Jean Renneboog

Rectorschap

In zijn korte periode als rector, zet Jean Renneboog voornamelijk in op de verbetering en uitbereiding van de technologie-infrastructuur. Zo koopt hij met financiële hulp van Apple Macintosh computers aan. Hij bouwt een informatiecentrum op de campus uit dat zich uitstrekt over drie zalen met MS-Dos 41 computers. Hij zorgt voor de installering van het VUB-net, een netwerk dat alle computers op de campus verbindt. Als universiteit in een groeiende Europese gemeenschap, trekt de VUB veel internationale studenten aan die met een Erasmus-uitwisseling aan de Brusselse universiteit willen studeren. Uit de briefwisseling van zijn rectoraat, komt naar boven dat Jean Renneboog die uitwisseling van talen en culturen erg belangrijk vindt. Hij stoot echter op een aantal problemen, zoals een nijpend tekort aan huisvestiging voor deze Erasmus-studenten. Bovendien krijgt de universiteit vele aanvragen vanuit niet-Europese landen. Voor hen is een Erasmusbeurs niet van toepassing.

Het rectorschap van Renneboog werd ook gekenmerkt door het onderwijsdecreet Coens dat een enorme druk zette op het hoger onderwijs. Het decreet stelde een volledige hertekening van het universitair onderwijs voor met onder andere de invoering van studiepunten. De studenten en de VUB hadden voornamelijk kritiek op de structurele maatregelen met een financiële impact voor de universiteit. Minister Coens wilde in zijn nieuwe plan de inschrijvingsgelden indexeren en de subsidiëring van het hoger onderwijs baseren op het aantal studenten per richting. Richtingen met weinig studenten werden doordoor opgeschort. Om daaraan te ontkomen, werden dunbevolkte studierichtingen soms gefusioneerd. De subsidiëringsnormen per richting waren veel ingrijpender voor een kleine universiteit dan voor een grote. Op de VUB dreigden kleinere faculteiten het moeilijk te krijgen. Bovendien werd gevreesd voor het schrappen van opleidingen en het samenvoegen van faculteiten. Het decreet hield ook geen rekening met de Europese wetgeving, terwijl de VUB haar beleid net daarop richtte. Renneboog protesteerde samen met zijn studenten tegen deze nieuwe maatregelen. Dit is te horen in een opvallend radiofragment waarin hij het belang van financiering voor het hoger onderwijs benadrukt.

Als rector had Jean Renneboog aandacht voor maatschappelijke thema’s die hem na aan het hart gingen. Zo hekelde hij de internationale aanpak van de Verenigde Naties en de Belgische regering met betrekking tot de Golfoorlog. Daarnaast uitte hij zijn bezorgdheid over de wijze waarop de media verslag uitbracht van de oorlog. Volgens Renneboog is het de functie van de media om kritische en multilaterale informatie te brengen en daarbij het menselijke aspect niet uit het oog verliezen.

Jean Renneboog was een geliefd rector. Dat bleek uit de enorme steun die hij kreeg van zijn studenten nadat hij opgepakt werd op verdenking van de dood van zijn vrouw, Claire. In de periode dat Renneboog beweerde dat haar dood het gevolg van een ongeval was, uitten studenten hun steun voor de rector. Silvain Loccufier, pro-rector, nam zijn taken op tot de volgende rectorverkiezingen. Vlak nadat Renneboog de gevangenis vervroegd mocht verlaten, gaf hij nog een interview aan Humo. Daarin beweerde hij dat mensen met een duidelijke VUB-signatuur hem hadden benaderd om te liegen tegen het gerecht en zo de goede naam van de universiteit niet in het gedrang te brengen. Voor deze beweringen zijn echter nooit concrete bewijzen gevonden.

Studie en carrière

Jean Renneboog wordt op 29 maart 1939 geboren in de Sint-Genesius-Rode. Hij groeit op in een arbeidersgezin en is doorheen zijn kindertijd een uitstekende student. Hij studeert Latijn-Wiskunde aan het Franstalige Koninklijk Atheneum van Ukkel, hoewel hij opgroeit in een Nederlandstalig gezin. Jean Renneboog studeert vervolgens af als burgerlijk ingenieur mechanica aan de ULB. Hij specialiseert zich in werktuigkunde en elektronica. Tijdens zijn studies leert hij ook zijn vrouw Claire Squilbin kennen die later doctor in de biologie wordt. In 1962 is Renneboog verbonden als ingenieur aan de laboratoria ‘Algemene elektriciteit’ en ‘Kernwetenschappen B’ waarna hij zijn doctorstitel behaalt. Hierdoor wordt hij docent aan de Nederlandstalige afdeling van de ULB-VUB. Vervolgens wordt hij deeltijds docent aan de VUB. Hij klimt verder op tot assistent, hoogleraar, afdelingshoofd en voorzitter van de Onderzoeksraad van de Vrije Universiteit Brussel.

Hij doceert binnen de vakgroep ‘Algemene elektriciteit’ en is betrokken bij fundamenteel en toegepast onderzoek. Als ingenieur geeft hij vakken als ‘Algemene elektriciteit’ en ‘Algemene elektrische metingen’. Hij is een ijverige academicus en doet onderzoek naar elektrische lijnen, de digitale behandeling van de reflectorgram en moderne elektronica. Hij publiceert ongeveer 110 artikels en conferentie-artikels in nationale en internationale tijdschriften. Onder zijn impuls is de vakgroep ‘Algemene Elektriciteit en Instrumentatie’ (ELEC), uitgegroeid tot een grote eenheid binnen de Faculteit Toegepaste Wetenschappen. Uit deze vakgroep ontstaan ook twee spin-off bedrijven en worden er talrijke researchcontracten met ondernemingen afgesloten. Bovendien neemt Renneboog diverse mandaten op tijdens zijn academische carrière. Hij was lid onder andere lid van de VLIR en de Nationale Raad voor Wetenschapsbeleid. Renneboog verbleef ook enkele korte periodes in het buitenland om lezingen en cursussen te geven en te doceren. Op 51-jarige leeftijd wordt Jean Renneboog uiteindelijk verkozen tot rector van de VUB.