Rest in Peace, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

It is with great sadness that the VUB community must say goodbye to Honorary Rector Caroline Pauwels. She died on Friday 5 August 2022 at UZ Brussel from cancer of the stomach and oesophagus. She leaves behind two children.

Caroline Pauwels was a visionary and passionate rector, an inspiring and warm personality. At a time when leadership that connects us is needed more than ever, we will miss her terribly.  Our thoughts go to the family and friends of Paul.

Feel free to add some words and memories below.

Breaking down the walls

In 2016, Caroline began her time as rector brandishing a metaphorical sledgehammer. “Break down the walls,” her first academic address forcefully read. To create connections, the proverbial walls must first come down. The walls between the campus and the city, between the university and society, between scientific disciplines, and even between science and art. In the most impressive way, Caroline Pauwels succeeded in tearing down all those walls, building bridges and creating connections in their place. The results are impressive: there is weKONEKT.brussels, with the eye-catching Mindblowers event and off-campus week, there is the annual Difference Day event on World Press Freedom Day, 3 May, there is the POINcaré interdisciplinary think tank, and there was the Theater Aan Zee festival in 2021 in Ostend with Caroline as curator and a large VUB contribution.

Caroline Pauwels thought intensively and deeply about VUB’s position as a pioneering Flemish university in multicultural Brussels, as an urban engaged university with an international orientation and a strong European anchoring through the EUTOPIA network.  

With her policy plans as a guide, VUB positioned itself as distinctly humanist, radically diverse, radically democratic and radically sustainable. And yes, radically digital. With the Covid pandemic, that approach became brutally digital. As rector, she proved to be an excellent crisis manager who guided VUB through that oppressive and exhausting time. She did so with her team and with the student representatives, who she believed played a crucial role.

As director of the university hospital affiliated with VUB, she also had an impact on the UZ Brussel through her humanist vision and social commitment.

Possibilism and wonder

For her predecessor, Paul De Knop, who died one day before Caroline Pauwels from the consequences of melanoma, optimism was a moral duty. As rector, Caroline added a new dimension to that optimism: possibilism. The deep awareness that we can make the world a better place, that the world needs us too. She became an important source of inspiration not only for the VUB community, but also for society. Her media appearances, columns and publications have inspired many people. In 2021 she was awarded the prestigious Ark Prize of the Free Word. She is certainly among the most influential Flemish intellectuals and this has undoubtedly boosted the university’s image. Not least because everything she said and did was authentic. Considered and deeply felt. Wonder was crucial to her too. She wrote books for a wide audience, such as Ode aan de Verwondering and – with Jean Paul Van Bendegem and Pat Donnez – Wonderlust. Ronduit: Overpeinzingen van een possibilist was published in 2021 and became a bestseller.  

The way she dealt with her illness also left no one unmoved. After her premature and forced resignation as rector in February this year, she remained actively involved with the university. She was particularly concerned with ethical and reflective issues.

Studies and career

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studied Philosophy at UAntwerp and Communication Sciences at VUB. After graduating, she worked for a short time in 1989 in the cabinet of European Commissioner Karel Van Miert, after which she became a researcher at VUB’s Department of Communication Sciences. She obtained her doctorate in 1995 with research focusing on the European Union’s audiovisual policy. In 1998, she became a professor, and she has numerous influential publications to her name in the field of communication and media.

 

From 2000 to 2016, she was director of SMIT, a research centre specialising in the study of information and communication technologies, which since 2004 has been part of the iMinds network. Within iMinds, Caroline Pauwels led the Digital Society department, which brings together research groups from Ghent, Leuven and Brussels. She was awarded the Francqui Chair by the University of Ghent in 2014, and between 2012 and 2016 she held the Jean Monnet Chair. In addition, she served on several boards of directors, was a government commissioner at public broadcaster VRT and a member of the Royal Flemish Academy of Belgium for Science and the Arts. 

 

Caroline Pauwels may have lost her personal battle against transience, but she taught us that something will always remain. “It will pass, but the surplus will remain”, as a good friend of hers once said. In her case, that “surplus” is an impressive legacy. For that, the VUB community is extremely grateful to Caroline Pauwels.  

Leave your message

Posted messages

'Ik merk dat je gestudeerd hebt, maar je past het niet toe. Niet slecht, maar met meer diepgang zou je onderscheiding kunnen halen', zei ze me na een examen. Woorden die ik altijd zal meedragen, en die me hebben doen inzien dat ik meer kon en waar het echt om draaide. Kijk verder, laat verwondering toe, en neem niets zomaar voor waar aan. Die kritische blik heeft zij mij, en met mij vele andere studenten, bijgebracht. Rust zacht, Caroline. Bedankt voor alles. Je zal onnoemelijk hard gemist worden. Veel sterkte aan al haar naasten. 

Een ongelooflijk groot verlies. Een vrouw om naar op te kijken, een voorbeeld voor velen. Veel sterkte aan de familie, vrienden, collega's en allen die dichtbij haar stonden. 

Een ongelofelijk professor en prachtige warme vrouw waar ik zoveel bewondering voor heb! Het was een eer om van haar les te krijgen. Ze stond zo dicht bij haar studenten. Innige deelneming aan familie en vrienden. 

Caroline leerde ik kennen toen ze regeringscommissaris bij de VRT was en ik kersvers mediaminister. We delen een gemeenschappelijke vriendin die ons in contact bracht. En eens je contact had met iemand als Caroline liet ze je niet meer los. Wat ze voor de VUB gedaan heeft is niet te schatten: ze creëerde verbondenheid op de campus, zelfverzekerdheid ook, ze ging met de universiteit letterlijk de stad in. Ze sprak zoveel mensen aan. Met haar naturel, haar inhoud, haar goed humeur, haar lach, haar charme, haar visie. Twee hele fijne, lange gesprekken had ik met haar: één vorig jaar op Theater Aan Zee en één toen ik haar het Bronzen Zinneke van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest mocht uitreiken.Wat een vrouw, mens, persoon was jij Caroline. Je zal mij en vele anderen altijd bijblijven. Dank voor wie je was en wat je betekend hebt voor anderen.

Ik ga haar gulle lach, haar inzichten en inspiratie erg missen.  Veel sterkte aan de familie en de vrienden. 

Veel veel sterkte aan de familie! Ze is rector geworden aan de VUB juist de zelfde jaar dat ik aan de VUB begonnen ben met mijn bachelor. Dank u, Caroline, voor alles!

Heel veel sterkte beste familie en vrienden. Caroline was uniek. 

we verliezen een pijler in onze samenleving....

Dank u Caroline voor alles.

Wat zal ze gemist worden. Pracht van een mens. Warm, hartelijk, begripvol... niet alleen als "mens" maar ook als professor. Een rol waarin ze vele mensenlevens wist te raken. Ze stond zo dicht bij haar studenten...oprecht geïnteresseerd in ons goed en leven, meebouwend aan onze toekomst. zo blij en vereerd deze grote madam gekend te hebben. rust zacht Caroline...

Een rector/professor met heel veel wilskracht en motivatie om ieder student de moed te geven om door te gaan wanneer het even moeilijk is. Als professor was ze geweldig, genoten van hoe warm ze als persoon was en hoe veel begrip ze toonde. Groot verlies. Rust in vrede. 

Mijn oprechte deelneming aan de familie en naasten.

Je was een ongelooflijke medestudent. Altijd glimlachend enthousiast en lief.  30 jaar later zijn de momenten die we samen deelden nog levendig in mijn geheugen gegrift. 

Verdomme, Caroline, waarom nu al? Ik kende je nog niet voldoende, ook al heb je mij toch wel enkele jaren als decaan PE meegemaakt. Maar we hadden nog verhalen tegoed, en diners. Ik onthou vooral je warmte, je nieuwsgierigheid, je glimlach en jouw zo-groot hart voor de VUB en voor Brussel. Onvervangbaar mis ik jou nu al. 

Wat een verlies, voor ons, voor de familie, voor de wereld. Een prachtige dame, met veel klasse en oneindig veel charme. Ik huil in stilte... rust zacht lieve Caroline

Dankbaar voor alles wat je belichaamde. Een immens verlies... Rust zacht

Een rector die tussen de studenten stond.. Ze heeft de VUB op de kaart gezet en laten zien dat de VUB een familie is waar ieder individu een plaats krijgt om zichzelf te leren kennen en ontwikkelen. Het was een eer om haar als rector te hebben tijdens mijn studententijd. 

Een/mijn held is gestorven. Zo naar je opgekeken, om wie je was, om wat je zei, om waar je voor stond, om wat je deed. Zo graag met je samengewerkt.Samen het voortbestaan van Brussels Platform for Journalism verdedigd tegenover o.m. rector De Knop, die ook zopas veel te jong overleed. Samen aan Difference Day gewerkt. Amper een maand geleden mailde je me nog congrats voor het jubileumnummer van ons Erasmix Magazine. "Al 25 jaar topkwaliteit", schreef je, zelf gewoon niets minder dan de maatstaf. Voor mij als oud-VUB'er bracht je de VUB weer thuis. Window dressing was niet aan jou besteed, je was zelf de boodschap.Ik kan niet zeggen 'rust zacht', Caroline Pauwels . Ik kan alleen maar wenen en weet dat we op deze bol zoveel armer achterblijven.Patrick Pelgrims, opleidingshoofd Jounalistiek EhB.

Rust zacht lieve Caroline. We gaan je erg missen. Brussel, Vlaanderen, de VUB en wij allen verliezen een groots en mooi mens. Moge je prachtige voorbeeld een inspiratie blijven voor volgende generaties.

Een grote dame is heengegaan. Sterkte aan familie en vrienden. Laat ons haar gedachtengoed en levensvisie koesteren.