Paul De Knop, VUB-rector 2008-2016

Paul De Knop is niet meer onder ons. Hij stierf op donderdag 4 augustus 2022 aan de gevolgen van kanker. De VUB betreurt met zijn heengaan een grote persoonlijkheid. De voormalige rector van de universiteit, waaraan ook het UZ Brussel verbonden is, huldigde steevast het motto “optimism is a moral duty’. Wie Paul De Knop heeft gekend, weet dat hij zijn hele leven heeft ingericht naar die uitspraak van de filosoof Kant, die ook uitgedragen werd door Karl Popper. Hij vond er de drive en inspiratie in voor uitzonderlijke verwezenlijkingen op zowel persoonlijk als professioneel vlak. De Vrije Universiteit Brussel zal hem daarvoor altijd erkentelijk zijn.  

Laat hier een bericht van troost of een mooie herinnering.

Paul De Knop zal als rector van de VUB bekend blijven door zijn introductie van moderne managementstechnieken in de bedrijfsvoering van de universiteit. Onder zijn bewind startte de VUB met de uitwerking van een allereerst Algemeen Strategisch Plan. Het betekende een belangrijke hertekening van de structuur en financiën van de faculteiten. Mede door het plan kon de VUB blijven rekenen op een onverminderde financiering binnen het ‘gesloten enveloppesysteem’ dat de Vlaamse overheid voor het hoger onderwijs adopteerde.  

De Knop was als geboren Antwerpenaar een onvervalste VUB’er. Na zijn middelbare schooltijd schreef hij zich in aan de faculteit LK van de Vrije Universiteit Brussel, waar hij in 1976 afstudeerde als licentiaat Lichamelijk Opvoeding. Hij zou in 2004 decaan van ‘zijn faculteit’ worden. Aan de VUB behaalde hij ook zijn doctoraat én een licentiaatsdiploma vrijetijdsagogiek. Aan de Britse University of Leicester studeerde hij af als Master in the Sociology of Sport & Sports Management.  

Als sportman in hart en nieren beschikte hij over een tomeloze energie, die resulteerde in een rits van academische en publieke functies – te veel om op te noemen. Enkele uitschieters: van 2002 tot 2006 was hij voorzitter van de Raad van het Gemeenschapsonderwijs en van 2007 tot 2008 van het GO! – onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap. Hij had een beslissende invloed op de totstandkoming van het Strategisch Plan voor de Sport van Vlaanderen, was vier jaar lang adjunct-kabinetschef van Vlaams minister van Sport Bert Anciaux (2004-2008) en twee keer voorzitter van het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek (2009-2010/2015-2016). In 2013 werd hij voorzitter van de Vlaamse Interuniversitaire Raad (VLIR, 2013-2015).  

Een aparte verwezenlijking die hij op zijn naam mag schrijven, is die van het “Topsport en Studie”-programma waartoe hij in 1988 het initiatief nam. Sindsdien is het gekopieerd door alle andere universiteiten en opgenomen in het Vlaams topsportbeleid.  

Tegen het einde van zijn rectorschap leverde hij overigens zelf een topsportprestatie door mee de vlag van de VUB op de top van Mount Everest te helpen planten. Hij ging met een Himalaya-expeditie mee tot op de top van de 5.540 meter hoge Kala Patthar, een onderdeel van de hoogste berg ter wereld. Hij was ook altijd van de partij wanneer de VUB deelnam aan de 1.000 kilometer fietsen voor Kom Op Tegen Kanker.  

Als aanhanger van moderne managementstechnieken en pleitbezorger van publiek-private samenwerkingsverbanden stond hij aan de wieg van twee fitnesscentra en een rugby- en atletiekcentrum op de VUB-campussen in Jette en Etterbeek. Hij realiseerde ook U-Residence, met een totale investeringswaarde van 13 miljoen euro. Tekenend voor zijn ondernemersinstinct is eveneens zijn actieve begeleiding bij de oprichting van DoublePass door twee doctoraatstudenten van zijn faculteit. De spin-off meet de kwaliteit van de jeugdopleidingen van voetbalclubs en vervult ondertussen opdrachten voor de Premier League en de Bundesliga.  

Het hoogtepunt van zijn inspanningen voor meer publiek-private samenwerkingen was zonder twijfel de uitgifte van VUB-obligaties in oktober 2015. Daarmee trok de Vrije Universiteit Brussel als allereerste Europese universiteit naar de beurs. Met de opbrengst van die operatie – zo’n 61 miljoen euro – kon worden gestart met de bouw van een 600-tal nieuwe studentenflats, verschillende aula’s, een nieuw zwembad en een nieuwe Cultuurtoren met bar Pilar die het vroegere KultuurKaffee vervangt. Het zogeheten XY-complex geeft de campus in Etterbeek langs de kant van de Triomflaan een volledig nieuw uitzicht.  

De hele vernieuwingsoperatie leverde Paul De Knop de bijnaam ‘Paul De Bouwer’ op. Maar ook op organisatorisch vlak trok hij nieuwe structuren op. Zo was hij de drijvende kracht achter – onder meer - een nieuw organiek statuut van de VUB, een nieuw intern allocatiemodel en een nieuwe fundraising-unit. Hij initieerde een nieuw vicerectoraat Innovatie en Valorisatie. Hij was een fervent voorvechter voor een bredere internationalisering van de universiteit. 

Als rector was Paul De Knop een groot pleitbezorger voor een toenadering tussen de zusteruniversiteiten ULB en VUB. Onder zijn rectorschap zag de Brussels University Alliance (BUA) het licht, met als doel waar mogelijk de krachten te bundelen op het gebied van onderwijs, onderzoek en infrastructuur en logistiek. Het is typerend voor de inspirerende daadkracht en visie van Paul De Knop dat ook hier snel kon worden uitgepakt met resultaten. Zo werd in december van 2017 officieel Usquare.brussels voorgesteld, het gezamenlijke project van de VUB en de ULB dat de verlaten rijkswachtkazernes aan de Generaal Jacqueslaan en de Kroonlaan moet omvormen tot een internationale universiteitswijk, met ruimte voor onderzoek en studentenhuisvesting. Een ander opvallend BUA-project dat op stelten staat, is de bouw van een ‘Learning & Innovation Center’ dat door zijn geplande ligging op de grens tussen de campussen van de ULB en de VUB in Etterbeek ook letterlijk een bres zal slaan in de scheiding van beide universiteiten en waarvoor in april 2022 de eerste steen gelegd werd. 

Paul De Knop bleef tot aan zijn dood nauw betrokken bij Usquare.brussels en het Learning & Innovation Center en hij was actief als voorzitter van het Green Energy Park in Zellik, de innovatiecampus van VUB en UZ Brussel. Hij zette ook een eigen fonds op om middelen te vergaren voor immunotherapie aan het UZ Brussel. Paul De Knop was patiënt in het UZ Brussel en was diep onder de indruk van wat dr. Bart Neyns en zijn collega’s op het vlak van immunotherapie realiseerden. 

De Vrije Universiteit Brussel is haar ererector ontzettend dankbaar voor al zijn inspanningen, zijn tijd en zijn grote persoonlijkheid. 

Tijdens zijn ziekte blikte Paul De Knop met de hem typerende luciditeit terug op zijn toestand en zijn tijd aan de VUB tijdens een openhartig interview voor VUBToday. U kan het hier herlezen

Steun aan het Paul De Knop fonds 

Wie het engagement van Paul wil verderzetten en het onderzoek naar immuuntherapie van de Vrije Universiteit Brussel en UZ Brussel wil steunen, kan dit via een gift aan het VUB – UZ Brussel Paul De Knop Fonds: rekeningnummer BE 51 001367793562 met vermelding GIFT FO2 Paul De Knop. 

Laat hier je bericht

Berichten

Via deze weg wens ik de nabestaanden een hart onder de riem te steken. Als lid van de Raad van het GO!, maar ook hiervoor als grote kracht achter het realiseren van topsportscholen in Vlaanderen, uit ik mijn diepe respect voor deze steeds zeer geëngageerde man. We zullen hem missen in ons onderwijslandschap. 

R.I.P. Paul.  Ergens in de loop van de jaren '80 heb ik je leren kennen als hoofd van de Sportdienst in de toenmalige Sociale Raad studenten (SOR).  Toen al was je zeer "to the point".  Vele jaren later werd je verkozen als Rector, maar dat maakte géén verschil: bij de schaarse ontmoetingen die toen nog volgden was het nog altijd 'Dag Jan', 'Dag Paul'.  Tekenend voor jou, vermoed ik!  Veel sterkte toegewenst aan de jouwen. Jan Janssens, personeelsvertegenwoordiger SOR.  

Mijn oprecht medeleven aan familie en vrienden. Heel wat herinneringen komen boven: fietstochten door Klein Brabant, een vakantie in Bordeaux, de onbetaalbare raad en ondersteuning bij de uitbouw van de Oostendse athenea. Don't it always seem to go That you don't know what you got 'til it's goneHet besef van hoe groot dit verlies is moet nog doordringen... 

Wat een verdrietig bericht! Paul was mijn promotor zo aan het begin van dit millennium. Het lijkt alweer zo lang geleden. In de tijd dat Paul buitengewoon hoogleraar was aan de universiteit Tilburg, faculteit vrijetijdswetenschappen. Mijn innige deelneming aan de dierbaren van Paul, z'n echtgenoot en hun kinderen. Veel sterkte met de verwerking van dit verlies. Ook de collega's aan de VUB Sterkte gewenst. Ik herinner me Paul als een zeer prettig en open persoon die optimaal, motiverend klimaat wist te creëren. Dank daarvoor. Paul, rust zacht! 

Mijn oprechte deelnemeing aan de hele familie van Paul. De periode op het GO! waarbij ik met paul nauw kon samenwerken als zijn medewerker behoren tot de mooiste en dankbaarste jaren uit mijn loopbaan. Zelden heb ik iemand ontmoet die zo gedreven was en zich in een zaak waar hij voor stond kon vastbijten. Met het heengaan van Paul verliestzeker zijn familie een dierbaar iemand, maar ook in tal van organisaties zal zijn daadwerkelijke aanwezigheid gemist worden. Het ga hem goed op zijn laatste reis.

Veel te vroeg heen gegaan. Een man met passie en ambitie, een man om naar op te kijken. Veel sterkte aan de familie. We gaan je missen Paul! 

Mijn oprechte deelneming aan de familie, vrienden en iedereen die Paul De Knop kende. We verliezen een groot man met hem. En Paul, sorry voor die keer dat ik je crosstrainer inpikte op de fitness. Was me dat een verrassing! Ik wens iedereen veel moed in deze moeilijke tijden. RIP Paul De Knop

Veel respect voor Paul, die ik tien jaar geleden leerde kennen als een erg minzaam, begeesterd en sterk academicus en leider. Veel sterkte aan zijn familie en vrienden in deze moeilijke tijd !

Fier zo'n mens gekend te hebben. Spijt van zijn heengaan.

Paul we gaan je missen: dat aanstekelijk optimisme & de "can do spirit" . Sterkte aan je familie. Antoon & Natascha

Lieve Paul, veel te jong ... veel te levenslustig ... veel te vroeg moet je ons verlaten. Je hebt ontzettend veel gedaan voor mij, voor de VUB, voor de wereld. Je verlaat deze wereld dan ook met heel veel mensen die je een warm hart toedragen, die je zullen missen! Deze morgen trok ik heel symbolisch voor jou deze foto ... zonsopgang in Maine (USA).  Het ga je goed op je reis! Genegen Sofie

Innige deelneming aan de familie. Het is heel lang geleden dat ik Paul heb gekend als assistent in 1978. Ik kan hem herinneren als een vrolijk man met een missie in het leven. Jammer genoeg is hij te snel heergegaan.

Met veel respect voor zijn verwezenlijkingen en met oprecht medeleven met de hele VUB community. Jeroen Vanden Berghe, Beheerder UGent

Tranen drogen bij de mooie herinneringen aan Paul. Hilok 1982. 

Veel te jong ! Christelijke deelneming !Veel dankbaarheid naar de VUB-gemeenschap leeft nog steeds in mij toen ik als werkstudent een kans kreeg op een hoger diploma .

Paul heeft permanent zijn stempel gedrukt op de VUB. De VUB-community verliest een grote meneer. Sterkte aan familie & vrienden.

Mijn oprecht medeleven met de familie, vrienden en collega's.  Veel sterkte in deze bijzonder moeilijke tijd. 

Ik leerde Paul begin deze eeuw kennen. Hij, de visionaire doener, sportief én academisch, politiek achter de schermen. Ik, het jonge parlementslid met een passie om de wereld te verbeteren én met de sport te beginnen. Onze paden kruisten wel eens, ik bewonderde zijn engagement om aan de VUB als allereerste universiteit de combinatie topsport en studie mogelijk te maken. Topsporters gaan tot het uiterste, studenten soms ook. De passie voor het éne zou het andere niet in de weg mogen staan. En Paul ruimde barrières gewoon op, de VUB werd trendsetter. Vele jaren zou Paul het snel kloppend hart van zijn VUB blijven. Toen Paul rector was, vroeg hij me om voorzitter van de Universitaire Associatie te worden, ons Brussels samenwerkingsverband met de Erasmushogeschool. Paul was samen met Luc Van de Velde ondervoorzitter. Als rector leerde ik Paul nog meer waarderen. Ik leerde hem kennen als een man met visie, lef, doorzettingsvermogen, strategisch inzicht, in alle opzichten een leider. Maar ik leerde ook de mens Paul kennen: empathisch, inspirerend, goed gezelschap, in alle opzichten een vriend. We deelden een passie voor sport én onderwijs. Op beide fronten is er in Vlaanderen en Brussel nog veel ruimte voor verbetering. Dat kan met kleine stapjes, maar altijd met een groter en ambitieus doel voor ogen. Ook dat was Paul: pragmatisch en gestructureerd, altijd met een blik op de verdere horizon. Overal waar hij kwam maakte Paul het verschil, soms op de meest onverwachte momenten. Een anekdote. Door het vele sporten moest Paul op relatief jonge leeftijd een heupoperatie ondergaan. De dag van de ingreep was er een UAB-vergadering gepland waar zijn secretariaat Paul logischerwijze voor had verontschuldigd. Maar wie arriveerde -  op krukken de pijn verbijtend - als eerste in de vergaderzaal op de derde verdieping: Paul! Waarschijnlijk was hij ook nog met de trap gekomen…Bovenmenselijk, ook dat was Paul. Hij verzette bergen, en om de VUB aan de wereldtop te brengen, beklom hij ze ook letterlijk. Met de eerste cellen van de slepende ziekte al in zijn lijf, plantte hij de VUB-vlag op de top van de Mount Everest. Paul was een unicum. Hij was een zeldzame combinatie van zacht en hard: keihard werken, muren slopen, veel bouwen, maar altijd bruggen, vaak met zachte hand, minzaam en zonder de stem te verheffen. Paul was een inspiratie en mentor voor velen, ook voor mij. De hele VUB-gemeenschap zal Paul ontzettend hard missen. We hebben meer Pauls nodig. De wereld zou een betere plek zijn. Ik wens de familie en alle vrienden van Paul heel veel sterkte. Laten we samen het mooie koesteren. 

Ik leerde Paul begin deze eeuw kennen. Hij, de visionaire doener, sportief én academisch, politiek achter de schermen. Ik, het jonge parlementslid met een passie om de wereld te verbeteren én met de sport te beginnen. Onze paden kruisten wel eens, ik bewonderde zijn engagement om aan de VUB als allereerste universiteit de combinatie topsport en studie mogelijk te maken. Topsporters gaan tot het uiterste, studenten soms ook. De passie voor het éne zou het andere niet in de weg mogen staan. En Paul ruimde barrières gewoon op, de VUB werd trendsetter. Vele jaren zou Paul het snel kloppend hart van zijn VUB blijven. Toen Paul rector was, vroeg hij me om voorzitter van de Universitaire Associatie te worden, ons Brussels samenwerkingsverband met de Erasmushogeschool. Paul was samen met Luc Van de Velde ondervoorzitter. Als rector leerde ik Paul nog meer waarderen. Ik leerde hem kennen als een man met visie, lef, doorzettingsvermogen, strategisch inzicht, in alle opzichten een leider. Maar ik leerde ook de mens Paul kennen: empathisch, inspirerend, goed gezelschap, in alle opzichten een vriend. We deelden een passie voor sport én onderwijs. Op beide fronten is er in Vlaanderen en Brussel nog veel ruimte voor verbetering. Dat kan met kleine stapjes, maar altijd met een groter en ambitieus doel voor ogen. Ook dat was Paul: pragmatisch en gestructureerd, altijd met een blik op de verdere horizon. Overal waar hij kwam maakte Paul het verschil, soms op de meest onverwachte momenten. Een anekdote. Door het vele sporten moest Paul op relatief jonge leeftijd een heupoperatie ondergaan. De dag van de ingreep was er een UAB-vergadering gepland waar zijn secretariaat Paul logischerwijze voor had verontschuldigd. Maar wie arriveerde -  op krukken de pijn verbijtend - als eerste in de vergaderzaal op de derde verdieping: Paul! Waarschijnlijk was hij ook nog met de trap gekomen…Bovenmenselijk, ook dat was Paul. Hij verzette bergen, en om de VUB aan de wereldtop te brengen, beklom hij ze ook letterlijk. Met de eerste cellen van de slepende ziekte al in zijn lijf, plantte hij de VUB-vlag op de top van de Mount Everest. Paul was een unicum. Hij was een zeldzame combinatie van zacht en hard: keihard werken, muren slopen, veel bouwen, maar altijd bruggen, vaak met zachte hand, minzaam en zonder de stem te verheffen. Paul was een inspiratie en mentor voor velen, ook voor mij. De hele VUB-gemeenschap zal Paul ontzettend hard missen. We hebben meer Pauls nodig. De wereld zou een betere plek zijn. Ik wens de familie en alle vrienden van Paul heel veel sterkte. Laten we samen het mooie koesteren. 

Ik heb ook de eer gehad om te mogen werken  aan de VUB onder zijn rectorschap. Een hele vriendelijke persoonlijkheid die zoveel rust uitstraalde! Heel veel sterkte aan familie, vrienden en VUB.