Rust zacht, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

 

Met grote droefheid neemt de VUB-gemeenschap afscheid van ererector Caroline Pauwels. Ze overleed op vrijdag 5 augustus 2022 in het UZ Brussel aan de gevolgen van maag- en slokdarmkanker. Caroline Pauwels laat twee kinderen na. 
 

Ze was een visionaire en bevlogen rector, een inspirerende en warme persoonlijkheid. In een tijd waarin verbindend leiderschap meer dan ooit nodig is, zullen we haar ontzettend missen.  Met de hele VUB-gemeenschap leven we mee met de familie, vrienden en kennissen van Caroline.

Laat hieronder een bericht van troost of een mooie herinnering. 

Rector met hamer

In 2016 is ze als rector van start gegaan met een sloophamer in de hand. Break down the walls, luidde het daadkrachtig in haar eerste academische openingsrede. Om te kunnen verbinden moesten eerst spreekwoordelijke muren tegen de vlakte. De muren tussen de campus en de stad, tussen de universiteit en de samenleving, tussen wetenschappelijke disciplines, tussen wetenschap en kunst ook. Caroline Pauwels is er op indrukwekkende manier in geslaagd om al die muren te slopen en in de plaats bruggen te bouwen en verbondenheid te creëren. Het resultaat oogt indrukwekkend: er is weKONEKT.brussels met als blikvangers Mindblowers en de off campus week, er is het jaarlijkse evenement Difference Day op 3 mei, de internationale dag van de persvrijheid, er is de interdisciplinaire denktank POINcaré, er was Theater Aan Zee 2021 in Oostende met Caroline Pauwels als curator én een grote VUB-inbreng tijdens het theaterfestival, enz. 

Caroline Pauwels dacht veelvuldig en grondig na over de positionering van de VUB als Vlaamse pionierende universiteit in het multiculturele Brussel, als een Urban Engaged University met een internationale oriëntatie en een sterke Europese verankering via het Eutopia-netwerk.  

Met haar beleidsplannen als leidraad positioneerde de VUB zich als uitgesproken humanistisch, radicaal divers, radicaal democratisch en radicaal duurzaam. En ja, radicaal digitaal. Door de coronapandemie werd dat zelfs brutaal digitaal. Als rector bleek ze een uitstekende crisismanager die de VUB door de beklemmende en afmattende coronaperiode heeft geloodst. Ze deed dat samen met haar team én met de studentenvertegenwoordigers die volgens rector Pauwels een cruciale rol vervulden. 

Als bestuurder van het aan de VUB verbonden universitair ziekenhuis, had ze met haar humanistische visie en maatschappelijk engagement ook impact op het UZ Brussel. 

Possibilisme en verwondering

Voor haar voorganger Paul De Knop, die een dag voor Caroline Pauwels is overleden aan de gevolgen van melanoomkanker, was optimism a moral duty. Caroline Pauwels heeft als rector aan dat optimisme een nieuwe dimensie toegevoegd, die van het possibilisme. Het diepe besef dat we de wereld beter kunnen maken, dat de wereld ons nodig heeft ook. Ze werd niet alleen een belangrijke inspiratiebron voor de hele VUB-gemeenschap, maar eveneens voor de samenleving. Haar vele mediaoptredens, columns en publicaties hebben ontzettend veel mensen geïnspireerd. In 2021 kreeg ze de prestigieuze Arkprijs van het Vrije Woord. Ze hoorde beslist bij de invloedrijkste Vlaamse intellectuelen en dat heeft de uitstraling van de universiteit zonder twijfel een boost gegeven. Vooral omdat alles wat ze zei en deed, authentiek was. Doordacht en doorvoeld. Verwondering was voor haar cruciaal. Ze schreef boeken voor een breed publiek, zoals ‘Ode aan de Verwondering’ en – samen met Jean Paul Van Bendegem en Pat Donnez – ‘Wonderlust’. In 2021 verscheen ‘Ronduit. Overpeinzingen van een possibilist’ dat een bestseller werd en nog altijd is.  

Ook hoe ze omging met haar slepende ziekte, liet niemand onberoerd. Na het vroegtijdig en noodgedwongen neerleggen van haar functie als rector in februari van dit jaar, bleef ze nog actief betrokken bij de universiteit. Ze hield zich met name bezig met ethische en reflectieve thema’s. 

Studie en carrière

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studeerde Wijsbegeerte aan de UAntwerpen en Communicatiewetenschappen aan de VUB. Na haar studie werkte ze in 1989 korte tijd op het kabinet van toenmalig Eurocommissaris Karel Van Miert waarna ze datzelfde jaar als onderzoeker startte aan de vakgroep Communicatiewetenschappen van de VUB. Ze promoveerde in 1995. Haar doctoraatsonderzoek ging over het audiovisueel beleid van de Europese Unie. In 1998 werd ze hoogleraar. Zij heeft tal van gezaghebbende publicaties op het gebied van communicatie en media op haar naam staan. 

 

Van 2000 tot 2016 was Caroline Pauwels directeur van SMIT, een VUB-onderzoekscentrum gespecialiseerd in de studie van informatie- en communicatietechnologieën, en sinds 2004 deel uitmaakt van het netwerk iMinds. Binnen iMinds leidde Caroline Pauwels het Digital Society departement dat onderzoeksgroepen van Gent, Leuven en Brussel samenbrengt. Ze kreeg in 2014 de binnenlandse Francqui-leerstoel van de Universiteit van Gent en tussen 2012 en 2016 was ze houder van de Jean Monnet Leerstoel. Ze was actief in tal van raden van bestuur, als regeringscommissaris bij de openbare omroep VRT en als lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. 

 

Haar persoonlijke strijd tegen de vergankelijkheid heeft ze verloren, maar ze leerde ons dat er altijd iets zal blijven. ‘Het gaat voorbij maar er blijft overschot’ citeerde ze een vriend. Die ‘overschot’ is in haar geval een indrukwekkende nalatenschap. De VUB-gemeenschap is Caroline Pauwels daar ontzettend dankbaar voor. 

Laat hier je bericht

Berichten

We zijn intussen bijna twee weken verder maar nog steeds kan ik nauwelijks geloven dat Caroline er niet meer is. Wat een voorbeeld voor ons allen was ze. Zo integer... Ook uit naam van Brukselbinnenstebuiten wens ik haar familie en vrienden heel veel sterkte.

Dear Caroline Pauwels, may your soul rest in eternal peace.Sincere condolences to her family. 

Met verslagenheid hebben we bij de NVAO kennis genomen van het overlijden van Caroline Pauwels. De NVAO is haar dankbaar voor haar onverwijlde inzet en waardevolle bijdrage aan het hoger onderwijs in Vlaanderen. We nemen afscheid van een grote, inspirerende persoonlijkheid. Ons medeleven gaat uit naar hen die hun aanwezigheid het meest moeten missen.

Heb zelf geen hogere opleiding gehad maar volgde mevr. pauwels en kreeg grote bewondering voor de dame die ze was, intelectueel maar ook als mens integer en empatisch. Sterkte aan familie en vrienden, we zijn met velen die haar zullen missen.

Als oud-studente en eveneens moeder van 2 zonen die er studeerden, hou ik connectie met de VUB. Ik ontmoette je een paar jaar geleden toevallig opnieuw in Oostende waar je met alle decanen een off-site weekend had, en we raakten bij het ontbijt aan de praat. Over jouw rol als rector en je zoektocht in die rol. Diepgang vanaf de eerste zin, zo bijzonder.Je gaf de VUB heel veel, niet enkel als rector, ook als prof met je begeesterende energie, en dat zal nog nazinderen.Alle sterkte aan iedereen die jou nu mist. 

Ik vond je een fantastisch inspirerende dame. Heel veel sterkte aan eenieder die je mist

Ik stuurde een gedicht (geschreven eind juni) naar jou op zaterdagochtend 6 aug, toen ik nog niet wist dat je al aan de overkant was. Ik hoop dat jouw dierbaren het kunnen/zullen lezen en je over hun schouders meeleest:Ik duik de zomer in, zo diep, zo blauw,ver van hier en in de stilte van de oceaan,ik drijf de herfst over, de tinten bruin en dauw,ver van jou maar met je mee, ik zal er staan.Ik stuw zachtjes door de winter en haar koude, met mijn warme handen, mijn bloed springt en tintelt in alle toppen van mijn lijf,ik blaas de druppels van dauw en gauw krachtig van de randen,watermoleculen vermengen zich met tranen die fluisteren ‘blijf’. Ik draai rond assen en de vier seizoenen nu en later,mijn spieren ontwaken rustig in de lente met jonge vogels boven de golven,dankbaarheid voor bloemen en kleuren onder en boven water,ik ben met vreugde als zwemmer in onze gedachten bedolven.

Dankbaar om wie je was, je warmte, je gulle lach, je empathie en compassie, je verwondering en possibilisme, het rolmodel dat je voor mij en vele anderen was en nog zoveel meer. Zonder veel woorden hadden wij steeds een goeie klik. We begrepen elkaar vanuit een groot wederzijds respect. Ik zal je missen.Veel sterkte aan je familie en vrienden toegewenst. 

Wat ben ik trots dat ik mijn diploma uit jouw handen mocht ontvangen in 2020. Altijd met dezelfde flair en positivisme. Wat een mooie, warme en geëngageerde persoon was jij! Sterkte aan de nabestaanden.

To the rector who was close to every kinds always with a smile. You will be sincerely missed. Rest well Caroline, you dedicated your life to others.

Mijn oprechte deelneming aan de familie en vrienden. Ik kreeg ooit de kans uw toespraak te horen tijdens de proclamatie van mijn broer. Niets dan bewondering voor u. U zal gemist worden en nooit vergeten. 

Je zult  voor altijd een heldere ster blijven aan het firmament van de VUB, een universiteit die je groot hebt gemaakt.

Caroline, je was sociaal, warm en spontaan, zonder hoogmoed, met open geest. Door de Fellowship uitreiking hebben we elkaar beter leren kennen. Wat mij betreft waardeer ik vooral dat je een duidelijk verband zag, en aanvoelde, tussen wetenschap en kunst. Je afscheid is moedig en waardig  maar het doet pijn. Vaarwel Caroline. Troost voor zij die achterblijven.

Mijn oprechte deelneming aan familie, vrienden en dierbaren. Haar vriendelijkheid toen ze me op een zonnige dag op de campus aanprak zal mij altijd bijblijven! Door haar ben ik enorm trots om een VUB-studente te zijn. 

Mijn oprechte deelneming aan familie, vrienden en dierbaren. Niet te vatten hoe snel je ons moest verlaten. We zullen je aanstekelijke lach, enthousiasme en positieve kijk op de wereld missen.

Caroline, Je was intelligent, inspirerend en integer.  Je leerde me enkel de mooiste kant van iedereen die je tegenkomt te belichten en hun gebreken achterwege te laten. Met deze levensles in gedachten zal ik mijn steentje blijven bijdragen voor een duurzame, sociale en rechtvaardige toekomst.Dankjewel voor je woord en daad voor een wereld van liefde, hoop en samenhorigheid.Rust in Vrede.

Namens de leden van de Raad van Bestuur en het personeel van het Instituut voor Tropische Geneeskunde betuig ik mijn oprechte deelneming aan de familie en aan alle collega’s en vrienden van ererector Caroline Pauwels.  Ze was voor velen, in België en ook voor de collega’s met wie ze via universitaire uitwisselingsprogramma’s samenwerkte, een enorme inspiratiebron. Haar warme persoonlijkheid en grote maatschappelijke betrokkenheid zullen een blijvende herinnering en een aanmoediging zijn om haar inspanningen in haar stijl voort te zetten. In deze dagen van rouw zijn wij bij u.

Eindeloos bedankt om te zijn wie je was en wat je hebt gedaan voor ons allemaal.  Veel sterkt aan je kinderen , familie en vrienden. 

Liefste Caroline,je sprak me een 1ste keer aan over de continue glimlach op ons gezicht, één van onze laatste gesprekken ging over onze kinderen, architectuur en yoga. Daartussenin veel inspiratie voor onze campusontwikkeling.Ik zal je warmte, drive en appreciatie nooit vergeten. Ontzettend dankbaar jou persoonlijk te mogen kennen.Rust zacht ❤

Eerst Paul en nu jij, Caroline. Op twee dagen is de VUB ieen wees geworden. Rust zacht