Rest in Peace, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

It is with great sadness that the VUB community must say goodbye to Honorary Rector Caroline Pauwels. She died on Friday 5 August 2022 at UZ Brussel from cancer of the stomach and oesophagus. She leaves behind two children.

Caroline Pauwels was a visionary and passionate rector, an inspiring and warm personality. At a time when leadership that connects us is needed more than ever, we will miss her terribly.  Our thoughts go to the family and friends of Paul.

Feel free to add some words and memories below.

Breaking down the walls

In 2016, Caroline began her time as rector brandishing a metaphorical sledgehammer. “Break down the walls,” her first academic address forcefully read. To create connections, the proverbial walls must first come down. The walls between the campus and the city, between the university and society, between scientific disciplines, and even between science and art. In the most impressive way, Caroline Pauwels succeeded in tearing down all those walls, building bridges and creating connections in their place. The results are impressive: there is weKONEKT.brussels, with the eye-catching Mindblowers event and off-campus week, there is the annual Difference Day event on World Press Freedom Day, 3 May, there is the POINcaré interdisciplinary think tank, and there was the Theater Aan Zee festival in 2021 in Ostend with Caroline as curator and a large VUB contribution.

Caroline Pauwels thought intensively and deeply about VUB’s position as a pioneering Flemish university in multicultural Brussels, as an urban engaged university with an international orientation and a strong European anchoring through the EUTOPIA network.  

With her policy plans as a guide, VUB positioned itself as distinctly humanist, radically diverse, radically democratic and radically sustainable. And yes, radically digital. With the Covid pandemic, that approach became brutally digital. As rector, she proved to be an excellent crisis manager who guided VUB through that oppressive and exhausting time. She did so with her team and with the student representatives, who she believed played a crucial role.

As director of the university hospital affiliated with VUB, she also had an impact on the UZ Brussel through her humanist vision and social commitment.

Possibilism and wonder

For her predecessor, Paul De Knop, who died one day before Caroline Pauwels from the consequences of melanoma, optimism was a moral duty. As rector, Caroline added a new dimension to that optimism: possibilism. The deep awareness that we can make the world a better place, that the world needs us too. She became an important source of inspiration not only for the VUB community, but also for society. Her media appearances, columns and publications have inspired many people. In 2021 she was awarded the prestigious Ark Prize of the Free Word. She is certainly among the most influential Flemish intellectuals and this has undoubtedly boosted the university’s image. Not least because everything she said and did was authentic. Considered and deeply felt. Wonder was crucial to her too. She wrote books for a wide audience, such as Ode aan de Verwondering and – with Jean Paul Van Bendegem and Pat Donnez – Wonderlust. Ronduit: Overpeinzingen van een possibilist was published in 2021 and became a bestseller.  

The way she dealt with her illness also left no one unmoved. After her premature and forced resignation as rector in February this year, she remained actively involved with the university. She was particularly concerned with ethical and reflective issues.

Studies and career

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studied Philosophy at UAntwerp and Communication Sciences at VUB. After graduating, she worked for a short time in 1989 in the cabinet of European Commissioner Karel Van Miert, after which she became a researcher at VUB’s Department of Communication Sciences. She obtained her doctorate in 1995 with research focusing on the European Union’s audiovisual policy. In 1998, she became a professor, and she has numerous influential publications to her name in the field of communication and media.

 

From 2000 to 2016, she was director of SMIT, a research centre specialising in the study of information and communication technologies, which since 2004 has been part of the iMinds network. Within iMinds, Caroline Pauwels led the Digital Society department, which brings together research groups from Ghent, Leuven and Brussels. She was awarded the Francqui Chair by the University of Ghent in 2014, and between 2012 and 2016 she held the Jean Monnet Chair. In addition, she served on several boards of directors, was a government commissioner at public broadcaster VRT and a member of the Royal Flemish Academy of Belgium for Science and the Arts. 

 

Caroline Pauwels may have lost her personal battle against transience, but she taught us that something will always remain. “It will pass, but the surplus will remain”, as a good friend of hers once said. In her case, that “surplus” is an impressive legacy. For that, the VUB community is extremely grateful to Caroline Pauwels.  

Leave your message

Posted messages

Innige deelneming

Het is vreemd hoe je overlijden me raakt in het diepste van mijn ziel, want ik kende je niet persoonlijk en heb je nooit ontmoet. Ik heb genoten van het interview aan/ gesprek met Nick Baltazar en ben het zo eens met je visie dat wetenschap de wereld (en de mensen) beter kan maken. Aan de mensen die je moest achterlaten ook al vocht je nog zo hard tegen die  kutziekte die kanker is, weet : Caroline heeft echt een steen verlegd in de rivier en meer dan één ook. 

In naam van mijn collega's van de European Broadcasting Union druk ik mijn oprechte medeleven uit. De unieke manier waarop je in het leven stond en je inzette voor de samenleving, de wetenschap en de vrije meningsuiting zal voor ons een sterke inspiratiebron blijven. Veel sterkte aan je familie. Rust zacht.  

Een moedige en inslirerende vrouw. Een geluk dat haar kinderen volwassen zijn en op goede weg zijn om hun leven zinvol op te bojwen, hebben een mooi voorbeeld

Voor altijd in ons hart!

Lieve Caroline, Ik leerde je beter kennen bij de opmaak van een tekst over Ecowelvaart ter publicatie in De Morgen in juni 2020. Jij was een bijzondere vrouw met zeer vele talenten, met een grote innemendheid en met een groot hart. Jij was geeëgageerd voor het goede, geloof in een betere wereld, niet gecompliceerd, zeer oprecht met een open vizier. Toen ik je voor het laatst ontmoette bij de voorstelling van de tentoonstelling die je cureerde in Brussel mocht ik ervaren dat je op het einde van je krachten toch nog op een schitterende wijze een geëngageerde voordracht hield met respect voor de vrouwelijke kunstenaars, daarna ruimte had voor onze laatste lange babbel. Ik kon je dochter nog vertellen hoeveel respect ik voor je had. Ik wens kinderen dezelfde kracht toe om te realseren wat jij nog allemaal in petto had. Je blijft leven in mijn hart. Zeer genegen. Wivina Demeester

Vaarwel Caroline, mijn lieve en heel pientere klasgenootje van weleer, jouw plechtige communiekaartje zit nog altijd in mijn foto-album, 4 mei 1976, alsook een foto van de Bosklassen in Dilsen, in 1976 met ons klasje van het zesde leerjaar van het Instituut Heilige Familie, ik zal het voor altijd koesteren. Ik keek toen al naar je op en later toen ik je voor het eerst in de media terugzag , wat was ik fier om naast zo'n grande dame op de schoolbank te hebben gezeten ! Rust zacht lieve Caroline. Vergeten doen we je nooit!

"Zoveel soorten van verdriet,ik noem ze niet.Maar één ,het afstand doen en scheiden.En niet het snijden doet zo'n pijn maar het afgesneden zijn "  M. Vasalis        Veel sterkte aan je naaste familie ,U was een héél bijzondere, vriendelijke dame .

Beste Caroline ik draag voor altijd je lach, je optimisme, je inspirerende visie mee in mijn hart. De wereld zal jou niet vergeten. Rust zacht. 

In ons nieuwe huis achteraan in de tuin heb ik een pleintje voor mijn kindje dat op komst is, en de kinderen die hier op bezoek komen gemaakt dat de naam "kleine plek voor grote verwonderingen" heet. Ik kende Caroline niet persoonlijk maar als ik haar hoorde of een interview las voelde ik me niet alleen om  zo in het leven te staan. Ik wens iedereen die haar graag ziet veel sterkte. 

Onze oprechte deelname bij het heengaan van deze opmerkelijke vrouw. Een einde aan haar pijnlijke strijd en een groot verlies voor ons allen op alle vlak. Haar wetenschappelijke en haar menselijke nalatenschap zal lang bewaard blijven Sterkte aan de familie in deze moeilijke periodeVanwege Prof Jean-Marie Maloteaux, Wetenschappelijk directeur van de GSKE, en Erik Dhondt, secretaris

Ik zag je/haar graag bezig...spreken over wereldse om ook  haar alledaagse beslommeringen ... veel te vroeg moeten gaan ....spijtig ...  

Een inspirerende dame . Haar leven zal blijven nazinderen , voorbij het afscheid. Je hebt een steen verlegd in een rivier op aarde. Dankbaar. 

Een inspirerende dame . Haar leven zal blijven nazinderen , voorbij het afscheid. Je hebt een steen verlegd in een rivier op aarde. Dankbaar. 

Immens respect. Oprechte deelneming aan familie en vrienden.....

Niet onverwacht maar toch, als het daar is, hakt het compleet op je in. Ik hoorde het gisteren en was zoals zovelen van de kaart, krop in de keel.  Veel bewondering voor een innemende, vriendelijke,  visionaire vrouw die zo de stempel op de VUB van vandaag heeft gezet. Fier om voor jouw universiteit te mogen werken. Veel kracht aan je kinderen, zussen, mama, vrienden, en de hele VUB community. 

Ik herinner me nog zo je veelzeggende blik op de gang in het UZ Brussel ...  Heel veel sterkte aan haar dichte familie , troost van de grote familie en vrienden ,  troost en leve voort in de gedachten van mensen die haar en  wie hen door haar liet  inspireren  XXX 

Caroline, jij was een wonderbaarlijk iemand, zo liefdevol en diep menselijk, positief en en warm. Ik draag je boodschap van verwondering met me mee. Het is zo erg dat je er niet meer bent. Veel sterkte aan je dierbaren ❤️

Gisteren in Damme ging de zon onder en nam Caroline mee.Â