Rust zacht, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

 

Met grote droefheid neemt de VUB-gemeenschap afscheid van ererector Caroline Pauwels. Ze overleed op vrijdag 5 augustus 2022 in het UZ Brussel aan de gevolgen van maag- en slokdarmkanker. Caroline Pauwels laat twee kinderen na. 
 

Ze was een visionaire en bevlogen rector, een inspirerende en warme persoonlijkheid. In een tijd waarin verbindend leiderschap meer dan ooit nodig is, zullen we haar ontzettend missen.  Met de hele VUB-gemeenschap leven we mee met de familie, vrienden en kennissen van Caroline.

Laat hieronder een bericht van troost of een mooie herinnering. 

Rector met hamer

In 2016 is ze als rector van start gegaan met een sloophamer in de hand. Break down the walls, luidde het daadkrachtig in haar eerste academische openingsrede. Om te kunnen verbinden moesten eerst spreekwoordelijke muren tegen de vlakte. De muren tussen de campus en de stad, tussen de universiteit en de samenleving, tussen wetenschappelijke disciplines, tussen wetenschap en kunst ook. Caroline Pauwels is er op indrukwekkende manier in geslaagd om al die muren te slopen en in de plaats bruggen te bouwen en verbondenheid te creëren. Het resultaat oogt indrukwekkend: er is weKONEKT.brussels met als blikvangers Mindblowers en de off campus week, er is het jaarlijkse evenement Difference Day op 3 mei, de internationale dag van de persvrijheid, er is de interdisciplinaire denktank POINcaré, er was Theater Aan Zee 2021 in Oostende met Caroline Pauwels als curator én een grote VUB-inbreng tijdens het theaterfestival, enz. 

Caroline Pauwels dacht veelvuldig en grondig na over de positionering van de VUB als Vlaamse pionierende universiteit in het multiculturele Brussel, als een Urban Engaged University met een internationale oriëntatie en een sterke Europese verankering via het Eutopia-netwerk.  

Met haar beleidsplannen als leidraad positioneerde de VUB zich als uitgesproken humanistisch, radicaal divers, radicaal democratisch en radicaal duurzaam. En ja, radicaal digitaal. Door de coronapandemie werd dat zelfs brutaal digitaal. Als rector bleek ze een uitstekende crisismanager die de VUB door de beklemmende en afmattende coronaperiode heeft geloodst. Ze deed dat samen met haar team én met de studentenvertegenwoordigers die volgens rector Pauwels een cruciale rol vervulden. 

Als bestuurder van het aan de VUB verbonden universitair ziekenhuis, had ze met haar humanistische visie en maatschappelijk engagement ook impact op het UZ Brussel. 

Possibilisme en verwondering

Voor haar voorganger Paul De Knop, die een dag voor Caroline Pauwels is overleden aan de gevolgen van melanoomkanker, was optimism a moral duty. Caroline Pauwels heeft als rector aan dat optimisme een nieuwe dimensie toegevoegd, die van het possibilisme. Het diepe besef dat we de wereld beter kunnen maken, dat de wereld ons nodig heeft ook. Ze werd niet alleen een belangrijke inspiratiebron voor de hele VUB-gemeenschap, maar eveneens voor de samenleving. Haar vele mediaoptredens, columns en publicaties hebben ontzettend veel mensen geïnspireerd. In 2021 kreeg ze de prestigieuze Arkprijs van het Vrije Woord. Ze hoorde beslist bij de invloedrijkste Vlaamse intellectuelen en dat heeft de uitstraling van de universiteit zonder twijfel een boost gegeven. Vooral omdat alles wat ze zei en deed, authentiek was. Doordacht en doorvoeld. Verwondering was voor haar cruciaal. Ze schreef boeken voor een breed publiek, zoals ‘Ode aan de Verwondering’ en – samen met Jean Paul Van Bendegem en Pat Donnez – ‘Wonderlust’. In 2021 verscheen ‘Ronduit. Overpeinzingen van een possibilist’ dat een bestseller werd en nog altijd is.  

Ook hoe ze omging met haar slepende ziekte, liet niemand onberoerd. Na het vroegtijdig en noodgedwongen neerleggen van haar functie als rector in februari van dit jaar, bleef ze nog actief betrokken bij de universiteit. Ze hield zich met name bezig met ethische en reflectieve thema’s. 

Studie en carrière

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studeerde Wijsbegeerte aan de UAntwerpen en Communicatiewetenschappen aan de VUB. Na haar studie werkte ze in 1989 korte tijd op het kabinet van toenmalig Eurocommissaris Karel Van Miert waarna ze datzelfde jaar als onderzoeker startte aan de vakgroep Communicatiewetenschappen van de VUB. Ze promoveerde in 1995. Haar doctoraatsonderzoek ging over het audiovisueel beleid van de Europese Unie. In 1998 werd ze hoogleraar. Zij heeft tal van gezaghebbende publicaties op het gebied van communicatie en media op haar naam staan. 

 

Van 2000 tot 2016 was Caroline Pauwels directeur van SMIT, een VUB-onderzoekscentrum gespecialiseerd in de studie van informatie- en communicatietechnologieën, en sinds 2004 deel uitmaakt van het netwerk iMinds. Binnen iMinds leidde Caroline Pauwels het Digital Society departement dat onderzoeksgroepen van Gent, Leuven en Brussel samenbrengt. Ze kreeg in 2014 de binnenlandse Francqui-leerstoel van de Universiteit van Gent en tussen 2012 en 2016 was ze houder van de Jean Monnet Leerstoel. Ze was actief in tal van raden van bestuur, als regeringscommissaris bij de openbare omroep VRT en als lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. 

 

Haar persoonlijke strijd tegen de vergankelijkheid heeft ze verloren, maar ze leerde ons dat er altijd iets zal blijven. ‘Het gaat voorbij maar er blijft overschot’ citeerde ze een vriend. Die ‘overschot’ is in haar geval een indrukwekkende nalatenschap. De VUB-gemeenschap is Caroline Pauwels daar ontzettend dankbaar voor. 

Laat hier je bericht

Berichten

C'est avec tristesse que je viens d'apprendre le décès de Mme Caroline Pauwels et je tiens à m'associer à la douleur de la famille , de ses collègues et amis en ce jour difficile. Je vous présente mes condoléances les plus sincères. 

Je hebt het humanisme zij vriendelijk beeld teruggegeven want steeds droeg je uit dat het om mensen gaat, dat ideeën mensenwerk zijn. Nu maar hopen dat je daarin gevolgd wordt. Voor familie en bekenden is de herinnering aan je werk trots en troost.

De wereld verliest een warme en wijze vrouw. Ik ken niemand die zo hard de kracht uitstraalde van positivisme en bescheidenheid. Haar laatste interview in De Standaard leest als één mooie levensles.We spraken elkaar nog lang tijdens Difference Day in mei. Het doet pijn dat we dat gesprek niet meer hebben kunnen verderzetten. Ik hoop dat haar levenswerk niet verloren gaat.Mijn oprecht medeleven aan haar kinderen, vrienden, collega's en de vele mensen die dicht bij haar staan. 

Mijn oprechte deelneming! Sterkte aan familie en vrienden!

De wereld verliest een warme en wijze vrouw. Ik ken niemand die zo hard de kracht uitstraalde van positivisme en bescheidenheid. Haar laatste interview in De Standaard leest als één mooie levensles.We spraken elkaar nog lang tijdens Difference Day in mei. Het doet pijn dat we dat gesprek niet meer hebben kunnen verderzetten. Ik hoop dat haar levenswerk niet verloren gaat.Mijn oprecht medeleven aan haar kinderen, vrienden, collega's en de vele mensen die dicht bij haar staan. 

Oprechte deelneming aan familie, vrienden en kennissen. Caroline was, is en zal altijd een bron van inspiratie blijven. Haar levenslust en positiviteit in haar oneerlijke strijd tegen haar ziekte heeft voor mij persoonlijk veel betekent. Ik heb daar veel kracht uitgeput die nog vele malen werd versterkt door haar warme woorden en bekommernis om anderen ongeacht haar eigen situatie. Ik ben blij Caroline gekend te hebben. Zij raakte mijn leven en dat van vele andere op een obeschrijfelijke positieve manier. Caroline ik vergeet jou niet... Rust zacht.

Mijn oprechte deelneming aan familie en vrienden. Liefste Caroline, jou stralende blik en hartverwarmende glimlach zullen nooit vergeten worden.

Als oud-studente van de VUB raakt dit overlijden me diep. Mijn oprechte deelneming aan haar kinderen, familie en vrienden.

Dat mensen van ons veel te vroeg heengaan moeten we leren aanvaarden, maar hun mooie boodschappen die ze achterlieten moeten we blijven koesteren en nooit verloren laten gaan. Veel sterkte aan familie, collega's en vrienden. 

Met oprechte blijken van deelneming aan haar familie en met grote dankbaarheid voor haar inspirerend en verrijkend beleid.

Ik heb nooit helden gehad, het gewone leven leiden is al heldhaftig genoeg. Maar bij het zien, horen en lezen van Caroline Pauwels heb ik 1 uitzondering toegelaten. Het ging vanzelf: ze kwam, zag en (over)won onze harten en onze zielen. Onvergetelijk. 

Wat een inspirerend persoon. Zo jammer dat ze nu al moest gaan. Alle sympathie voor de mensen die ze kende.

Je was een mens met een grote hart ❤️ Dank voor alles. Dank voor alles. Dank voor alles.

Diepe buiging voor een dame met klasse. 

Woorden schieten tekort. Wat een immens verlies. Je laat een leegte achter, niet enkel in de academische wereld. De verbindende rol die jij innam in de samenleving, met flair en wijsheid, zal moeilijk opgenomen kunnen worden door anderen. We zetten jouw werk verder en waken erover dat jouw visie overeind blijft te staan. Rust zacht, jij mooi mens.

Hoewel ik mevrouw Pauwels persoonlijk niet kende, was ze die ene vrouw waar ik altijd heel stil en bewonderend naar luisterde. Zo wijs, zo respectvol, zo humaan.  Waren alle leiders maar een klein beetje zo, de wereld zou zoveel gewoon beter en respectvolle zijn voor andersdenkenden.  Ik ben hevig ontroerd en bied mijn deelneming aan aan al wie haar lief en dierbaar is. Wat een verarming is haar heengaan.

Mevrouw Pauwels. Ik heb u nooit persoonlijk ontmoet, maar u raakte me en raakt me nog steeds. Uw eeuwige zomer van verwondering is diep in mij geland. Eeuwig dankbaar. Behouden vaart naar het zomerland, wat en waar dat ook moge zijn. Mijn innigste deelneming aan alle dierbaren.

Van een fijngevoelige en benijdenswaardig begaafde dame veel te vroeg en voor altijd afscheid moeten nemen is en blijft voor ieder van ons confronterend. Stay alive in the hearts you leaved behind

Mijn innige deelneming en veel sterkte aan familie en vrienden.

Het zwijgen toe doenEr het zwijgen toe doenhet glas vullen zodat de muggenons niet horen maar riekenGelukkig is er anti-muggen-melkzodat wij ons zelve niet rieken maar drinkenop een volgende generatie levenslusten veel vooral veel liefde en verwonderingalles wat telt is het veldvan bloemenen dromen van slapenhet zijn van wij en alle anderen nabij