Rest in Peace, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

It is with great sadness that the VUB community must say goodbye to Honorary Rector Caroline Pauwels. She died on Friday 5 August 2022 at UZ Brussel from cancer of the stomach and oesophagus. She leaves behind two children.

Caroline Pauwels was a visionary and passionate rector, an inspiring and warm personality. At a time when leadership that connects us is needed more than ever, we will miss her terribly.  Our thoughts go to the family and friends of Paul.

Feel free to add some words and memories below.

Breaking down the walls

In 2016, Caroline began her time as rector brandishing a metaphorical sledgehammer. “Break down the walls,” her first academic address forcefully read. To create connections, the proverbial walls must first come down. The walls between the campus and the city, between the university and society, between scientific disciplines, and even between science and art. In the most impressive way, Caroline Pauwels succeeded in tearing down all those walls, building bridges and creating connections in their place. The results are impressive: there is weKONEKT.brussels, with the eye-catching Mindblowers event and off-campus week, there is the annual Difference Day event on World Press Freedom Day, 3 May, there is the POINcaré interdisciplinary think tank, and there was the Theater Aan Zee festival in 2021 in Ostend with Caroline as curator and a large VUB contribution.

Caroline Pauwels thought intensively and deeply about VUB’s position as a pioneering Flemish university in multicultural Brussels, as an urban engaged university with an international orientation and a strong European anchoring through the EUTOPIA network.  

With her policy plans as a guide, VUB positioned itself as distinctly humanist, radically diverse, radically democratic and radically sustainable. And yes, radically digital. With the Covid pandemic, that approach became brutally digital. As rector, she proved to be an excellent crisis manager who guided VUB through that oppressive and exhausting time. She did so with her team and with the student representatives, who she believed played a crucial role.

As director of the university hospital affiliated with VUB, she also had an impact on the UZ Brussel through her humanist vision and social commitment.

Possibilism and wonder

For her predecessor, Paul De Knop, who died one day before Caroline Pauwels from the consequences of melanoma, optimism was a moral duty. As rector, Caroline added a new dimension to that optimism: possibilism. The deep awareness that we can make the world a better place, that the world needs us too. She became an important source of inspiration not only for the VUB community, but also for society. Her media appearances, columns and publications have inspired many people. In 2021 she was awarded the prestigious Ark Prize of the Free Word. She is certainly among the most influential Flemish intellectuals and this has undoubtedly boosted the university’s image. Not least because everything she said and did was authentic. Considered and deeply felt. Wonder was crucial to her too. She wrote books for a wide audience, such as Ode aan de Verwondering and – with Jean Paul Van Bendegem and Pat Donnez – Wonderlust. Ronduit: Overpeinzingen van een possibilist was published in 2021 and became a bestseller.  

The way she dealt with her illness also left no one unmoved. After her premature and forced resignation as rector in February this year, she remained actively involved with the university. She was particularly concerned with ethical and reflective issues.

Studies and career

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studied Philosophy at UAntwerp and Communication Sciences at VUB. After graduating, she worked for a short time in 1989 in the cabinet of European Commissioner Karel Van Miert, after which she became a researcher at VUB’s Department of Communication Sciences. She obtained her doctorate in 1995 with research focusing on the European Union’s audiovisual policy. In 1998, she became a professor, and she has numerous influential publications to her name in the field of communication and media.

 

From 2000 to 2016, she was director of SMIT, a research centre specialising in the study of information and communication technologies, which since 2004 has been part of the iMinds network. Within iMinds, Caroline Pauwels led the Digital Society department, which brings together research groups from Ghent, Leuven and Brussels. She was awarded the Francqui Chair by the University of Ghent in 2014, and between 2012 and 2016 she held the Jean Monnet Chair. In addition, she served on several boards of directors, was a government commissioner at public broadcaster VRT and a member of the Royal Flemish Academy of Belgium for Science and the Arts. 

 

Caroline Pauwels may have lost her personal battle against transience, but she taught us that something will always remain. “It will pass, but the surplus will remain”, as a good friend of hers once said. In her case, that “surplus” is an impressive legacy. For that, the VUB community is extremely grateful to Caroline Pauwels.  

Leave your message

Posted messages

Een grote dame is te vroeg is heengegaan Voorzitter van het Umanistisch Verbond Sint-Jans-Molnbeek

Mijn innige deelneming bij het heengaan van een warme, charmante, intelligente, verbindende dame. Ik kan alleen maar respect hebben voor iemand als Caroline Pauwels. Zelfs al kende ik u niet persoonlijk. 

Een bijzondere vrouw. Een groot gemis.Verwonderd, hoopvol en aandachtig. Ons uitnodigend om mogelijkheden te zien en schoonheid te ontdekken. Inspirerend, telkens weer. Dank voor zoveel inzichten, Caroline.Mijn innige deelneming aan haar familie, vrienden, collega’s en iedereen die haar kende.

Mocht er een god bestaan - maar gelukkig is dat niet zo -, dan zou ik hem/haar nooit vergeven dat hij/zij zo''n schoon mens zo vroeg van ons weggenomen heeft.

.Het is echt niet eerlijk. Zulke prachtige vrouw,collega,rector,... Veel te vroeg. Al die plannen en projecten die nog op stapel stonden. Het klinkt banaal maar het is zo gemeend: Caroline , ik zal je nooit vergeten. Een vrijzinnige leeft voort in wat hij nalaat aan de wereld. Caroline zal dus nog heel lang verder leven.

Een grote dame die ons te vroeg heeft verlaten 

Dank Caroline voor wat je hebt betekend voor velen, voor al jouw positiviteit en tomeloze inzet. Rust zacht. 

De VUB blijft steeds in mijn hart en Caroline was zo'n groot icoon in deze instelling dat droefheid voor haar heengaan enorm toeslaat. Veel moed voor haar kinderen en familie.Serge Rimez

Beste Caroline,Slechts enkele keren hebben we contact gehad. Voor de radio een kort interview geven, een nieuwsfeit toelichten: je deed het altijd graag en goed, deskundig  en met bezieling. Het was niet zomaar wat zeggen om wat te zeggen, maar het waren woorden die er telkens toe deden.Als we maar allemaal een beetje van jouw kracht en positivisme verder kunnen toepassen in onze dagdagelijkse activiteiten, dan zal iedereen daar alleen maar gebaat mee zijn.Dankjewel en rust zacht,Trui 

Innige deelneming en sterkte aan heel de familie. 

Het was een zonnige dag toen we voor het eerst echt met elkaar praatten. Je was oprecht blij toen ik opmerkte dat we samen zouden werken aan Difference Day. Die oprechtheid is gebleven. Het gesprekje dat we hadden net voor je eerste Academische Opening in Bozar, je zus die over de ABC-zussen begon, onze babbels over de kinderen...Er passeert zoveel de revue als ik aan jou denk. Wat me vooral zal bijblijven is je possitivisme. Je pushte ons om steeds een stapje verder te gaan, de lat steeds hoger te leggen. Dit deed je zelf ook, dus je gaf het perfecte voorbeeld. Je was bovenal heel warm. Je vroeg steeds naar hoe het met ons, onze kids, onze familie ging. Ik probeer om optimistischer te zijn in jouw naam. Heel veel sterkte aan jouw kinderen, familie, vrienden, collega's, aan iedereen die jou zo lief was. Bedankt, Caroline, om te zijn wie je was!

met oprecht respect en deelname in de rouw.

De zomerwens van Caroline Pauwels bij haar tentoonstelling in de Schönfeldgallery staat bij ons op de kast. Ze inspireert ons. In haar gedachten in haar boeken, in haar tussenkomsten in programma's. Een warme vrouw die met haar levenshouding de wereld vriendelijker maakt. Nu zijn er rouwbetuigingen ook uit de politieke wereld. Haar mens- en wereldbeeld meenemen bij politieke beslissingen zou het grootste eerbetoon zijn. Haar leven nodigt uit om oog te hebben voor al wat kwetsbaar is en daar zorg voor te dragen. Haar kinderen, falilie, vrienden, collega.s ... de wereld zullen haar missen. Veel warme nabijheid voor de dierbaarsten.

In 2020 vroeg de VUB Foundation me om de mensen binnen de VUB die zich bezighouden met het financieel en psychologisch ondersteunen van studenten rond de tafel te brengen voor het oprichten van een noodfonds voor studenten. Caroline Pauwels droeg het welzijn van de studenten hoog in het vaandel en haar bereidheid om haar naam aan het fonds te koppelen heeft me altijd enorme steun gegeven. We werken samen om studenten te helpen, vanuit alle lagen van deze universiteit. Caroline zal een inspiratie blijven voor ons allemaal, een sterke vrouw met het hart op de juiste plaats die wil vechten voor het goede. Ik zal met trots studenten blijven ondersteunen vanuit het Caroline Pauwels Noodfonds voor studenten. Lieve kinderen,  familie, vrienden van Caroline. Weet dat haar naam en beleid voor vele studenten een groot verschil gaan blijven betekenen tijdens en na hun studies. We ervaren een groot verlies, maar ook een stuwende kracht om haar boodschap verder te zetten. We gaan er in haar naam voor blijven gaan! 

Dag Baas,Dag Caroline,Wat hebben we gelachen op die januaridag in Kortrijk. Ik stijf van de stress om u te ontvangen, jij je ontwapende zelf. Schitterende avond gehad, alle deelnemers sprakeloos van zoveel optimisme en schoonheid. Eens vertrokken besefte ik ten volle: WAT EEN DAME!!! We koesteren u en uw herinnering. Mag ik toch een traan laten voor uw heengaan?

Ik zal Caroline Pauwels altijd herinneren als sympathieke en interessante prof die onze aandacht kon weten vast te houden. Iemand waar de VUB en haar studenten trots op konden zijn. Sterkte aan de nabestaanden.

Wat een verlies voor de wereld!

Bedankt voor de fijne momenten tijdens les! Professor Pauwels was een van de weinige professoren (of misschien wel de enige) waar de aula iedere week volzet was! Iedere dinsdagnamiddag van het tweede semester was je van de partij! Bedankt voor al je hulp!

30 jaar geleden, een warme zomerdag eind juli.  Caroline en ik (toen beiden 28 jaar jong) rustten even uit van onze doctorale werkzaamheden in Gebouw B. Ik bekloeg me over het lot van doctoraatsstudenten die tijdens de zomer moesten werken terwijl anderen op vakantie waren.  Caroline: "Ja Alex, het is zeker niet altijd plezant, maar we zijn ook heel erg bevoorrecht dat we dit mogen doen".  Bijna 30 jaar, Caroline (dan Rector) belt me (toen decaan) omstreeks 23u op om nog een moeilijk dossier te bespreken. Ik zeg dat ze me op elk moment mag bellen, maar dat ze toch ook aan zichzelf moet denken, en de rust moet nemen waar haar artsen zo op aandringen.  "Oh, maar ik zit hier op mijn gemak in mijn comfortabele zetel, Alex.  Geen probleem".  Ik vraag haar hoe het gaat ("De ene dag al wat beter dan de andere") en laat me ontglippen dat het leven toch onrechtvaardig is.  Waarop Caroline antwoordt: "Ach Alex, het leven is niet onrechtvaardig.  Het leven is gewoon.  Mensen, die kunnen onrechtvaardig zijn.  Maar niet het leven".  Twee van de vele keren waarop je mij geraakt en aan het denken hebt gezet, waarvoor heel veel dank.  Het was een voorrecht je te mogen kennen,  met je te mogen werken en van je te mogen leren.  Vaarwel.

Bedankt voor alle positieve inzichten die ik via uw geschriften heb mogen ervaren.