ook aan het woord is in de expo Summertime and the living is easy die Caroline deze zomer organiseerde. Ik weet niet hoeveel mensen om haar rouwen – en dus zijn die per definitie ontelbaar – maar overal waar ik kijk, zie ik sterrenstof. Zoals Saharazand op auto’s in BelgiĂ« kan liggen.  Saharazand. Sterrenstof. Dan zijn we in het landschap waar De Kleine Prins op Aarde verscheen en weer verdween. Onder de sterren. De Kleine Prins woont op zijn nietige ster en lacht luidop. Als wij dan ’s nachts naar boven kijken, zal het zijn alsof alle sterren lachen.    Dankjewel Caroline want er zit sterrenstof in mijn haar.  In De Standaard van 07/08/2022 schrijft Sarah Vankersschaever Wie geĂŻnspireerd werd door Caroline Pauwels, weet wat te doen.Dankjewel Caroline want ik weet het.

Verdriet om haar verlies, grotere dankbaarheid om haar inspirerend, zachtsterk leven. Peter Callewaert, Deerlijk; lezer van 'Ode aan de verwondering' en 'Ronduit'.Â