Rust zacht, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

 

Met grote droefheid neemt de VUB-gemeenschap afscheid van ererector Caroline Pauwels. Ze overleed op vrijdag 5 augustus 2022 in het UZ Brussel aan de gevolgen van maag- en slokdarmkanker. Caroline Pauwels laat twee kinderen na. 
 

Ze was een visionaire en bevlogen rector, een inspirerende en warme persoonlijkheid. In een tijd waarin verbindend leiderschap meer dan ooit nodig is, zullen we haar ontzettend missen.  Met de hele VUB-gemeenschap leven we mee met de familie, vrienden en kennissen van Caroline.

Laat hieronder een bericht van troost of een mooie herinnering. 

Rector met hamer

In 2016 is ze als rector van start gegaan met een sloophamer in de hand. Break down the walls, luidde het daadkrachtig in haar eerste academische openingsrede. Om te kunnen verbinden moesten eerst spreekwoordelijke muren tegen de vlakte. De muren tussen de campus en de stad, tussen de universiteit en de samenleving, tussen wetenschappelijke disciplines, tussen wetenschap en kunst ook. Caroline Pauwels is er op indrukwekkende manier in geslaagd om al die muren te slopen en in de plaats bruggen te bouwen en verbondenheid te creëren. Het resultaat oogt indrukwekkend: er is weKONEKT.brussels met als blikvangers Mindblowers en de off campus week, er is het jaarlijkse evenement Difference Day op 3 mei, de internationale dag van de persvrijheid, er is de interdisciplinaire denktank POINcaré, er was Theater Aan Zee 2021 in Oostende met Caroline Pauwels als curator én een grote VUB-inbreng tijdens het theaterfestival, enz. 

Caroline Pauwels dacht veelvuldig en grondig na over de positionering van de VUB als Vlaamse pionierende universiteit in het multiculturele Brussel, als een Urban Engaged University met een internationale oriëntatie en een sterke Europese verankering via het Eutopia-netwerk.  

Met haar beleidsplannen als leidraad positioneerde de VUB zich als uitgesproken humanistisch, radicaal divers, radicaal democratisch en radicaal duurzaam. En ja, radicaal digitaal. Door de coronapandemie werd dat zelfs brutaal digitaal. Als rector bleek ze een uitstekende crisismanager die de VUB door de beklemmende en afmattende coronaperiode heeft geloodst. Ze deed dat samen met haar team én met de studentenvertegenwoordigers die volgens rector Pauwels een cruciale rol vervulden. 

Als bestuurder van het aan de VUB verbonden universitair ziekenhuis, had ze met haar humanistische visie en maatschappelijk engagement ook impact op het UZ Brussel. 

Possibilisme en verwondering

Voor haar voorganger Paul De Knop, die een dag voor Caroline Pauwels is overleden aan de gevolgen van melanoomkanker, was optimism a moral duty. Caroline Pauwels heeft als rector aan dat optimisme een nieuwe dimensie toegevoegd, die van het possibilisme. Het diepe besef dat we de wereld beter kunnen maken, dat de wereld ons nodig heeft ook. Ze werd niet alleen een belangrijke inspiratiebron voor de hele VUB-gemeenschap, maar eveneens voor de samenleving. Haar vele mediaoptredens, columns en publicaties hebben ontzettend veel mensen geïnspireerd. In 2021 kreeg ze de prestigieuze Arkprijs van het Vrije Woord. Ze hoorde beslist bij de invloedrijkste Vlaamse intellectuelen en dat heeft de uitstraling van de universiteit zonder twijfel een boost gegeven. Vooral omdat alles wat ze zei en deed, authentiek was. Doordacht en doorvoeld. Verwondering was voor haar cruciaal. Ze schreef boeken voor een breed publiek, zoals ‘Ode aan de Verwondering’ en – samen met Jean Paul Van Bendegem en Pat Donnez – ‘Wonderlust’. In 2021 verscheen ‘Ronduit. Overpeinzingen van een possibilist’ dat een bestseller werd en nog altijd is.  

Ook hoe ze omging met haar slepende ziekte, liet niemand onberoerd. Na het vroegtijdig en noodgedwongen neerleggen van haar functie als rector in februari van dit jaar, bleef ze nog actief betrokken bij de universiteit. Ze hield zich met name bezig met ethische en reflectieve thema’s. 

Studie en carrière

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studeerde Wijsbegeerte aan de UAntwerpen en Communicatiewetenschappen aan de VUB. Na haar studie werkte ze in 1989 korte tijd op het kabinet van toenmalig Eurocommissaris Karel Van Miert waarna ze datzelfde jaar als onderzoeker startte aan de vakgroep Communicatiewetenschappen van de VUB. Ze promoveerde in 1995. Haar doctoraatsonderzoek ging over het audiovisueel beleid van de Europese Unie. In 1998 werd ze hoogleraar. Zij heeft tal van gezaghebbende publicaties op het gebied van communicatie en media op haar naam staan. 

 

Van 2000 tot 2016 was Caroline Pauwels directeur van SMIT, een VUB-onderzoekscentrum gespecialiseerd in de studie van informatie- en communicatietechnologieën, en sinds 2004 deel uitmaakt van het netwerk iMinds. Binnen iMinds leidde Caroline Pauwels het Digital Society departement dat onderzoeksgroepen van Gent, Leuven en Brussel samenbrengt. Ze kreeg in 2014 de binnenlandse Francqui-leerstoel van de Universiteit van Gent en tussen 2012 en 2016 was ze houder van de Jean Monnet Leerstoel. Ze was actief in tal van raden van bestuur, als regeringscommissaris bij de openbare omroep VRT en als lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. 

 

Haar persoonlijke strijd tegen de vergankelijkheid heeft ze verloren, maar ze leerde ons dat er altijd iets zal blijven. ‘Het gaat voorbij maar er blijft overschot’ citeerde ze een vriend. Die ‘overschot’ is in haar geval een indrukwekkende nalatenschap. De VUB-gemeenschap is Caroline Pauwels daar ontzettend dankbaar voor. 

Laat hier je bericht

Berichten

met enorm respect en dankbaarheid voor de positieve kracht en inzet voor zovelen ! bewonderendswaardige dame ! 

Ze was één en al humaniteit, generositeit en vriendelijkheid. Al mijn medeleven met de familie en dierbaren.

Een grote madam! Ook mij heeft ze geinspireerd met haar levensvisie, niet aflatend engagement, kracht en liefde voor schoonheid. Veel sterkte aan al wie haar liefhad.

Ik heb haar nooit persoonlijk gekend. Ik kende haar alleen maar van TV. Ik voelde bij haar een ongelooflijke warmte, betrokkenheid en engagement en vooral veel liefde voor de mensen. Een groot verlies: zonder haar wordt de wereld alweer een beetje armer... Veel sterkte voor de familie en vrienden!!

Met heel veel droefheid heeft het Grootoosten van België kennis genomen van het heengaan van de ere-rectoren Paul de Knop en Caroline Pauwels.Beiden deelden waarden en idealen die ons dierbaar zijn. Wij wensen dan ook al onze bewondering en dankbaarheid te uitten voor de wijze waarop ze deze zowel in de academische sfeer als erbuiten moedig en standvastig hebben uigestraald.Langs deze weg willen wij al onze genegenheid en gevoelens van medeleven aan hun familie en aan de levensgemeenschap van de Vrije Universiteit Brussel te betuigen.Alain Cornet, Grootmeester

Een sterke madam ! Ik heb vele mooie lessen van haar geleerd , haar waarden , haar verwondering, haar optimisme , streven naar verbinding ....veel sterkte voor de familie  

Zo een sterke vrouw, die haar gretigheid en possibilisme doorgaf op zo een gemakkelijke manier. Ze raakte mij op heel veel vlakken en ik had een ongelofelijke bewondering voor haar. We gaan je gretigheid en positivisme missen.

Caroline, baken van licht en inspiratie voor studenten en wetenschappers. Veel sterkte voor de familie.

Lieve Caroline,Bedankt voor wie je was, je bent er niet meer! Zeer zeer bedroevend, ik blijf je meenemen in mijn gedachten...  

Dame Caroline,Het was een waar privilege "live" een conference van jou te kunnen bijwonen en zeker ook om je meermaals op televisie te mogen volgen. Het positivisme dat jij daarbij steeds uitstraalde leidde steeds tot dat "possibilisme" waar je zo'n voorstander van was. Voorzeker een te volgen levenshouding. Wat een Madame! Dank voor dit alles.

Lieve Caroline, Bedankt voor wie je was, een fantastische dame waar ik heel veel respect voor heb. Veel sterkte voor de nabestaanden. 

Beste CarolineEen pracht van een mens en een prof was je. Jij had de kracht om moed te geven aan de hopelozen. Jouw lessen waren geniaal en elke student voelde zich welkom. Bedankt voor alle positiviteit en steun.

Je maakte telkens zoveel indruk Caroline, je wijze woorden die op zo'n lieve manier tot bij ons in de huiskamer kwamen. Ik heb je nooit ontmoet, nooit gesproken en toch zal ik je blijvend meenemen in m'n gedachten, zal ik me blijvend laten inspireren door jou. Veel sterkte aan de ganse familie, vrienden, collega's ... Kris 

Liefste Caroline,Ik heb weinig toe te voegen aan al het moois dat al over je is verteld, en toch. Zoals jij aan het hoofd van de onderzoeksgroep SMIT stond, was uniek. Hoe je mooie woorden schreef op zorgvuldig uitgekozen stapels postkaartjes van Plaizier. Hoe je het belangrijk vond om iedereen evenwaardig te behandelen (en iedereen er ook op aansprak die dat niet deed - de collega die ooit durfde vragen aan een administratief medewerker om een heel boek te fotokopiëren zal het geweten hebben). Hoe we ooit met een aantal collega's op conferentie in Barcelona waren toen ik jarig was, en hoe je samen paëlla eten daarom toen dé prioriteit van de dag vond. Hoe je, ook toen je rector werd, tijd bleef maken voor deze eeuwig twijfelende doctoranda, al was het aan de ontbijttafel. En hoe je me bleef steunen toen ik toch een andere weg koos. En de juiste woorden wist te kiezen toen het leven harde klappen uitdeelde - warmte en liefde, that's all we've got..Zoveel warmte en liefde aan je prachtige kinderen en familie, maar ook aan je hechte vriendenkring. De wereld, en jouw Brussel in het bijzonder, gaat je verdomd hard missen.

Effonfrée d'aprendre la très triste nouvelle.  Je ne la connaissais pas bien , sa réputation de dame au grand coeur, n'a fait que se confirmée quand, à ma demande de planter un arbre en hommage d'un ami ancien éléve de la VUB,Madame Pauwels à de suite réagit, et mis en place cet énorme geste.  Jamais je n'oublierai.  Je souhaite beaucoup de force à sa familles, proches et collègues.  Vraiment triste et injuste départ de cette grande Dame. 

Lieve Caroline, wij leerden je kennen door onze zoon, je was zijn favoriete prof. Toen we moesten afscheid nemen van onze Tim was jij er ook voor ons. Op zijn begrafenis heb je ons getroost en ook nadien bleven we contact houden. Onze laatste afspraak kon door corona jammer venoeg niet doorgaan. Je wou het herdenkingsmonument tonen voor overleden studenten. Wat een prachtige vrouw was jij, altijd bezorgd om anderen terwijl je je zelf moest vechten tegen kanker. Wij zullen je alvast nooit vergeten. Veel sterkte aan je kinderen en dierbaren die zo'n bijzonder mens moeten missen.

We zijn allen diepbedroefd en ontroerd door het nieuws van Carolines heengaan. We zijn een vrijzinnig humanist kwijt. Eén met een grenzeloos hart en een onuitputbare daadkracht. De vrouw die ons leerde om opnieuw met verwonderde ogen naar de wereld te kijken. Caroline zorgde ervoor dat deMens.nu en de Vrije Universiteit Brussel één front vormde als het ging over het gevecht voor het vrije denken. We waren kinderen aan huis. Zij bij ons, wij bij haar. We zullen Caroline steeds blijven herinneren als de krachtige, liefdevolle en bovenal menselijke vrouw die zij was, in alles wat ze deed. Dat toonde ze tot op het einde met haar prachtige laatste boodschap aan ons: “Partners in beauty and humanism, dat zijn we! The only way is forward!”

Je naam was bijna altijd je voornaam, zo verbindend was je. Je had gelijk toen je zei dat de dood bij het leven hoort, maar bij jou voelt het aan alsof we een essentiële schakel verloren hebben. Een onmisbare hoop, glimlach, wijsheid.

I am deeply saddened to hear about the passing of Ms. Caroline Pauwels, Honorary Rector of the Vrije Universiteit Brussel, on 5 August.   While I am grieved by the news, I am truly thankful for her great leadership during such important times for the Government of Japan, right until the establishment of the Japan Chair in February of this year. Your contribution will always be remembered by us.  I would like to extend my heartfelt condolences to you and family. May her soul rest in peace.   - Ambassador of Japan to Belgium

De dagelijkse, hartelijke begroeting op de Campus, je eruditie, je colums in de Tijd die mij inspireerden, je vechtlust voor het welzijn van studenten en personeel, de enorme stimulans die je de Vrije Universiteit en Brussel in het algemeen gegeven hebt, je gastvrijheid voor ons CVO Semper: ik zal het allemaal even hard missen. Mijn gedachten gaan uit naar je twee kinderen, je ontelbare vrienden en familie. Dank om met ons een deel van de weg te hebben afgelegd, je gezelschap was ons hoogst aangenaam.