Imran Nawaz is alumnus Taal- en Letterkunde, leerkracht Geschiedenis in de derde graad secundair onderwijs én finalist van de Mister Gay Belgium verkiezing. “Tegen mijn leerlingen zeg ik altijd dat ze actie moeten ondernemen als ze onrecht zien. Het zou hypocriet zijn om dan zelf aan de zijlijn te blijven staan.”
“Het clichébeeld bestaat dat alle moslims tegen homoseksualiteit zijn. Maar mijn familie stond als eerste op de dansvloer op ons trouwfeest.”
Imran Nawaz is in Berlijn met zijn leerlingen als we bellen. “Op de terugreis ga ik hen vertellen over mijn deelname. De collega’s zijn al op de hoogte en maken zelfs promo, al waren ze verrast”, vertelt hij. “Tot enkele maanden geleden had ik mezelf ook niet aan een verkiezing zien meedoen, het clichébeeld van een vleeskeuring leefde ook bij mij. Maar als snel bleek dat de organisatie echt op zoek gaat naar een woordvoerder en ambassadeur voor de LGBTQIA+-gemeenschap. Ze verwachten dat je een bepaalde thematiek belicht en dat je je schouders zet onder bepaalde projecten. Dat heeft me overtuigd.”
Reageren op onrecht
“Op juridisch vlak kunnen we in België niet klagen, er zijn voor onze gemeenschap weinig landen beter om te leven. Daartegenover staat dat nog steeds meer dan de helft van de LGBTQIA+-gemeenschap niet hand in hand durft te lopen en dat meer dan 1 op 7 te maken krijgt met geweld. Er zijn wereldwijd zorgwekkende signalen als het gaat over tolerantie, tegenover alle minderheden.”
“Ik zeg altijd tegen mijn leerlingen: als je ziet dat er onrecht gebeurt, moet je actie ondernemen en je durven engageren. Het zou hypocriet zijn als ik het dan zelf niet aandurf om dat te doen. Ik kan aan de zijlijn meekijken of ik kan actief iets ondernemen. De kans dient zich nu aan om dat te doen.”
Religie en geaardheid
“Wereldwijd zien we dat religie nog steeds gebruikt wordt om minderheden te vervolgen, dat is effectief een realiteit. En er worden nog steeds mensen verstoten door hun eigen familie omwille van hun geaardheid. Maar ik wil ook laten zien dat er lichtpunten zijn. Mijn papa is moslim en mijn mama christen. Het heeft lang geduurd voordat ik mijn familie durfde te vertellen over mijn geaardheid, want het idee heerst dat alle moslims tegen homoseksualiteit zijn. Maar dan bleek dat ze daar helemaal geen punt van maakten en dat ze mij onmiddellijk omarmd hebben. Ook mijn man, van zodra die in de picture kwam. Op ons trouwfeest stonden ze als eerste op de dansvloer."
“Ook vanuit mijn onderwijservaring kan ik positieve ervaringen delen. Ik heb in multiculturele contexten lesgegeven en studenten hebben altijd geweten dat ik met een man getrouwd ben. Daar heb ik nooit moeilijkheden mee gehad. Deels ook denk ik omdat ik het gesprek aanga en hun ideeën daarover wil horen. Luister naar hun mogelijke bekommernissen en frustraties. Als je de tijd neemt om elkaar echt te leren kennen, leer je dat ik meer ben dat iemand die op mannen valt en dat leerlingen niet enkel moslim zijn bijvoorbeeld. Zo ontdek je raakvlakken en bouw je wederzijds respect op. Durf verder te kijken en ga het gesprek aan.”
Geloof in hoop
“Ik ben realistisch en weet dat ik op drie maanden tijd de wereld niet ga veranderen. Maar ik geloof wel dat er hoop mag zijn. Ik heb een aantal gesprekken gepland binnen de religieuze wereld, met een bisschop en een iman die daar snel toe bereid waren. Het doel voor de komende maanden is om dat nog concreter te maken en die gesprekken een publiek forum te geven. De stemmen van geestelijke leiders kunnen een grote impact hebben en zijn belangrijk om het debat te openen. Ik wil op projecten inzetten die de brug maken tussen religie en onze gemeenschap. Het is belangrijk dat mensen zich veilig voelen en voor beide aspecten hun identiteit kunnen omarmen. Dat ze tegelijkertijd hun geloof kunnen beleven én LGBTQIA+ kunnen zijn.”
Stemmen is gratis en kan nu al via de link!