Rest in Peace, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

It is with great sadness that the VUB community must say goodbye to Honorary Rector Caroline Pauwels. She died on Friday 5 August 2022 at UZ Brussel from cancer of the stomach and oesophagus. She leaves behind two children.

Caroline Pauwels was a visionary and passionate rector, an inspiring and warm personality. At a time when leadership that connects us is needed more than ever, we will miss her terribly.  Our thoughts go to the family and friends of Paul.

Feel free to add some words and memories below.

Breaking down the walls

In 2016, Caroline began her time as rector brandishing a metaphorical sledgehammer. “Break down the walls,” her first academic address forcefully read. To create connections, the proverbial walls must first come down. The walls between the campus and the city, between the university and society, between scientific disciplines, and even between science and art. In the most impressive way, Caroline Pauwels succeeded in tearing down all those walls, building bridges and creating connections in their place. The results are impressive: there is weKONEKT.brussels, with the eye-catching Mindblowers event and off-campus week, there is the annual Difference Day event on World Press Freedom Day, 3 May, there is the POINcarĂ© interdisciplinary think tank, and there was the Theater Aan Zee festival in 2021 in Ostend with Caroline as curator and a large VUB contribution.

Caroline Pauwels thought intensively and deeply about VUB’s position as a pioneering Flemish university in multicultural Brussels, as an urban engaged university with an international orientation and a strong European anchoring through the EUTOPIA network.  

With her policy plans as a guide, VUB positioned itself as distinctly humanist, radically diverse, radically democratic and radically sustainable. And yes, radically digital. With the Covid pandemic, that approach became brutally digital. As rector, she proved to be an excellent crisis manager who guided VUB through that oppressive and exhausting time. She did so with her team and with the student representatives, who she believed played a crucial role.

As director of the university hospital affiliated with VUB, she also had an impact on the UZ Brussel through her humanist vision and social commitment.

Possibilism and wonder

For her predecessor, Paul De Knop, who died one day before Caroline Pauwels from the consequences of melanoma, optimism was a moral duty. As rector, Caroline added a new dimension to that optimism: possibilism. The deep awareness that we can make the world a better place, that the world needs us too. She became an important source of inspiration not only for the VUB community, but also for society. Her media appearances, columns and publications have inspired many people. In 2021 she was awarded the prestigious Ark Prize of the Free Word. She is certainly among the most influential Flemish intellectuals and this has undoubtedly boosted the university’s image. Not least because everything she said and did was authentic. Considered and deeply felt. Wonder was crucial to her too. She wrote books for a wide audience, such as Ode aan de Verwondering and – with Jean Paul Van Bendegem and Pat Donnez – Wonderlust. Ronduit: Overpeinzingen van een possibilist was published in 2021 and became a bestseller.  

The way she dealt with her illness also left no one unmoved. After her premature and forced resignation as rector in February this year, she remained actively involved with the university. She was particularly concerned with ethical and reflective issues.

Studies and career

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studied Philosophy at UAntwerp and Communication Sciences at VUB. After graduating, she worked for a short time in 1989 in the cabinet of European Commissioner Karel Van Miert, after which she became a researcher at VUB’s Department of Communication Sciences. She obtained her doctorate in 1995 with research focusing on the European Union’s audiovisual policy. In 1998, she became a professor, and she has numerous influential publications to her name in the field of communication and media.

 

From 2000 to 2016, she was director of SMIT, a research centre specialising in the study of information and communication technologies, which since 2004 has been part of the iMinds network. Within iMinds, Caroline Pauwels led the Digital Society department, which brings together research groups from Ghent, Leuven and Brussels. She was awarded the Francqui Chair by the University of Ghent in 2014, and between 2012 and 2016 she held the Jean Monnet Chair. In addition, she served on several boards of directors, was a government commissioner at public broadcaster VRT and a member of the Royal Flemish Academy of Belgium for Science and the Arts. 

 

Caroline Pauwels may have lost her personal battle against transience, but she taught us that something will always remain. “It will pass, but the surplus will remain”, as a good friend of hers once said. In her case, that “surplus” is an impressive legacy. For that, the VUB community is extremely grateful to Caroline Pauwels.  

Leave your message

Posted messages

We zijn intussen bijna twee weken verder maar nog steeds kan ik nauwelijks geloven dat Caroline er niet meer is. Wat een voorbeeld voor ons allen was ze. Zo integer... Ook uit naam van Brukselbinnenstebuiten wens ik haar familie en vrienden heel veel sterkte.

Dear Caroline Pauwels, may your soul rest in eternal peace.Sincere condolences to her family. 

Met verslagenheid hebben we bij de NVAO kennis genomen van het overlijden van Caroline Pauwels. De NVAO is haar dankbaar voor haar onverwijlde inzet en waardevolle bijdrage aan het hoger onderwijs in Vlaanderen. We nemen afscheid van een grote, inspirerende persoonlijkheid. Ons medeleven gaat uit naar hen die hun aanwezigheid het meest moeten missen.

Heb zelf geen hogere opleiding gehad maar volgde mevr. pauwels en kreeg grote bewondering voor de dame die ze was, intelectueel maar ook als mens integer en empatisch. Sterkte aan familie en vrienden, we zijn met velen die haar zullen missen.

Als oud-studente en eveneens moeder van 2 zonen die er studeerden, hou ik connectie met de VUB. Ik ontmoette je een paar jaar geleden toevallig opnieuw in Oostende waar je met alle decanen een off-site weekend had, en we raakten bij het ontbijt aan de praat. Over jouw rol als rector en je zoektocht in die rol. Diepgang vanaf de eerste zin, zo bijzonder.Je gaf de VUB heel veel, niet enkel als rector, ook als prof met je begeesterende energie, en dat zal nog nazinderen.Alle sterkte aan iedereen die jou nu mist. 

Ik vond je een fantastisch inspirerende dame. Heel veel sterkte aan eenieder die je mist

Ik stuurde een gedicht (geschreven eind juni) naar jou op zaterdagochtend 6 aug, toen ik nog niet wist dat je al aan de overkant was. Ik hoop dat jouw dierbaren het kunnen/zullen lezen en je over hun schouders meeleest:Ik duik de zomer in, zo diep, zo blauw,ver van hier en in de stilte van de oceaan,ik drijf de herfst over, de tinten bruin en dauw,ver van jou maar met je mee, ik zal er staan.Ik stuw zachtjes door de winter en haar koude, met mijn warme handen, mijn bloed springt en tintelt in alle toppen van mijn lijf,ik blaas de druppels van dauw en gauw krachtig van de randen,watermoleculen vermengen zich met tranen die fluisteren ‘blijf’. Ik draai rond assen en de vier seizoenen nu en later,mijn spieren ontwaken rustig in de lente met jonge vogels boven de golven,dankbaarheid voor bloemen en kleuren onder en boven water,ik ben met vreugde als zwemmer in onze gedachten bedolven.

Dankbaar om wie je was, je warmte, je gulle lach, je empathie en compassie, je verwondering en possibilisme, het rolmodel dat je voor mij en vele anderen was en nog zoveel meer. Zonder veel woorden hadden wij steeds een goeie klik. We begrepen elkaar vanuit een groot wederzijds respect. Ik zal je missen.Veel sterkte aan je familie en vrienden toegewenst. 

Wat ben ik trots dat ik mijn diploma uit jouw handen mocht ontvangen in 2020. Altijd met dezelfde flair en positivisme. Wat een mooie, warme en geëngageerde persoon was jij! Sterkte aan de nabestaanden.

To the rector who was close to every kinds always with a smile. You will be sincerely missed. Rest well Caroline, you dedicated your life to others.

Mijn oprechte deelneming aan de familie en vrienden. Ik kreeg ooit de kans uw toespraak te horen tijdens de proclamatie van mijn broer. Niets dan bewondering voor u. U zal gemist worden en nooit vergeten. 

Je zult  voor altijd een heldere ster blijven aan het firmament van de VUB, een universiteit die je groot hebt gemaakt.

Caroline, je was sociaal, warm en spontaan, zonder hoogmoed, met open geest. Door de Fellowship uitreiking hebben we elkaar beter leren kennen. Wat mij betreft waardeer ik vooral dat je een duidelijk verband zag, en aanvoelde, tussen wetenschap en kunst. Je afscheid is moedig en waardig  maar het doet pijn. Vaarwel Caroline. Troost voor zij die achterblijven.

Mijn oprechte deelneming aan familie, vrienden en dierbaren. Haar vriendelijkheid toen ze me op een zonnige dag op de campus aanprak zal mij altijd bijblijven! Door haar ben ik enorm trots om een VUB-studente te zijn. 

Mijn oprechte deelneming aan familie, vrienden en dierbaren. Niet te vatten hoe snel je ons moest verlaten. We zullen je aanstekelijke lach, enthousiasme en positieve kijk op de wereld missen.

Caroline, Je was intelligent, inspirerend en integer.  Je leerde me enkel de mooiste kant van iedereen die je tegenkomt te belichten en hun gebreken achterwege te laten. Met deze levensles in gedachten zal ik mijn steentje blijven bijdragen voor een duurzame, sociale en rechtvaardige toekomst.Dankjewel voor je woord en daad voor een wereld van liefde, hoop en samenhorigheid.Rust in Vrede.

Namens de leden van de Raad van Bestuur en het personeel van het Instituut voor Tropische Geneeskunde betuig ik mijn oprechte deelneming aan de familie en aan alle collega’s en vrienden van ererector Caroline Pauwels.  Ze was voor velen, in BelgiĂ« en ook voor de collega’s met wie ze via universitaire uitwisselingsprogramma’s samenwerkte, een enorme inspiratiebron. Haar warme persoonlijkheid en grote maatschappelijke betrokkenheid zullen een blijvende herinnering en een aanmoediging zijn om haar inspanningen in haar stijl voort te zetten. In deze dagen van rouw zijn wij bij u.

Eindeloos bedankt om te zijn wie je was en wat je hebt gedaan voor ons allemaal.  Veel sterkt aan je kinderen , familie en vrienden. 

Liefste Caroline,je sprak me een 1ste keer aan over de continue glimlach op ons gezicht, Ă©Ă©n van onze laatste gesprekken ging over onze kinderen, architectuur en yoga. Daartussenin veel inspiratie voor onze campusontwikkeling.Ik zal je warmte, drive en appreciatie nooit vergeten. Ontzettend dankbaar jou persoonlijk te mogen kennen.Rust zacht ❀

Eerst Paul en nu jij, Caroline. Op twee dagen is de VUB ieen wees geworden. Rust zacht