"Mensen moeten het recht hebben om fouten te maken en nadien van gedacht te veranderen”

Op vrijdag 20 september verzamelt de VUB in het Koninklijk Circus voor het Feest van de Vrije Geest. We openen het nieuwe academiejaar en vieren de waarden waar we als universiteit vierkant achter blijven staan: kritisch denken, vrijheid van meningsuiting, recht op zelfbeschikking, solidariteit en verbondenheid. Op het programma een indrukwekkende line-up van gastsprekers die in een korte toespraak of performance vertellen wat die Vrije Geest voor hen betekent. Onder hen ook Sara Leemans. Sara is het creatieve brein achter Dansaertvlamingen. Dat Instagramaccount kreeg recent een spin-off als sketchprogramma op Streamz.

Een vrije geest, wat betekent dat voor jou?

“Dat is voor mij een open geest. Iemand die niet meteen oordeelt, maar zichzelf in vraag stelt en nieuwsgierig blijft naar andere perspectieven.”

Is het al gebeurd dat je door zelfcensuur of druk van buitenaf bepaalde dingen niet durfde te uiten?

“We denken de laatste jaren meer na over hoe we denken en hoe we oordelen – toch in mijn sociale bubbel. Maar dat vind ik eerder een positieve evolutie. Een beetje empathie hebben en je kunnen inleven in de situatie van iemand anders, daar is niets verkeerd mee. Ook in comedy, waar context alles is. Daar ben ik wel bezorgd over: is het duidelijk waar ik voor sta en wat mijn intenties zijn? Ik wil niemand schofferen en zeker niet naar beneden schoppen. Dat zijn meestal ook geen goede grappen.”

“Als ik weet waarvoor ik sta, voel ik me daar niet kwetsbaar in”

Hoe groot is je eigen tolerantie? Zou je zelf iemand cancelen? 

“Daar moeten we toch mee oppassen. Mensen moeten het recht hebben om fouten te maken en nadien van gedacht te veranderen of hun blik te openen. Maar cancel culture is toch eerder een wapen dat door rechts misbruikt wordt, vind ik. ‘Die linkse willen u de mond snoeren en cancelen’, zegt iemand dan… op de podcast van Joe Rogan. Dan denk ik boy, allez!”

Staat de vrijheid van meningsuiting onder druk?

“Zelf maak ik me niet druk over kleinigheden. Maar als ik ergens boos over word – Gaza, extreemrechtse praat,…  - houd ik me niet in. Daar krijg ik dan lelijke reacties op, vaak van boze rechtse mannen. Dat is niet fijn, maar ik heb hun goedkeuring niet nodig. Als ik weet waarvoor ik sta, voel ik me daar niet kwetsbaar in.”