Rest in Peace, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

It is with great sadness that the VUB community must say goodbye to Honorary Rector Caroline Pauwels. She died on Friday 5 August 2022 at UZ Brussel from cancer of the stomach and oesophagus. She leaves behind two children.

Caroline Pauwels was a visionary and passionate rector, an inspiring and warm personality. At a time when leadership that connects us is needed more than ever, we will miss her terribly.  Our thoughts go to the family and friends of Paul.

Feel free to add some words and memories below.

Breaking down the walls

In 2016, Caroline began her time as rector brandishing a metaphorical sledgehammer. “Break down the walls,” her first academic address forcefully read. To create connections, the proverbial walls must first come down. The walls between the campus and the city, between the university and society, between scientific disciplines, and even between science and art. In the most impressive way, Caroline Pauwels succeeded in tearing down all those walls, building bridges and creating connections in their place. The results are impressive: there is weKONEKT.brussels, with the eye-catching Mindblowers event and off-campus week, there is the annual Difference Day event on World Press Freedom Day, 3 May, there is the POINcaré interdisciplinary think tank, and there was the Theater Aan Zee festival in 2021 in Ostend with Caroline as curator and a large VUB contribution.

Caroline Pauwels thought intensively and deeply about VUB’s position as a pioneering Flemish university in multicultural Brussels, as an urban engaged university with an international orientation and a strong European anchoring through the EUTOPIA network.  

With her policy plans as a guide, VUB positioned itself as distinctly humanist, radically diverse, radically democratic and radically sustainable. And yes, radically digital. With the Covid pandemic, that approach became brutally digital. As rector, she proved to be an excellent crisis manager who guided VUB through that oppressive and exhausting time. She did so with her team and with the student representatives, who she believed played a crucial role.

As director of the university hospital affiliated with VUB, she also had an impact on the UZ Brussel through her humanist vision and social commitment.

Possibilism and wonder

For her predecessor, Paul De Knop, who died one day before Caroline Pauwels from the consequences of melanoma, optimism was a moral duty. As rector, Caroline added a new dimension to that optimism: possibilism. The deep awareness that we can make the world a better place, that the world needs us too. She became an important source of inspiration not only for the VUB community, but also for society. Her media appearances, columns and publications have inspired many people. In 2021 she was awarded the prestigious Ark Prize of the Free Word. She is certainly among the most influential Flemish intellectuals and this has undoubtedly boosted the university’s image. Not least because everything she said and did was authentic. Considered and deeply felt. Wonder was crucial to her too. She wrote books for a wide audience, such as Ode aan de Verwondering and – with Jean Paul Van Bendegem and Pat Donnez – Wonderlust. Ronduit: Overpeinzingen van een possibilist was published in 2021 and became a bestseller.  

The way she dealt with her illness also left no one unmoved. After her premature and forced resignation as rector in February this year, she remained actively involved with the university. She was particularly concerned with ethical and reflective issues.

Studies and career

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studied Philosophy at UAntwerp and Communication Sciences at VUB. After graduating, she worked for a short time in 1989 in the cabinet of European Commissioner Karel Van Miert, after which she became a researcher at VUB’s Department of Communication Sciences. She obtained her doctorate in 1995 with research focusing on the European Union’s audiovisual policy. In 1998, she became a professor, and she has numerous influential publications to her name in the field of communication and media.

 

From 2000 to 2016, she was director of SMIT, a research centre specialising in the study of information and communication technologies, which since 2004 has been part of the iMinds network. Within iMinds, Caroline Pauwels led the Digital Society department, which brings together research groups from Ghent, Leuven and Brussels. She was awarded the Francqui Chair by the University of Ghent in 2014, and between 2012 and 2016 she held the Jean Monnet Chair. In addition, she served on several boards of directors, was a government commissioner at public broadcaster VRT and a member of the Royal Flemish Academy of Belgium for Science and the Arts. 

 

Caroline Pauwels may have lost her personal battle against transience, but she taught us that something will always remain. “It will pass, but the surplus will remain”, as a good friend of hers once said. In her case, that “surplus” is an impressive legacy. For that, the VUB community is extremely grateful to Caroline Pauwels.  

Leave your message

Posted messages

Oprechte delnemig aan familie, dierbare vrienden en allen, die haar in hun hart fragen.

Oprechte deelneming en veel respect voor wat de ererector deed voor vrouw en wetenschap.

Caroline was een topmadameen inteligente,humoristische mevrouw met een groot zelfbewustzijnze was een zegen voor professoren en studentenen bij allen erg geliefd we missen haar nu al!

Mijn oprecht medeleven met de nabestaanden.Mogen zij getroost worden door de goede herinneringen aan een sterke vrouw die de mensen die niet opsplitste in groepen/overtuigingen/geaardheden maar een echte vrijzinnigheid voorstond zonder druk op andersgezinden.Zij en haar gedachten zullen mensen blijven verbinden.

Ik heb nooit de eer of het genoegen gehad om een gesprek bij te wonen van Caroline. Maar de artikels, interviews en video's toonden me wat 100x maal wordt vermeld: ik zag een warm, authentieke vrouw die Echt om anderen geeft. En ze bleef doorzetten en glimlachen met Alles. Veel sterkte aan de familie en vrienden. Jullie hebben mogen genieten van een bron van wijsheid, inspiratie en warmte. Wat een Gift !

Jij was zo schitterend jezelf, met jou kreeg authentiek leiderschap een andere dimensie. Dank je Caroline, voor al jouw warmte.Troost in de herinneringen wens ik voor je kinderen en familie. 

Mijn oprechte deelneming aan familie, vrienden en collega's. Heel veel sterkte en kracht toegewenst in deze moeilijke periode. Alleen maar heel veel respect en bewondering voor Caroline.

Innige deelneming.

Een warme dame die er alles aan deed om van de VUB een samenhangende community te maken. Een enorm verlies voor de VUB gemeenschap. Veel sterkte aan familie en vrienden.

Mijn innige deelneming aan de familie en dierbaren van Caroline Pauwels. Haar pleidooi voor openheid en geduld bij fundamenteel wetenschappelijk onderzoek in haar boek 'Ode aan de verwondering' draag ik hoog in het vaandel.

Mijn blijken van deeneming aan familie en dierbaren. Behoorlijk onwezenlijk als ik terudenk aan onze eerste contacten. Zelfs al kun je dit niet onverwacht noemen.

Beste Caroline, Je was en blijft een grote inspirator voor velen en hebt de VUB en veel mensen een warm hart toegedragen. Maar bovendien vooral veel verbindingen weten te leggen en velen geïnspireerd. Hiervoor heel veel oprechte dank. ❤️

Beste Caroline en lieve familie, Ik heb Caroline nooit persoonlijk ontmoet maar wel de kans gehad om bewonderend te mogen groeien voor haar bevlogenheid en energie, zowel via haar boeken als via talrijke interviews. Ik weet niet wat of hoe ze het deed maar deze persoon is iemand die ik nooit van mijn leven vergeet. Als we het verbindende gedachtengoed blijven delen is er plaats voor velen.Sterkte aan de familie! Bart.

Veel sterkte aan de familie en naaste vrienden.  Zelfs in haar jongere jaren had ze reeds een innemende persoonlijkheid.  Ze zal in vele harten blijven.

Wat een triest nieuws, je had nog zoveel kunnen en willen doen Caroline. Veel sterkte aan je familie, je dochters, je vrienden. 

Mogen we allemaal een klein stukje van Caroline Pauwels in ons meedragen.  De wereld zou er direct veel optimistischer, veel mooier uitzien.  Dank je wel Caroline voor je prachtige bijdrage aan onze samenleving.  Je was een lichtpunt in de vele debatten waar je aan deelnam.  Je straalde steeds, we luisterden naar je warme stem, je was een verademing tussen je meestal mannelijke collega's.  Eindelijk was er tijd voor empathie, voor positivisme, voor nuance, voor verwondering.  Je bracht het beste in ieder van ons boven.  We zullen de twinkeling in je ogen en je lieve, warme persoonlijkheid missen, 

We zullen je missen, Caroline. Niemand wist zo goed de organische verbinding tussen wetenschap en kunst te verdedigen. Het waren altijd fijne gesprekken.

Het overlijden van Caroline Pauwels kwam als een hevige tsunami bij klaarlichte dag. Caroline Pauwels waardeer ik een ruim aantal jaren. Caroline heb ik leren kennen in mijn hoedanigheid als vertegenwoordiger van de direct marketingindustrie. Zij leidde toen SMIT.Naargelang men Caroline beter leert kennen slaat meer en meer de waardering om in bewondering. Een persoon aan wie ik een bijzondere plaats voorbehoud in de schatkamer van mijn hart voor de rest van mijn leven.De eerste woorden die opborrelen als men over Caroline spreekt zijn humanisme, energie, enthousiasme en gedrevenheid. Een academicus die zeker niet wereldvreemd is en subtiel het evenwicht vindt tussen wetenschap en industrie, tussen theorie en praktijk.Met het humanisme als uitgangspunt. Eerst en vooral een humaniste en pas daarna een wetenschapper die haar eindeloze liefde voor de mens in de wetenschap wist om te buigen.Luisteren was voor haar horen, decoderen en doordacht reageren. Doordacht betekent hier tot het einde van de redenering gaan, liefst gedocumenteerd om ergens een stapje vooruit te gaan.Zonder de toon te verheffen kon ze je meteen overtuigen met haar doordachte argumenten. Met gezag en toch bleef ze steeds rustig respect afdwingen.Ook iemand die mij leerde altijd de deur op een kier open te houden. Een les die ik voor de rest van mijn leven meeneem. Een ruzie mocht geen einde van een relatie betekenen.In de academicus schuilt ook een vrouw met maatschappelijk engagement. Niet zomaar een dolle mina maar een intelligente vrouwenactiviste die ook voor moderne vrouwelijkheid staat. Met een niet om te stuiten energie kwam zij op voor anderen en maatschappelijke uitdagingen. Geen moeite werd gespaard.Als rector was ze er voor en met haar studenten. In dit opzicht was de COVID 19 periode een aartsmoeilijke periode voor haar.Een eindeloze vooruitgangsoptimiste met een onbegrensde interesse voor hetgeen de maatschappij aan nieuwe dingen te bieden heeft. Ook open naar andere gemeenschappen die dus geen inspanning spaarde ze om synergiën en samenwerkingsverbanden, over taal en andere grenzen heen, op gang te brengen.Bruggen bouwen zat in haar genen wat zij verder aanwendde voor kunst en cultuur. Ze bleef nooit steken in het comfortabel status quo en toekomstgericht denken was haar sterkte. Een visionaire humanistische autoriteit.Dit alles zette ze door met een onvoorstelbare moed tot de laatste zucht van haar ongeneeslijke ziekte.

Zo droevig. De laatste keer hield je halt op de fiets in Oostende om hello te zeggen. Steeds innnemend en hartelijk en opgewekt. Zo zal ik je steeds herinneren.

Een grote dame is van ons heengegaan. Bedankt voor al die inspiratie en wijsheid. Veel sterkte toegewenst aan familie, vrienden en al haar dierbaren.