Rest in Peace, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

It is with great sadness that the VUB community must say goodbye to Honorary Rector Caroline Pauwels. She died on Friday 5 August 2022 at UZ Brussel from cancer of the stomach and oesophagus. She leaves behind two children.

Caroline Pauwels was a visionary and passionate rector, an inspiring and warm personality. At a time when leadership that connects us is needed more than ever, we will miss her terribly.  Our thoughts go to the family and friends of Paul.

Feel free to add some words and memories below.

Breaking down the walls

In 2016, Caroline began her time as rector brandishing a metaphorical sledgehammer. “Break down the walls,” her first academic address forcefully read. To create connections, the proverbial walls must first come down. The walls between the campus and the city, between the university and society, between scientific disciplines, and even between science and art. In the most impressive way, Caroline Pauwels succeeded in tearing down all those walls, building bridges and creating connections in their place. The results are impressive: there is weKONEKT.brussels, with the eye-catching Mindblowers event and off-campus week, there is the annual Difference Day event on World Press Freedom Day, 3 May, there is the POINcaré interdisciplinary think tank, and there was the Theater Aan Zee festival in 2021 in Ostend with Caroline as curator and a large VUB contribution.

Caroline Pauwels thought intensively and deeply about VUB’s position as a pioneering Flemish university in multicultural Brussels, as an urban engaged university with an international orientation and a strong European anchoring through the EUTOPIA network.  

With her policy plans as a guide, VUB positioned itself as distinctly humanist, radically diverse, radically democratic and radically sustainable. And yes, radically digital. With the Covid pandemic, that approach became brutally digital. As rector, she proved to be an excellent crisis manager who guided VUB through that oppressive and exhausting time. She did so with her team and with the student representatives, who she believed played a crucial role.

As director of the university hospital affiliated with VUB, she also had an impact on the UZ Brussel through her humanist vision and social commitment.

Possibilism and wonder

For her predecessor, Paul De Knop, who died one day before Caroline Pauwels from the consequences of melanoma, optimism was a moral duty. As rector, Caroline added a new dimension to that optimism: possibilism. The deep awareness that we can make the world a better place, that the world needs us too. She became an important source of inspiration not only for the VUB community, but also for society. Her media appearances, columns and publications have inspired many people. In 2021 she was awarded the prestigious Ark Prize of the Free Word. She is certainly among the most influential Flemish intellectuals and this has undoubtedly boosted the university’s image. Not least because everything she said and did was authentic. Considered and deeply felt. Wonder was crucial to her too. She wrote books for a wide audience, such as Ode aan de Verwondering and – with Jean Paul Van Bendegem and Pat Donnez – Wonderlust. Ronduit: Overpeinzingen van een possibilist was published in 2021 and became a bestseller.  

The way she dealt with her illness also left no one unmoved. After her premature and forced resignation as rector in February this year, she remained actively involved with the university. She was particularly concerned with ethical and reflective issues.

Studies and career

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studied Philosophy at UAntwerp and Communication Sciences at VUB. After graduating, she worked for a short time in 1989 in the cabinet of European Commissioner Karel Van Miert, after which she became a researcher at VUB’s Department of Communication Sciences. She obtained her doctorate in 1995 with research focusing on the European Union’s audiovisual policy. In 1998, she became a professor, and she has numerous influential publications to her name in the field of communication and media.

 

From 2000 to 2016, she was director of SMIT, a research centre specialising in the study of information and communication technologies, which since 2004 has been part of the iMinds network. Within iMinds, Caroline Pauwels led the Digital Society department, which brings together research groups from Ghent, Leuven and Brussels. She was awarded the Francqui Chair by the University of Ghent in 2014, and between 2012 and 2016 she held the Jean Monnet Chair. In addition, she served on several boards of directors, was a government commissioner at public broadcaster VRT and a member of the Royal Flemish Academy of Belgium for Science and the Arts. 

 

Caroline Pauwels may have lost her personal battle against transience, but she taught us that something will always remain. “It will pass, but the surplus will remain”, as a good friend of hers once said. In her case, that “surplus” is an impressive legacy. For that, the VUB community is extremely grateful to Caroline Pauwels.  

Leave your message

Posted messages

Mijn leedwezen aan de familie en de VUB-gemeenschap. Met warme herinneringen aan de rol van Caroline in de Faculteit LW

Groot in ideeën, groot in daden en met een groot hart. Vaarwel. 

Groot in ideeën, groot in daden en met een groot hart. Vaarwel. 

Als avondstudent heb ik niet veel contact gehad maar de keren dat ik een lezing/speech mocht bijwonen, vond ik deze altijd zeer inspirerend. Een groot verlies..Het ga je goed!

Groot in ideeën, groot in daden en met een groot hart. Vaarwel. 

Groot in ideeën, groot in daden en met een groot hart. Vaarwel. 

Rust zacht veel sterkte aan familie en vriendengeconduleerd

Triste d'apprendre votre perte. Reposez en paix. 

Bedankt voor alles. Rust zacht!

Innige deelneming, bedankt mevrouw Pauwels voor alles wat U deed voor onze kinderen.

Rust in vrede, mevrouw Pauwels.We nemen afscheid van een bewondering waardige vrouw. Bovenal een vrouw met een groot en warm hart. Een hart voor iedereen.Mijn oprechte deelneming aan al haar geliefden.

Een groot verlies van een grote dame .           Veel sterkte voor haar naasten. 

Wat een verlies! Een dame, een rector met zowel de wetenschap van het verstand als deze van het hart heengegaan. Moeilijk te begrijpen wijl men zegt: we worden allen ouder. Als ererector van de FVG te Wilrijk kan ik niet zeggen "vaarwel" maar een "tot ziens" al is dit geloven in het ongelovige.Christiaan Vonck

With huge amount of sorrow and sadness we endure the bitter fact of her passing away. She was indeed a great person, determined to do good to society and to be an inspiration to this world. May her soul rest in peace. 

Caroline ik heb je engagement bewonderd, vaarwel ! 

Beste Caroline,Ik had de eer en het genoegen om jou een beetje te kennen en met jou te kunnen praten over Brussel en je inzichten over de integratie van allochtonen.Nooit iemand gekend met zo'n rijke inzichten en positieve vibes. België en Brussel meer in het bijzonder gaan je positivisme en warme persoonlijkheid missen. Bedankt voor hetgeen je kunnen verwezenlijken hebt. Rust zacht.

Kijk ons hier nu, mooie, grootse Caroline. Samen.Al die mensen die jij kon raken. Kon inspireren en verwonderen. Die jij voor altijd kon verbinden. Een papieren bloemenzee van vergeet-jou-nietjes.  Niemand zo aanstekelijk als jij, Caroline.Met je zinderende energie en je bijzondere warmte. Met je speciale superkracht om mensen echt te zién. En hen dan je grootste glimlach toe te werpen.  Rust zacht, CarolineJe blijft bij ons Je blijft stralen 

Wat een verlies. Bedankt om ons te inspireren met je positivisme en levensvisie, vaarwel grande dame!

Diep onder de indruk van je eenvoud, warmte, menselijkheid. Blij je ontmoet te hebben bij Brik. Ik was niet de enige collega van Odisee hogeschool die elk interview met jou intens las, en blij was om zoveel wijsheid. Dank je, Caroline.

Af en toe dank je de hemel dat je iemand hebt mogen leren kennen. Caroline Pauwels heb ik nooit persoonlijk ontmoet, maar wat hield ik van haar woorden, haar gedachten. Zo mooi, zo verrassend fris, zo moedig. Ik bewonder haar, voor wie zij was, voor hoe zij in het leven stond. En voel me dankbaar. Ze maakte de wereld een heel stukje beter. Veel moed aan familie en vrienden.Â