Rust zacht, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

 

Met grote droefheid neemt de VUB-gemeenschap afscheid van ererector Caroline Pauwels. Ze overleed op vrijdag 5 augustus 2022 in het UZ Brussel aan de gevolgen van maag- en slokdarmkanker. Caroline Pauwels laat twee kinderen na. 
 

Ze was een visionaire en bevlogen rector, een inspirerende en warme persoonlijkheid. In een tijd waarin verbindend leiderschap meer dan ooit nodig is, zullen we haar ontzettend missen.  Met de hele VUB-gemeenschap leven we mee met de familie, vrienden en kennissen van Caroline.

Laat hieronder een bericht van troost of een mooie herinnering. 

Rector met hamer

In 2016 is ze als rector van start gegaan met een sloophamer in de hand. Break down the walls, luidde het daadkrachtig in haar eerste academische openingsrede. Om te kunnen verbinden moesten eerst spreekwoordelijke muren tegen de vlakte. De muren tussen de campus en de stad, tussen de universiteit en de samenleving, tussen wetenschappelijke disciplines, tussen wetenschap en kunst ook. Caroline Pauwels is er op indrukwekkende manier in geslaagd om al die muren te slopen en in de plaats bruggen te bouwen en verbondenheid te creëren. Het resultaat oogt indrukwekkend: er is weKONEKT.brussels met als blikvangers Mindblowers en de off campus week, er is het jaarlijkse evenement Difference Day op 3 mei, de internationale dag van de persvrijheid, er is de interdisciplinaire denktank POINcaré, er was Theater Aan Zee 2021 in Oostende met Caroline Pauwels als curator én een grote VUB-inbreng tijdens het theaterfestival, enz. 

Caroline Pauwels dacht veelvuldig en grondig na over de positionering van de VUB als Vlaamse pionierende universiteit in het multiculturele Brussel, als een Urban Engaged University met een internationale oriëntatie en een sterke Europese verankering via het Eutopia-netwerk.  

Met haar beleidsplannen als leidraad positioneerde de VUB zich als uitgesproken humanistisch, radicaal divers, radicaal democratisch en radicaal duurzaam. En ja, radicaal digitaal. Door de coronapandemie werd dat zelfs brutaal digitaal. Als rector bleek ze een uitstekende crisismanager die de VUB door de beklemmende en afmattende coronaperiode heeft geloodst. Ze deed dat samen met haar team én met de studentenvertegenwoordigers die volgens rector Pauwels een cruciale rol vervulden. 

Als bestuurder van het aan de VUB verbonden universitair ziekenhuis, had ze met haar humanistische visie en maatschappelijk engagement ook impact op het UZ Brussel. 

Possibilisme en verwondering

Voor haar voorganger Paul De Knop, die een dag voor Caroline Pauwels is overleden aan de gevolgen van melanoomkanker, was optimism a moral duty. Caroline Pauwels heeft als rector aan dat optimisme een nieuwe dimensie toegevoegd, die van het possibilisme. Het diepe besef dat we de wereld beter kunnen maken, dat de wereld ons nodig heeft ook. Ze werd niet alleen een belangrijke inspiratiebron voor de hele VUB-gemeenschap, maar eveneens voor de samenleving. Haar vele mediaoptredens, columns en publicaties hebben ontzettend veel mensen geïnspireerd. In 2021 kreeg ze de prestigieuze Arkprijs van het Vrije Woord. Ze hoorde beslist bij de invloedrijkste Vlaamse intellectuelen en dat heeft de uitstraling van de universiteit zonder twijfel een boost gegeven. Vooral omdat alles wat ze zei en deed, authentiek was. Doordacht en doorvoeld. Verwondering was voor haar cruciaal. Ze schreef boeken voor een breed publiek, zoals ‘Ode aan de Verwondering’ en – samen met Jean Paul Van Bendegem en Pat Donnez – ‘Wonderlust’. In 2021 verscheen ‘Ronduit. Overpeinzingen van een possibilist’ dat een bestseller werd en nog altijd is.  

Ook hoe ze omging met haar slepende ziekte, liet niemand onberoerd. Na het vroegtijdig en noodgedwongen neerleggen van haar functie als rector in februari van dit jaar, bleef ze nog actief betrokken bij de universiteit. Ze hield zich met name bezig met ethische en reflectieve thema’s. 

Studie en carrière

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studeerde Wijsbegeerte aan de UAntwerpen en Communicatiewetenschappen aan de VUB. Na haar studie werkte ze in 1989 korte tijd op het kabinet van toenmalig Eurocommissaris Karel Van Miert waarna ze datzelfde jaar als onderzoeker startte aan de vakgroep Communicatiewetenschappen van de VUB. Ze promoveerde in 1995. Haar doctoraatsonderzoek ging over het audiovisueel beleid van de Europese Unie. In 1998 werd ze hoogleraar. Zij heeft tal van gezaghebbende publicaties op het gebied van communicatie en media op haar naam staan. 

 

Van 2000 tot 2016 was Caroline Pauwels directeur van SMIT, een VUB-onderzoekscentrum gespecialiseerd in de studie van informatie- en communicatietechnologieën, en sinds 2004 deel uitmaakt van het netwerk iMinds. Binnen iMinds leidde Caroline Pauwels het Digital Society departement dat onderzoeksgroepen van Gent, Leuven en Brussel samenbrengt. Ze kreeg in 2014 de binnenlandse Francqui-leerstoel van de Universiteit van Gent en tussen 2012 en 2016 was ze houder van de Jean Monnet Leerstoel. Ze was actief in tal van raden van bestuur, als regeringscommissaris bij de openbare omroep VRT en als lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. 

 

Haar persoonlijke strijd tegen de vergankelijkheid heeft ze verloren, maar ze leerde ons dat er altijd iets zal blijven. ‘Het gaat voorbij maar er blijft overschot’ citeerde ze een vriend. Die ‘overschot’ is in haar geval een indrukwekkende nalatenschap. De VUB-gemeenschap is Caroline Pauwels daar ontzettend dankbaar voor. 

Laat hier je bericht

Berichten

Ik heb je persoonlijk nooit ontmoet maar telkens ik je zag in de media was ik aangenaam verrast. Ik heb ontzettend veel respect voor de warme,  lieve mens  die je was. Chapeau voor  je levensfilosofie.  Ik zal je hard missen. Rust zacht, Caroline.innige deelneming aan de familie. Geef Caroline een zachte plek in jullie hart

Ik had de laatste jaren het enorme voorrecht om intens met Caroline samen te werken, zij als rector van de VUB en ik als voorzitter van onze Brusselse Universitaire Associatie. Toch vind ik nauwelijks woorden om het verlies van Caroline te omschrijven. Caroline was slim, empathisch, inspirerend. Ze zorgde er eigenhandig voor dat duizenden jonge en minder jonge mensen hun grenzen verlegden. Eerst door haar niet aflatend engagement voor het goede en dan (helaas) door de moedige strijd tegen haar ziekte. Caroline was een supervrouw, ze was goed in zowat alles wat ze deed en had het zeldzame talent om geen vijanden te maken. Caroline was genuanceerd maar ze koos altijd kant, de kant van zijn die het moeilijk hebben. Toen de coronapandemie over de wereld en ons onderwijs denderde, was - ondanks haar ziekte - haar eerste bekommernis het welzijn van onze studenten. Hoe we ervoor konden zorgen dat iedereen mee bleef, werd een vast agendapunt op elke vergadering. Caroline ten voeten uit. Caroline ademde Brussel. Ze omarmde radicaal de diversiteit en de uitdagingen van onze hoofdstad. Vanuit haar eigen ervaring en met onbevangen blik beleed ze haar liefde voor Brussel voluit in de media. Ze werd de beste ambassadeur die onze hoofdstad zich kan wensen. Ze maakte onze studenten en collega’s trots om deel te zijn van die éne echte Brusselse universiteit en gemeenschap. Ze had de diepe wens én overtuiging dat we binnen onze associatie nóg intenser moeten samen werken met de collega’s van de Erasmushogeschool. Nog voor ze rector werd, gaf ze zelf al het goede voorbeeld. Op haar initiatief organiseerden ze samen Difference Day. Daarmee zette ze elk jaar op 3 mei de spot op het wereldwijde belang van persvrijheid en vrijheid van meningsuiting. Ook dit jaar hield Caroline nog een bevlogen toespraak in Bozar. Het zou de laatste keer zijn dat ik haar een volle zaal hoorde stil krijgen.Naast pleitbezorger van het goede was Caroline ook ambassadeur van het schone. Ze was het niet alleen zelf, ze zag het echt in alles én was een gepassioneerd kunstliefhebber. We deelden een liefde voor theater. Op een bloedhete julidag pufte ik naar een achterafzaaltje in Avignon en wie was er ook: Caroline! Kunst verbindt, ook ver buiten de landsgrenzen. Caroline was trouwens een volbloed Europeaan. Weinigen weten dat ze ooit stage liep bij Karel Van Miert. Ze tankte daar het Europese vuur dat onder haar rectoraat de VUB deed kiezen voor EUtopia, een Europees netwerk van stedelijke universiteiten van Parijs tot Lissabon. Want grenzen, die waren er om gesloopt te worden.Caroline leerde anderen oordelen, maar niet te veroordelen. Mild te zijn, ook als het moeilijk gaat. En met een onbevangen blik altijd op de kleintjes te letten. Haar kinderen verliezen een fantastische mama, de VUB een geweldige ererector en de wereld een mens zoals er maar weinigen zijn. Laten we samen het schone en het goede blijven koesteren, als ode aan Caroline. Rust zacht, lieve vriendin.

Een grote dame heeft ons te vroeg verlaten.Caroline Pauwels for me an Icon but very modest, so loved by her students and  a very talentful  lady.An artist and writer too.May she rest in piece..

Rust zacht!! Veel sterkte aan heel de familie! Wat een inspirerende vrouw! Wat een gemiste!

Lieve familie en vrienden van Caroline, Wat een ongelofelijk verdrietig bericht kwam er gisteren binnen. Caroline en ik waren collega rectoren, ik aan de universiteit Maastricht. In die hoedanigheid hebben we elkaar leren kennen en hadden meteen een klik. We zijn met het voltallige College van Bestuur de VUB campus komen bezoeken en later hebben Caroline en ik een mooie opdracht voor de Nederlandse Koninklijke Acedemie mogen doen. Die opdracht bracht ons ook samen naar een bijzonder diner in Middelburg waar de premiers van beide landen aanwezig waren. We vonden het diner helemaal niks.. maar hadden de grootste lol samen. Ik zal haar missen want zo'n warme authentieke persoonlijkheid als Caroline kom je niet vaak tegen in onze wereld. Ik wens jullie alleen heel veel kracht toe en hoop dat het enige troost geeft dat ze zo enorm geliefd was... iedereen raakte ze meteen vol in het hart. met warme groet,Rianne Letschert, Maastricht Universiteit 

 Veel sterkte aan familie, vrienden en collega's. 

 Veel sterkte aan familie, vrienden en collega's. 

Mijn innige deelneming, sterkte en moed aan de familie, vrienden en medewerkers, dank u ook Caroline, voor uw niet aflatende interesse in en drijvende kracht voor de mens en technologische innovatie. Een grote dame en een groot verlies.

Sterkte aan de kinderen,familie en vrienden van Caroline.Ik heb Caroline niet persoonlijk mogen kennen,maar heb enorm veel respect voor haar als mens,als wetenschapper,als rector.Het leven is eindig,maar er blijft overschot.Dit is zo waar. 

buitengewone rector!

Heel veel sterkte aan de familie. Mag ze een voorbeeld zijn voor heel veel mensen.  

Bewondering. En verwondering. Een grote dame is niet meer

A great loss to our VUB community...closer to the staff and students than any of her predecessors.It feels like I have lost a family member.RIP Caroline.

Verwondering, ook in hele kleine dingen, niet in hokjes denken en altijd zoeken naar oplossingen. Wetenschap en samenleving verbinden en durven kritisch zijn. Maar ook de liefde koesteren, weten dat het leven eindig is maar ook dat er overschot blijft. Weten dat positivisme de wereld vooruit helpt en je altijd met verwondering naar de wereld kan kijken... Ik heb ererector Caroline Pauwels van de VUB niet persoonlijk gekend maar haar ideeën en visies zullen blijven! Dank je Caroline!

Heel veel sterkte aan de familie. Je ws een bijzonder inspirerende en intelligente warme vrouw die veel voor de maatschappij en vub betekende! 

Ik werd altijd blij en gerust tezelfdertijd wanneer ik je zag verschijnen in alweer een zoveelste tv panel. Ook ik - mijn stem - zou worden gehoord! Zo jammer jou heengaan!

Heel veel sterkte aan haar naasten, zij zal zo gemist worden........... 

Caroline,je hebt stenen verlegd en mezelf en vele anderen geïnspireerd.je hebt stenen verlegd en velen geïnspireerd.ik kreeg kippenvel toen ik het nieuws hoorde ook al wist ik dat die dag er aan zat te komen.de volgende keer op Theater Aan Zee ben ik er ter ere van jou!prachtmens.

Misschien uit het oog, maar nooit uit het hart.Zo veel dank.Mijn innige deelneming en sterkte aan al je naasten. 

Een leeftijds genoot , een straffe madam. Te vroeg heengegaan. Sterkte aan de familie.