Kustmammoetboom
Buiten Californië en Oregon is de kustmammoetboom of kustsequoia (Sequoia sempervirens) ook in de kustgebieden van het vochtige West-Europa in zijn sas, op voorwaarde dat het er niet langdurig vriest. Geen wonder: de soort kwam historisch ook voor in Europa, maar stierf tijdens de ijstijden uit. Vandaag vinden we de mammoetbomen uitzonderlijk terug in aangeplante parken en botanische tuinen in België en Nederland.
Wist je dat het hoogste levende exemplaar in Californië 157 meter meet? De boom op de VUB-campus meet ondertussen al meer dan 25 meter, maar heeft nog heel wat groeipotentieel. De soort kan maar liefst 2.000 jaar oud worden.
Gewone mammoetbomen
Rechts van de kustsequoia staan nog twee reuzen van bomen: gewone mammoetbomen (Sequoiadendron giganteum). Ook deze soort komt nu enkel nog voor in Noord-Amerika, maar maakte voor de ijstijden deel uit van de West-Europese flora. Ze worden niet zo hoog als de kustsequoia, maar zijn wel veel massiever en zwaarder, met een omtrek tot meer dan 30 meter en een hoogte van 95m. Deze soort wordt dan ook beschouwd als de zwaarste boom ter wereld.
Voel zeker eens aan de stam en vergelijk met andere boomsoorten in de buurt. De bast is bijzonder zacht en vezelig. Dat zorgt ervoor dat ze in de natuur gemakkelijker bosbranden overleven. De vezelige bast beschermt het levende weefsel eronder tegen het vuur.
Meer dan een verzameling bomen
In totaal staan er in het park van de VUB meer dan 60 verschillende soorten bomen en struiken. Voor een park is die collectie vrij uitzonderlijk. Daarom wordt ze ook aangewend voor onderwijsdoeleinden. Zo leren biologen, bio-ingenieurs en geografen de belangrijkste bomen en struiken herkennen in het kader van hun opleiding en kunnen ze in het park van de campus hun kennis bijspijkeren.
