Rust zacht, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

 

Met grote droefheid neemt de VUB-gemeenschap afscheid van ererector Caroline Pauwels. Ze overleed op vrijdag 5 augustus 2022 in het UZ Brussel aan de gevolgen van maag- en slokdarmkanker. Caroline Pauwels laat twee kinderen na. 
 

Ze was een visionaire en bevlogen rector, een inspirerende en warme persoonlijkheid. In een tijd waarin verbindend leiderschap meer dan ooit nodig is, zullen we haar ontzettend missen.  Met de hele VUB-gemeenschap leven we mee met de familie, vrienden en kennissen van Caroline.

Laat hieronder een bericht van troost of een mooie herinnering. 

Rector met hamer

In 2016 is ze als rector van start gegaan met een sloophamer in de hand. Break down the walls, luidde het daadkrachtig in haar eerste academische openingsrede. Om te kunnen verbinden moesten eerst spreekwoordelijke muren tegen de vlakte. De muren tussen de campus en de stad, tussen de universiteit en de samenleving, tussen wetenschappelijke disciplines, tussen wetenschap en kunst ook. Caroline Pauwels is er op indrukwekkende manier in geslaagd om al die muren te slopen en in de plaats bruggen te bouwen en verbondenheid te creëren. Het resultaat oogt indrukwekkend: er is weKONEKT.brussels met als blikvangers Mindblowers en de off campus week, er is het jaarlijkse evenement Difference Day op 3 mei, de internationale dag van de persvrijheid, er is de interdisciplinaire denktank POINcaré, er was Theater Aan Zee 2021 in Oostende met Caroline Pauwels als curator én een grote VUB-inbreng tijdens het theaterfestival, enz. 

Caroline Pauwels dacht veelvuldig en grondig na over de positionering van de VUB als Vlaamse pionierende universiteit in het multiculturele Brussel, als een Urban Engaged University met een internationale oriëntatie en een sterke Europese verankering via het Eutopia-netwerk.  

Met haar beleidsplannen als leidraad positioneerde de VUB zich als uitgesproken humanistisch, radicaal divers, radicaal democratisch en radicaal duurzaam. En ja, radicaal digitaal. Door de coronapandemie werd dat zelfs brutaal digitaal. Als rector bleek ze een uitstekende crisismanager die de VUB door de beklemmende en afmattende coronaperiode heeft geloodst. Ze deed dat samen met haar team én met de studentenvertegenwoordigers die volgens rector Pauwels een cruciale rol vervulden. 

Als bestuurder van het aan de VUB verbonden universitair ziekenhuis, had ze met haar humanistische visie en maatschappelijk engagement ook impact op het UZ Brussel. 

Possibilisme en verwondering

Voor haar voorganger Paul De Knop, die een dag voor Caroline Pauwels is overleden aan de gevolgen van melanoomkanker, was optimism a moral duty. Caroline Pauwels heeft als rector aan dat optimisme een nieuwe dimensie toegevoegd, die van het possibilisme. Het diepe besef dat we de wereld beter kunnen maken, dat de wereld ons nodig heeft ook. Ze werd niet alleen een belangrijke inspiratiebron voor de hele VUB-gemeenschap, maar eveneens voor de samenleving. Haar vele mediaoptredens, columns en publicaties hebben ontzettend veel mensen geïnspireerd. In 2021 kreeg ze de prestigieuze Arkprijs van het Vrije Woord. Ze hoorde beslist bij de invloedrijkste Vlaamse intellectuelen en dat heeft de uitstraling van de universiteit zonder twijfel een boost gegeven. Vooral omdat alles wat ze zei en deed, authentiek was. Doordacht en doorvoeld. Verwondering was voor haar cruciaal. Ze schreef boeken voor een breed publiek, zoals ‘Ode aan de Verwondering’ en – samen met Jean Paul Van Bendegem en Pat Donnez – ‘Wonderlust’. In 2021 verscheen ‘Ronduit. Overpeinzingen van een possibilist’ dat een bestseller werd en nog altijd is.  

Ook hoe ze omging met haar slepende ziekte, liet niemand onberoerd. Na het vroegtijdig en noodgedwongen neerleggen van haar functie als rector in februari van dit jaar, bleef ze nog actief betrokken bij de universiteit. Ze hield zich met name bezig met ethische en reflectieve thema’s. 

Studie en carrière

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studeerde Wijsbegeerte aan de UAntwerpen en Communicatiewetenschappen aan de VUB. Na haar studie werkte ze in 1989 korte tijd op het kabinet van toenmalig Eurocommissaris Karel Van Miert waarna ze datzelfde jaar als onderzoeker startte aan de vakgroep Communicatiewetenschappen van de VUB. Ze promoveerde in 1995. Haar doctoraatsonderzoek ging over het audiovisueel beleid van de Europese Unie. In 1998 werd ze hoogleraar. Zij heeft tal van gezaghebbende publicaties op het gebied van communicatie en media op haar naam staan. 

 

Van 2000 tot 2016 was Caroline Pauwels directeur van SMIT, een VUB-onderzoekscentrum gespecialiseerd in de studie van informatie- en communicatietechnologieën, en sinds 2004 deel uitmaakt van het netwerk iMinds. Binnen iMinds leidde Caroline Pauwels het Digital Society departement dat onderzoeksgroepen van Gent, Leuven en Brussel samenbrengt. Ze kreeg in 2014 de binnenlandse Francqui-leerstoel van de Universiteit van Gent en tussen 2012 en 2016 was ze houder van de Jean Monnet Leerstoel. Ze was actief in tal van raden van bestuur, als regeringscommissaris bij de openbare omroep VRT en als lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. 

 

Haar persoonlijke strijd tegen de vergankelijkheid heeft ze verloren, maar ze leerde ons dat er altijd iets zal blijven. ‘Het gaat voorbij maar er blijft overschot’ citeerde ze een vriend. Die ‘overschot’ is in haar geval een indrukwekkende nalatenschap. De VUB-gemeenschap is Caroline Pauwels daar ontzettend dankbaar voor. 

Laat hier je bericht

Berichten

BesteNiemand, echt niemand, zei het zo duidelijk.  Ik citeer haar: "het gaat om mensen, het gaat om liefde".  Top!

Geraakt door jou blijf ik in grote be-/ver-wondering. Warme dankjewel

Grande Dame, hiel gruute Madam...wat jammer dat je zo vroeg " moet gaan ", heb je altijd hard bewonderd, nu nog meer...moge je naam nog heel lang nazinderen, in alle " facetten " van onze samenleving.

Ik denk met veel plezier terug aan de immer opgewekte prof op All Stars en de vakken die ik bij haar volgde. Als promotor wist ze woorden van aanmoediging te vinden op het juiste moment.Hoe geweldig dat zij dat gevoel van nuchtere mogelijkheid, verbinding en optimisme wist op te roepen en te delen met eenieder die ze tegenkwam. Wat een spijt dit nieuws te horen. Innige deelneming en veel sterke aan haar naasten en iedereen die haar een warm hart toedraagt. Moge jullie kracht putten, niet alleen uit de wetenschap dat zij voor zovelen een inspiratiebron is, maar vooral uit de ongetwijfeld vele goede en mooie herinneringen die jullie met haar beleefden.

Ik denk met veel plezier terug aan de immer opgewekte prof op All Stars en de vakken die ik bij haar volgde. Als promotor wist ze woorden van aanmoediging te vinden op het juiste moment. Hoe geweldig dat zij dat gevoel van nuchtere mogelijkheid, verbinding en optimisme wist op te roepen en te delen met eenieder die ze tegenkwam. Wat een spijt dit nieuws te horen. Innige deelneming en heel erg veel sterke aan haar naasten en iedereen die haar een warm hart toedraagt. Moge jullie kracht putten, niet alleen uit de wetenschap dat zij voor velen een inspiratiebron is, maar vooral uit de ongetwijfeld vele goede en mooie herinneringen die jullie met haar beleefden.

Na jaren harde moedige strijd is Caroline haar voorganger als rector van de Vrije Universiteit Brussel, één dag later gevolgd. Zij is niet meer, maar we zullen haar nooit vergeten.Caroline Pauwels heeft op ons, zoals op ontelbaar vele anderen, immers zo een sterke indruk nagelaten met haar uitspraken en stellingnames, met haar hele persoonlijkheid.Doordrongen als ze was van de humanistische waarden van vrijheid, gelijkheid en solidariteit, heeft ze de banden aangetrokken met onze moederuniversiteit de Université Libre de Bruxelles, met de Brusselaars van alle origines.Ze heeft initiatieven genomen om de universiteit open en toegankelijk te maken, ook voor kansarme leden van de bevolking.Caroline gaf blijk van grote interesse en kennis in allerlei domeinen. Haar inzet kende geen grenzen.We hadden voor Caroline de grootste bewondering en we willen haar familie, haar kinderen en ouders en alle vrienden, ons medeleven zeggen.Zij blijft voor altijd een mede-zus op onze weg naar een betere wereld. We missen haar verschrikkelijk. Peter Deconinckem. VUB 

Wat niet mocht, is...Dank je wel waardevolle, lieve Carolinevoor wat je voor Brusseleir! en Brussel hebt betekend...  We zullen je herdenken en missen maar jij zal ons blijven inspireren!  Brusseleir!Dank je wel voor de genegenheid, de warmte, voor al die schoonheid en wijsheid. 't Goêt a good!  Geert Dehaes

Toen vroeg Amrita: ‘Spreek tot ons over de dood’.En hij zei:‘Je wilt het geheim van de dood weten?Maar hoe zal je dat vinden, tenzij je zoekt in het hart van het leven?De uil die alleen in de nacht kan kijken, kan het mysterie van het licht niet kennen.Als je écht de ziel van de dood wilt kennen, open je hart dan voor het leven,want leven en dood zijn één, zoals de rivier en de zee ook één zijn.In de diepten van je hoop en je wensen, ligt de stille kennis van het gindse, de toekomst.En zoals zaden die dromen onder de sneeuw, droomt jouw hart van de lente.Vertrouw op die dromen, want in hen ligt de poort naar de eeuwigheid.Je angst voor de dood is als het trillen van de schaapherder als hij voor de koning staat die zijn hand oplegt om hem eer te betonen.Hij zal het teken van de koning dragen en is dat niet vreugdevol?Maar toch houdt die herder zich meer bezig met het trillen van zijn angst.Maar wat is de dood anders dan naakt in de wind te staan en in de zon te versmelten?En wat is het ophouden van het ademen anders dan vrij te zijn van die adem met zijn rusteloze eb en vloed, zodat deze omhoog rijst en de Eeuwige onbekommerd tegemoet kan gaan?Alleen als je drinkt uit de rivier van de stilte, zal je inderdaad kunnen zingen.En als je de bergtop bereikt hebt, pas dan zal je beginnen met klimmen.En wanneer de aarde je botten opeist, alleen dán zal je werkelijk vrij zijn.(Khalil Gibran)Veel sterkte aan vrienden en familie.

Haar innemende persoonlijkheid zal ons altijd bijblijven, bedankt mevrouw Pauwels voor uw inzet naar een betere verstandhouding en visie voor een tolerantere maatschappij. Onze oprechte deelneming .Fam De Meulemeester 

Dankjewel inspirerende, goedlachse en zomerse dame. Dankjewel voor zoveel menselijkheid.Veel warms en sterkte aan familie en vrienden.

Oprechte deelneming aan de familie en vrienden van Caroline. Haar veel te vroege afscheid is een immens verlies! We zetelden samen in de raad van bestuur van vzw Bibnet. Ik zal haar herinneren als een bijzonder intelligente, gedreven, kunstzinnige, postieve, wijze en bescheiden vrouw, iemand die ik erg bewonderde en nooit zal vergeten! 

Als voorzitter Vrijzinnig Willebroek kreeg ik de opdracht onze oprechte deelneming over te maken aan de familie van Caroline. Ze was voor ons een warm voorbeeld van vrijzinnig humanisme..  Dank voor alles wat je voor ons betekende. 

Zeer mooie herinneringen aan onze schooltijd in Sint-Niklaas. Een geloofwaardige en optimistische dame. Veel te vroeg weggeplukt. Veel sterkte aan de familie en vrienden. 

Tu es passée du temps court de nos conversations au temps long de mes souvenirs. Bon vent, Caroline.Où que tu sois, tu restes avec nous

Een Grootse dame is heengegaan.Caroline heeft ons een onschatbare erfenis achtergelaten. Ze leerde ons het Possibilisme en de Verwondering. Inspireerde ons om positief in het leven te staan, te verbinden, te begrijpen. Moed te hebben. Met mijn oprechte deelneming aan de kinderen en de familie.  

'Zonder zelf kleiner te worden, kan je anderen doen groeien.' Deze woorden van Lao-Tse typeren Caroline Pauwels. Zij slaagde erin te schitteren door anderen te laten groeien. Een grote dame is gestorven. Oprechte deelneming in de rouw aan de familie en de VUB?Jaak BlockenAlumnus VUB

Caroline is er niet meer, maar haar erfenis blijft

Ik kende Caroline niet maar ze stond voor alles waarin ik geloof. De belichaming van onze VUB: vrijzinnig en verdraagzaam. Liefs, ergens tussen de sterren.

En dan komt dat bericht en dan is het toch te plots, te hard te vroeg, te... Lieve Caroline, 8 fijne jaren samen gewerkt, samen gelachten, samen gegeten, gedanst, gediscussieerd (nooit te lang), geleerd van elkaar, gevloekt op elkaar, terug gelachen, terug gegeten, en iets gedronken... Maar het ging ons altijd over de anderen, die nieuwe onderzoekers, de bestaande, de groep, de VUB, iMinds, hoe maken we het beter: het onderzoek, het samenwerken met elkaar, binnen SMIT, daarbuiten, ... zonder daarom onze eigenheid te verliezen: work hard play hard - weet je wel. Leiderschap met een zachte toets, leading by example, het zacht tegen hard, lukt dat wel? hoe vermoeiend soms ook, het loonde, keer op keer. Een leidmotief, hopelijk ondertussen voor velen. Je wordt gemist, maar ook gevierd. Dat zou je zeker prachtig gevonden hebben. Liefs & dankje voor alles wat was en nog komen gaat.

Liefste Caroline, Onze paden kruisten een eerste maal bij de oprichting van het Interdisciplinair Instituut voor Breedbandtechnologie (IBBT) in 2003, later omgedoopt tot iMinds en nu ingebed in imec. In afwachting van een gezamenlijke locatie voor de betrokken VUB-groepen, SMIT en ETRO, betrokken we een pand langs de Triomflaan, een voormalige studentenwoning met inwonende gepensioneerde ‘kotmadam’ die het zeer op prijs stelde dat er wat leven in de brouwerij kwam. Je kwam toen al snel met het idee op de proppen een pingpongtafel in de kelder te plaatsen want naast werk moest er ook ruimte voor ontspanning en verbinding zijn. Daarna verhuisde de groep naar gebouw X, de locatie van de voormalige VUB-kindercrèche en vervolgens naar Pleinlaan 9 onze huidige stek.Ik herinner me uit die beginperiode vooral je zoektocht naar hoe een onderzoekploeg aan te sturen, onze gesprekken daarover, je existentiële vragen, en de pogingen met vallen en opstaan om ingenieurs en communicatiewetenschappers te laten samenwerken – toch twee totaal verschillende beestjes.  Je bent erin geslaagd om SMIT, opgericht door Jean-Claude Burgelman, verder uit te bouwen tot een uitstekend onderzoeksteam met maatschappelijke impact, op zich al een aanzienlijk nalatenschap.  Toen je rector werd heb je de grote vraagstukken die je occupeerden op fantastische wijze vertaald naar het universitaire beleidsniveau en ervoor gezorgd dat de VUB ook maatschappelijk een ‘smoel’ kreeg. Je positivisme en maatschappelijk engagement waren inspirerend voor velen, en zelfs toen je zelf in zwaar vaarwater terecht kwam bleef je die rots in de branding, oneindig veel respect. Ik denk dat velen die gedurende al die jaren aan de zijlijn toekeken verbaasd vaststelden – of toch niet – hoe die bescheiden, warme dame uitgroeide tot de “grande dame” die we allen in onze harten sloten. Ik las de mooie rouwbetuiging van #Friedl Lesage waarin ze je nu aan een lange houten tafel ziet met Hannah Arendt, Karen Blixen en Virginia Woolf, je lichtbakens in je nooit eindigende zoektocht naar schoonheid, rechtvaardigheid, emancipatie en burgerschap. Het was een eer ook ooit aan jouw lange houten tafel te hebben mogen aanschuiven. Rust zacht Caroline. Mogen je kinderen, familie en vrienden bij het verwerken van dit onmetelijke verlies enige troost vinden in het feit dat je ook een lichtbaken en inspirator was en zal blijven voor velen.