Rust zacht, Caroline Pauwels

In Memoriam Caroline Pauwels (1964-2022)

 

Met grote droefheid neemt de VUB-gemeenschap afscheid van ererector Caroline Pauwels. Ze overleed op vrijdag 5 augustus 2022 in het UZ Brussel aan de gevolgen van maag- en slokdarmkanker. Caroline Pauwels laat twee kinderen na. 
 

Ze was een visionaire en bevlogen rector, een inspirerende en warme persoonlijkheid. In een tijd waarin verbindend leiderschap meer dan ooit nodig is, zullen we haar ontzettend missen.  Met de hele VUB-gemeenschap leven we mee met de familie, vrienden en kennissen van Caroline.

Laat hieronder een bericht van troost of een mooie herinnering. 

Rector met hamer

In 2016 is ze als rector van start gegaan met een sloophamer in de hand. Break down the walls, luidde het daadkrachtig in haar eerste academische openingsrede. Om te kunnen verbinden moesten eerst spreekwoordelijke muren tegen de vlakte. De muren tussen de campus en de stad, tussen de universiteit en de samenleving, tussen wetenschappelijke disciplines, tussen wetenschap en kunst ook. Caroline Pauwels is er op indrukwekkende manier in geslaagd om al die muren te slopen en in de plaats bruggen te bouwen en verbondenheid te creëren. Het resultaat oogt indrukwekkend: er is weKONEKT.brussels met als blikvangers Mindblowers en de off campus week, er is het jaarlijkse evenement Difference Day op 3 mei, de internationale dag van de persvrijheid, er is de interdisciplinaire denktank POINcaré, er was Theater Aan Zee 2021 in Oostende met Caroline Pauwels als curator én een grote VUB-inbreng tijdens het theaterfestival, enz. 

Caroline Pauwels dacht veelvuldig en grondig na over de positionering van de VUB als Vlaamse pionierende universiteit in het multiculturele Brussel, als een Urban Engaged University met een internationale oriëntatie en een sterke Europese verankering via het Eutopia-netwerk.  

Met haar beleidsplannen als leidraad positioneerde de VUB zich als uitgesproken humanistisch, radicaal divers, radicaal democratisch en radicaal duurzaam. En ja, radicaal digitaal. Door de coronapandemie werd dat zelfs brutaal digitaal. Als rector bleek ze een uitstekende crisismanager die de VUB door de beklemmende en afmattende coronaperiode heeft geloodst. Ze deed dat samen met haar team én met de studentenvertegenwoordigers die volgens rector Pauwels een cruciale rol vervulden. 

Als bestuurder van het aan de VUB verbonden universitair ziekenhuis, had ze met haar humanistische visie en maatschappelijk engagement ook impact op het UZ Brussel. 

Possibilisme en verwondering

Voor haar voorganger Paul De Knop, die een dag voor Caroline Pauwels is overleden aan de gevolgen van melanoomkanker, was optimism a moral duty. Caroline Pauwels heeft als rector aan dat optimisme een nieuwe dimensie toegevoegd, die van het possibilisme. Het diepe besef dat we de wereld beter kunnen maken, dat de wereld ons nodig heeft ook. Ze werd niet alleen een belangrijke inspiratiebron voor de hele VUB-gemeenschap, maar eveneens voor de samenleving. Haar vele mediaoptredens, columns en publicaties hebben ontzettend veel mensen geïnspireerd. In 2021 kreeg ze de prestigieuze Arkprijs van het Vrije Woord. Ze hoorde beslist bij de invloedrijkste Vlaamse intellectuelen en dat heeft de uitstraling van de universiteit zonder twijfel een boost gegeven. Vooral omdat alles wat ze zei en deed, authentiek was. Doordacht en doorvoeld. Verwondering was voor haar cruciaal. Ze schreef boeken voor een breed publiek, zoals ‘Ode aan de Verwondering’ en – samen met Jean Paul Van Bendegem en Pat Donnez – ‘Wonderlust’. In 2021 verscheen ‘Ronduit. Overpeinzingen van een possibilist’ dat een bestseller werd en nog altijd is.  

Ook hoe ze omging met haar slepende ziekte, liet niemand onberoerd. Na het vroegtijdig en noodgedwongen neerleggen van haar functie als rector in februari van dit jaar, bleef ze nog actief betrokken bij de universiteit. Ze hield zich met name bezig met ethische en reflectieve thema’s. 

Studie en carrière

Caroline Pauwels (Sint-Niklaas, 23 juni 1964) studeerde Wijsbegeerte aan de UAntwerpen en Communicatiewetenschappen aan de VUB. Na haar studie werkte ze in 1989 korte tijd op het kabinet van toenmalig Eurocommissaris Karel Van Miert waarna ze datzelfde jaar als onderzoeker startte aan de vakgroep Communicatiewetenschappen van de VUB. Ze promoveerde in 1995. Haar doctoraatsonderzoek ging over het audiovisueel beleid van de Europese Unie. In 1998 werd ze hoogleraar. Zij heeft tal van gezaghebbende publicaties op het gebied van communicatie en media op haar naam staan. 

 

Van 2000 tot 2016 was Caroline Pauwels directeur van SMIT, een VUB-onderzoekscentrum gespecialiseerd in de studie van informatie- en communicatietechnologieën, en sinds 2004 deel uitmaakt van het netwerk iMinds. Binnen iMinds leidde Caroline Pauwels het Digital Society departement dat onderzoeksgroepen van Gent, Leuven en Brussel samenbrengt. Ze kreeg in 2014 de binnenlandse Francqui-leerstoel van de Universiteit van Gent en tussen 2012 en 2016 was ze houder van de Jean Monnet Leerstoel. Ze was actief in tal van raden van bestuur, als regeringscommissaris bij de openbare omroep VRT en als lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. 

 

Haar persoonlijke strijd tegen de vergankelijkheid heeft ze verloren, maar ze leerde ons dat er altijd iets zal blijven. ‘Het gaat voorbij maar er blijft overschot’ citeerde ze een vriend. Die ‘overschot’ is in haar geval een indrukwekkende nalatenschap. De VUB-gemeenschap is Caroline Pauwels daar ontzettend dankbaar voor. 

Laat hier je bericht

Berichten

Nog niet over het nieuws heen van Paul De Knop, komt het nieuws over jou binnen, Caroline. Dit is gewoon niet meer te vatten, Caroline, maar 3 jaar ouder dan mij. Waar is de tijd, dat je met zelf gebakken cake, de dienst MARCOM nog eens extra kwam bedanken, voor een evenement dat we goed georganiseerd hadden. Toen was je nog geen rector, maar je bent altijd hetzelfde gebleven, in eerste instantie vooral een warme persoon, met zachte stem en lachende ogen. Je bent een voorbeeld voor veel vrouwen, dank u. Sterkte aan de familie met dit grote verlies

Innige deelneming en en veel sterkte aan de famile.Als patiênte oncologie was je een groot voorbeeld voor ons allen.

Straffe madam. Heel veel respect voor wie ze was en wat ze heeft betekend. 

Voor zover niet alles al gezegd is, toch nog even dit. De beleidskeuzes van Caroline waren zeker (in het begin van haar ambtstermijn) niet altijd de mijne. Meer dan eens heb ik me sarcastisch uitgelaten over een column of andere tekst met een wat vage boodschap.Toch kan enkel een idioot ontkennen dat ze een communicatief genie was. Telkens opnieuw was ze in staat in een onderwerp aanwezig te zijn en gewaardeerd te worden. De rector was geen lokale burgemeester meer die af en toe door de media werd ontboden om één of ander crisisje toe te lichten, maar een publieke intellectueel. Misschien wel de meest prominente van de afgelopen jaren.Een brompot als ik vraagt zich dan spontaan af of er niets 'fake' aan die communicatie is. Zoals bij afgelikte verkoperspraat of de wat overdadige vriendelijkheid die je in pakweg de V.S. wel eens aantreft. Ik heb me denk ik nooit zo zwaar over iemand vergist.De onwaarschijnlijke toegankelijkheid en vriendelijkheid van Caroline zijn niet te evenaren. Je werd spontaan beter gezind van haar aanwezigheid alleen al. Altijd informeel, altijd met de voornaam, altijd met een kwinkslag. Vooraan een tjokvolle aula, in een stoffige vergaderzaal, in de te kleine lift van het ziekenhuis. Alles wat ze zei en deed was authentiek. Er bestaat geen beter woord. Authentiek.De laatste keer dat ik haar wat langer heb gezien was op de tweede dag van het academiejaar; september '21: nu alweer bijna een jaar geleden. Ik geloof dat mijn eerste gedachte toen ik haar zag dezelfde was geweest moest ik geen arts zijn: "oei oei oei". Ze was zo mager dat het leek of het minste briesje haar omver zou blazen. Alsof ze letterlijk helemaal leeg was vanbinnen. Opnieuw zat ik er compleet naast. Ze dartelde heen en weer en vertelde vol enthousiasme over van alles en nog wat, ondanks de pittige ochtendvergadering.De fonkeling in haar oogjes toen ze mijn vriend en collega vroeg "of hij zijn confituurtje nog ging opeten" heb ik op dertig levensjaren nooit bij een volwassene gezien. Jullie vergeven mij dit cliché, maar die fonkeling is ongetwijfeld waardoor ze zo lang kon doorgaan. Caroline hield niet gewoon van het leven, ze was het leven. Moest ik niet beter weten, ik zou bijna denken dat ze zelfs geen lichaam nodig heeft om verder te leven.Bedankt, Caroline.Al mijn steun voor haar dierbaren

Oprechte innige deelneming en veel sterkte voor de familie

Beste familie van Caroline,Uit de grond van mijn hart wens ik jullie innige deelneming. Aan Emil, waar ik vroeger mee in de klas zat. Regelmatig zagen we jou mama in het nieuws of in de krant, dan zei ik dat tegen mijn oma. Zei wist ook nog goed 'dat is de mama van Emil, zij doet het toch zo goed als rector van de VUB!' Ik denk dat vele mensen zo over haar spreken en denken, met veel bewondering en respect. Zij heeft een positieve impact nagelaten op deze wereld en daar dank ik haar voor. Ik wens jullie veel sterkte en liefde toe. Zolang jullie er zijn, draag je Caroline voort in je hart.

Een groot gemis voor je kinderen, familie en vrienden. Maar ook voor de samenleving. Bedankt Caroline! Innige deelneming aan al wie je lief had. 

Oprechte deelneming bij het veel te vroeg heen te gaan van Caroline. Veel sterkte aan familie, vrienden, en heel de VUB.

Caroline Pauwels was een fantastische rector met veel aandacht voor de maatschappij in het algemeen. Ze laat een mooie erfenis na, die de VUB-gemeenschap hopelijk nog lang zal beïnvloeden. Aan haar naasten wens ik veel sterkte. Misschien vinden ze steun in de vele reacties van bewondering en gedeeld verdriet. 

Je leerde ons om met met goed ingevulde verwondering naar het leven te kijken. Zo'n voorbeeld moeten we met z'n allen blijven volgen.

Toen ik je in eerste licentie communicatie wetenschappen in 1996 voor het eerst zag, maakte je al indruk op mij. Je vulde de aula met je lach, je kennis, je toegankelijkheid.  De laatste jaren ben je mijn interesse altijd blijven vasthouden door de manier waarop je vol empathie een maatschappelijk debat wist aan te gaan. Ik ga je missen maar je blijft wel een inspiratie om het zelf goed te doen. Veel sterkte aan al je naasten. 

De kanker heeft het van jou gewonnen. Maar je liefde bleef overeind. Dit gedicht voor de bewonderingswaardige Caroline Pauwels...

voor kids en familie  en alle vele vrienden - we gaan je missen - atijd zo optimische en inspirerende   dame - we gaan veel van jou meedragen de meyer - noens - beveren waas 

Innige deelneming. 

een grote dame, die mr indpireerfe 

Wat een groot verlies voor de VUB, na dat van Paul De Knop. Je hebt de vensters van de VUB geopend voor Brussel in de plaats van naar een andere kant te kijken. Je waart altijd gereed om een gesprek te voeren, zelfs als de meningen verschilden. Je waart vooral naar de toekomst gericht om de VUB in het bijzonder maar ook de samenleving in het algemeen vooruit te stuwen. We zullen dat niet vergeten. Mijn medeleven voor je familie en je vele vrienden en voor al diegenen die je toekomstvisie deelden..  

Tsja, te vroeg maar zo is het leven ...gelukkig maar soms

Wat kan je zeggen?

Wat kan je zeggen?

Madame Caroline Pauwels Reposez en PaixÂ