Onze ambitie: innovatie ventilatie en verwarming
Ondergronds warmtenetwerk
De warmteproductie voor de VUB-gebouwen en het sanitair gebeurt in de centrale stookplaats (gebouw S). Via een ondergronds netwerk van tunnels wordt de warmte verdeeld over de hele site. Elk gebouw is gekoppeld aan dat ondergrondse warmtenet via een ‘onderstation’.
Vernieuwing onderstations
De oorspronkelijke onderstations zijn intussen zo’n 40 jaar oud. De vernieuwing van acht onderstations tussen 2021 en 2023 laat toe om in eerste instantie de warmtedistributie en -opwekking veel efficiënter te laten verlopen. Op langere termijn mikt de VUB zelfs op een warmtenet van lagere temperatuur, waarbij warmteoverschotten (restwarmte) herverdeeld worden over de campus.
De groenste energie is de energie die je niet gebruikt
De hoeveelheid water die per seconde door zo’n tunnel wordt gepompt, noemen we het debiet. Wetenschappers hebben ontdekt dat verwarmingsinstallaties veel zuiniger kunnen opereren door lagere debieten toe te passen en dus minder water tegelijk door het systeem te pompen.
Een beperkte verlaging van het debiet met 10% zorgt al voor een besparing van pompenergie van 27%. Het aardgasverbruik kan door dit soort aanpassingen dalen met 13% en het stroomverbruik voor het verpompen van warm water met 75%. In totaal wordt dan zo’n 1.000 ton minder CO2 uitgestoten.
Renovatie gebouw G
Gebouw G is, als het gaat om warmte, veruit de grootste verbruiker van de campus. De boosdoener: de zeer hoge ventilatiedebieten door het gebouw. Zo wordt er continu ca. 160.000 m³/u verse lucht door het gebouw geblazen. Op een gemiddelde winterdag is hiervoor zo’n 600 kW aan energie nodig. In de chemische laboratoria in gebouw G wordt de lucht afgezogen, net zoals in een dampkamp. Het ontwerp stamt uit de jaren ’70 en bestond uit een permanente en niet-permanente ventilatie. Door een probleem in de aansturing werd de lucht constant weggezogen, niet alleen de chemische dampen maar ook de warmte uit het gebouw.
Bij de renovatie maakt dat voorbijgestreefde concept plaats voor een modern laboratoriumdesign.
Een modern laboratoriumdesign
De benodigde luchtdebieten zullen fors dalen door gebruik te maken van kleinere en efficiëntere (zogenaamde low flow) trekkasten. Het luchtdebiet wordt aangepast aan de nodige afzuiging op dat moment. Op de uitblaaslucht komt warmterecuperatie.
Is er  nog  extra warmte nodig?
Dan leveren warmtepompen dat tekort aan. Bovendien krijgt de gebouwschil nog bijkomende isolatie en zuinige ledverlichting, en komen er zonnepanelen op het dak.
Alles bij elkaar wordt in deze zone ca. 1.600 ton CO2 per jaar bespaard. De totale uitstoot voor energie voor de hele campus was in 2018 6.800 ton. Dat betekent dus een stevige maatregel om de impact van de VUB op het klimaat te verminderen!
De renovatie van gebouw G wordt gesubsidieerd vanuit Europa en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest in het kader van de EFRO-programmering 2014-2020 (Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling).  
