Rest in Peace, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

It is with great sadness that the VUB community must say goodbye to Honorary Rector Caroline Pauwels. She died on Friday 5 August 2022 at UZ Brussel from cancer of the stomach and oesophagus. She leaves behind two children.

Caroline Pauwels was a visionary and passionate rector, an inspiring and warm personality. At a time when leadership that connects us is needed more than ever, we will miss her terribly.  Our thoughts go to the family and friends of Paul.

Feel free to add some words and memories below.

Breaking down the walls

In 2016, Caroline began her time as rector brandishing a metaphorical sledgehammer. “Break down the walls,” her first academic address forcefully read. To create connections, the proverbial walls must first come down. The walls between the campus and the city, between the university and society, between scientific disciplines, and even between science and art. In the most impressive way, Caroline Pauwels succeeded in tearing down all those walls, building bridges and creating connections in their place. The results are impressive: there is weKONEKT.brussels, with the eye-catching Mindblowers event and off-campus week, there is the annual Difference Day event on World Press Freedom Day, 3 May, there is the POINcaré interdisciplinary think tank, and there was the Theater Aan Zee festival in 2021 in Ostend with Caroline as curator and a large VUB contribution.

Caroline Pauwels thought intensively and deeply about VUB’s position as a pioneering Flemish university in multicultural Brussels, as an urban engaged university with an international orientation and a strong European anchoring through the EUTOPIA network.  

With her policy plans as a guide, VUB positioned itself as distinctly humanist, radically diverse, radically democratic and radically sustainable. And yes, radically digital. With the Covid pandemic, that approach became brutally digital. As rector, she proved to be an excellent crisis manager who guided VUB through that oppressive and exhausting time. She did so with her team and with the student representatives, who she believed played a crucial role.

As director of the university hospital affiliated with VUB, she also had an impact on the UZ Brussel through her humanist vision and social commitment.

Possibilism and wonder

For her predecessor, Paul De Knop, who died one day before Caroline Pauwels from the consequences of melanoma, optimism was a moral duty. As rector, Caroline added a new dimension to that optimism: possibilism. The deep awareness that we can make the world a better place, that the world needs us too. She became an important source of inspiration not only for the VUB community, but also for society. Her media appearances, columns and publications have inspired many people. In 2021 she was awarded the prestigious Ark Prize of the Free Word. She is certainly among the most influential Flemish intellectuals and this has undoubtedly boosted the university’s image. Not least because everything she said and did was authentic. Considered and deeply felt. Wonder was crucial to her too. She wrote books for a wide audience, such as Ode aan de Verwondering and – with Jean Paul Van Bendegem and Pat Donnez – Wonderlust. Ronduit: Overpeinzingen van een possibilist was published in 2021 and became a bestseller.  

The way she dealt with her illness also left no one unmoved. After her premature and forced resignation as rector in February this year, she remained actively involved with the university. She was particularly concerned with ethical and reflective issues.

Studies and career

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studied Philosophy at UAntwerp and Communication Sciences at VUB. After graduating, she worked for a short time in 1989 in the cabinet of European Commissioner Karel Van Miert, after which she became a researcher at VUB’s Department of Communication Sciences. She obtained her doctorate in 1995 with research focusing on the European Union’s audiovisual policy. In 1998, she became a professor, and she has numerous influential publications to her name in the field of communication and media.

 

From 2000 to 2016, she was director of SMIT, a research centre specialising in the study of information and communication technologies, which since 2004 has been part of the iMinds network. Within iMinds, Caroline Pauwels led the Digital Society department, which brings together research groups from Ghent, Leuven and Brussels. She was awarded the Francqui Chair by the University of Ghent in 2014, and between 2012 and 2016 she held the Jean Monnet Chair. In addition, she served on several boards of directors, was a government commissioner at public broadcaster VRT and a member of the Royal Flemish Academy of Belgium for Science and the Arts. 

 

Caroline Pauwels may have lost her personal battle against transience, but she taught us that something will always remain. “It will pass, but the surplus will remain”, as a good friend of hers once said. In her case, that “surplus” is an impressive legacy. For that, the VUB community is extremely grateful to Caroline Pauwels.  

Leave your message

Posted messages

C'est avec tristesse que je viens d'apprendre le décès de Mme Caroline Pauwels et je tiens à m'associer à la douleur de la famille , de ses collègues et amis en ce jour difficile. Je vous présente mes condoléances les plus sincères. 

Je hebt het humanisme zij vriendelijk beeld teruggegeven want steeds droeg je uit dat het om mensen gaat, dat ideeën mensenwerk zijn. Nu maar hopen dat je daarin gevolgd wordt. Voor familie en bekenden is de herinnering aan je werk trots en troost.

De wereld verliest een warme en wijze vrouw. Ik ken niemand die zo hard de kracht uitstraalde van positivisme en bescheidenheid. Haar laatste interview in De Standaard leest als één mooie levensles.We spraken elkaar nog lang tijdens Difference Day in mei. Het doet pijn dat we dat gesprek niet meer hebben kunnen verderzetten. Ik hoop dat haar levenswerk niet verloren gaat.Mijn oprecht medeleven aan haar kinderen, vrienden, collega's en de vele mensen die dicht bij haar staan. 

Mijn oprechte deelneming! Sterkte aan familie en vrienden!

De wereld verliest een warme en wijze vrouw. Ik ken niemand die zo hard de kracht uitstraalde van positivisme en bescheidenheid. Haar laatste interview in De Standaard leest als één mooie levensles.We spraken elkaar nog lang tijdens Difference Day in mei. Het doet pijn dat we dat gesprek niet meer hebben kunnen verderzetten. Ik hoop dat haar levenswerk niet verloren gaat.Mijn oprecht medeleven aan haar kinderen, vrienden, collega's en de vele mensen die dicht bij haar staan. 

Oprechte deelneming aan familie, vrienden en kennissen. Caroline was, is en zal altijd een bron van inspiratie blijven. Haar levenslust en positiviteit in haar oneerlijke strijd tegen haar ziekte heeft voor mij persoonlijk veel betekent. Ik heb daar veel kracht uitgeput die nog vele malen werd versterkt door haar warme woorden en bekommernis om anderen ongeacht haar eigen situatie. Ik ben blij Caroline gekend te hebben. Zij raakte mijn leven en dat van vele andere op een obeschrijfelijke positieve manier. Caroline ik vergeet jou niet... Rust zacht.

Mijn oprechte deelneming aan familie en vrienden. Liefste Caroline, jou stralende blik en hartverwarmende glimlach zullen nooit vergeten worden.

Als oud-studente van de VUB raakt dit overlijden me diep. Mijn oprechte deelneming aan haar kinderen, familie en vrienden.

Dat mensen van ons veel te vroeg heengaan moeten we leren aanvaarden, maar hun mooie boodschappen die ze achterlieten moeten we blijven koesteren en nooit verloren laten gaan. Veel sterkte aan familie, collega's en vrienden. 

Met oprechte blijken van deelneming aan haar familie en met grote dankbaarheid voor haar inspirerend en verrijkend beleid.

Ik heb nooit helden gehad, het gewone leven leiden is al heldhaftig genoeg. Maar bij het zien, horen en lezen van Caroline Pauwels heb ik 1 uitzondering toegelaten. Het ging vanzelf: ze kwam, zag en (over)won onze harten en onze zielen. Onvergetelijk. 

Wat een inspirerend persoon. Zo jammer dat ze nu al moest gaan. Alle sympathie voor de mensen die ze kende.

Je was een mens met een grote hart ❤️ Dank voor alles. Dank voor alles. Dank voor alles.

Diepe buiging voor een dame met klasse. 

Woorden schieten tekort. Wat een immens verlies. Je laat een leegte achter, niet enkel in de academische wereld. De verbindende rol die jij innam in de samenleving, met flair en wijsheid, zal moeilijk opgenomen kunnen worden door anderen. We zetten jouw werk verder en waken erover dat jouw visie overeind blijft te staan. Rust zacht, jij mooi mens.

Hoewel ik mevrouw Pauwels persoonlijk niet kende, was ze die ene vrouw waar ik altijd heel stil en bewonderend naar luisterde. Zo wijs, zo respectvol, zo humaan.  Waren alle leiders maar een klein beetje zo, de wereld zou zoveel gewoon beter en respectvolle zijn voor andersdenkenden.  Ik ben hevig ontroerd en bied mijn deelneming aan aan al wie haar lief en dierbaar is. Wat een verarming is haar heengaan.

Mevrouw Pauwels. Ik heb u nooit persoonlijk ontmoet, maar u raakte me en raakt me nog steeds. Uw eeuwige zomer van verwondering is diep in mij geland. Eeuwig dankbaar. Behouden vaart naar het zomerland, wat en waar dat ook moge zijn. Mijn innigste deelneming aan alle dierbaren.

Van een fijngevoelige en benijdenswaardig begaafde dame veel te vroeg en voor altijd afscheid moeten nemen is en blijft voor ieder van ons confronterend. Stay alive in the hearts you leaved behind

Mijn innige deelneming en veel sterkte aan familie en vrienden.

Het zwijgen toe doenEr het zwijgen toe doenhet glas vullen zodat de muggenons niet horen maar riekenGelukkig is er anti-muggen-melkzodat wij ons zelve niet rieken maar drinkenop een volgende generatie levenslusten veel vooral veel liefde en verwonderingalles wat telt is het veldvan bloemenen dromen van slapenhet zijn van wij en alle anderen nabijÂ