Rust zacht, Jan.
Met immense droefheid neemt de VUB-gemeenschap afscheid van prof. dr. Jan Loisen. Op 6 maart 2023 stierf Jan aan een hartstilstand en laat hierbij zijn echtgenote, prof. Karen Donders, en zijn twee kinderen achter. We zijn diep getroffen door het plotse overlijden van Jan, die een grote indruk op ons allen naliet. We koesteren alle mooie herinneringen en leven sterk mee met de familie, vrienden en kennissen.
Jan kwam in 2001 bij de afdeling Communicatiewetenschappen als onderwijsassistent. Hij was een zeer enthousiaste en warme collega met een hart voor zijn studenten. Na zijn doctoraat in 2009 over het Audiovisueel Beleid van de WTO, onder begeleiding van Caroline Pauwels, werd hij in 2011 professor aan de vakgroep. Jan was een toegewijde, loyale en gewaardeerde collega met een focus op curriculumontwerp, onderwijs en onderzoek. Met een passie voor onderzoek naar communicatietheorie, Europees en internationaal audiovisueel beleid droeg Jan bij tot het wetenschappelijk veld. Hij begeleidde meerdere doctoraten in deze onderwerpen. Zeer toegewijd in zijn onderwijs heeft hij duizenden studenten wegwijs gemaakt in communicatiestudies via zijn vak Inleiding tot de Communicatiewetenschappen.
Jan was de drijvende kracht van de Erasmus Mundus Master Digital Communication Leadership in samenwerking met Paris-Lodron University of Salzburg, Aalborg University en Wageningen University. Hij heeft de vakgroep met groot succes door meerdere visitatie- en evaluatieprocedures geloodst. Zonder enige twijfel heeft Jan bijgedragen aan het DNA van de vakgroep Communicatiewetenschappen.
Laat hier een rouwberichtje, of een mooie herinnering aan Jan achter.
Bloemen, noch kransen. Liever een gift aan het Caroline Pauwels Noodfonds voor studenten: BE51 0013 6779 3562 (Vrije Universiteit Brussel, ‘GIFT FO7’).
Zo'n jong verlies is altijd hard en oneerlijk, maar dit voelt des te meer onrechtvaardig. Jan was een ontzettend lieve en warme man, die ik heel graag als collega heb gekend. Het was zo fantastisch om te zien hoe blij en trots hij was met het vaderschap. Daarom ook zo hartverscheurend dat zijn kinderen nu zonder hem verder moeten. Karen, lieve Karen. Ik wens je oneindig veel moed en warmte. Laat voor je zorgen, en onthoud, je bent een sterke vrouw, maar je hoeft niet sterk te zijn.